زده ایم به در خوش خیالی و مدام در گوش یکدیگر زمزمه می کنیم: «ولش کن بابا، خسته شدیم، چقدر دستهایمان را هی بشوییم و ماسک بزنیم و اگر صدای عطسه و سرفه ای آمد به صاحبش چشم غره برویم؟ آمدیم و کرونا تا سالهای سال ریشه اش کنده نشد، آن وقت چه گلی به سرمان بگیریم؟»
حداقل شصت روز از ورود یک ویروس کم تر از میکرون به داخل کشور ما میگذرد؛ بیش از پنج هزار نفر از هموطنان عزیزمان را ازدستدادهایم و تعداد موارد بحرانی هم بیش از سه هزار نفر است. این درحالی است که صحبت از موج بعدی و احتمال افزایش مبتلایان و بهتبع آن، آمار فوتیها وجود دارد.