حرکت و انقلاب در انسانها و جوامع، خیلی کند و آرام شده است. گویی بهنوعی نظم حاکم را پذیرفتهاند و جسارت تغییر را ازدستدادهاند. قدرتها هم این را فهمیدهاند و فارغ از اینکه خودشان سعی میکنند نظمی که در آن امکان بزرگتری و امیری دارند از دستشان نرود، میدانند که حوصله و توان افراد و جوامع گوناگون برای مقابله نیز کم شده است.
نماز جمعه سیزدهم مهر ۱۴۰۳ شاید یکی از جامعترین نمازجمعههای تاریخ باشد. هم امامش جامعالشرایط بود؛ هم اجتماعش جمع بسیاری از سلایق و حتی عقاید بود، بهنحویکه جمع معتنابه بهاصطلاح نماز اولی بودند؛ هم مخاطب خطبههایش جمع بین ایرانیها و غیر ایرانیها بود؛ هم اقامه عزا بود، هم اقامه نماز بود، هم اقامه مانور اقتدار و تجدید بیعت با امام؛ خطبهها و عمل آن روز، هم عبادی بود هم سیاسی بود و هم نظامی بود.
سابقه جنگ به اندازه قدمت بشر است. جنگ چون به آدم و ابزار گره خورده است، پویا و پیچیده و رازآلود است. وقتی در این جنگ، عقیده هم بهعنوان یک رکن، حاضر باشد، جذابیت و معادلات آن متفاوت میشود.
سرمایهسوزی درد دارد؛ مثل سوزاندن گاز فلر؛ مثل عقبافتادن در میادین مشترک؛ مثل خامفروشی. از این مثالها متأسفانه کم نداریم. اما غرض این نوشته، پرداختن به وجه دیگری از سرمایهسوزی است.
مقولههایی از جنس وحدت، اجماع و ائتلاف، دو روی کاملا متفاوت از هم دارند. یک طرف سکه، امید و روشنی و شیرینی است و یک طرف آن، ناامیدی و تاریکی و تلخکامی است.
آیات و روایات ما مملو است از گردش ایام بین مردم و انذار نسبت به کم بودن فرصتها؛ این گردشها و فراز و فرودها عمدتا بر اساس استحقاق و شایستگی جوامع رقم میخورد.
در چند انتخابات اخیر بهدرستی نقش نهاد علم از طریق نظرسنجیهای حرفهای و تخصصی پررنگ و مؤثر شده است. میزان مشارکت و اقبال مردم به هر یک از نامزدها در فرآیند تبلیغات انتخابات، مشخص میشود و از طرفی هر فاز کمپین از طریق همین نظرسنجیها ارزیابی و آسیبشناسی میشود و در مواردی هم منجر به اتحاد برخی نامزدها میگردد.
هرچند دفتر دولت سیزدهم، سهساله بسته شد، اما اگر بخواهیم بهتناسب راهی که پیموده شده و تلاشی که صورت گرفته، قضاوت کنیم، سید ابراهیم رئیسی خیلی بیشتر از هشتسالِ برخی افراد دوید و البته رسید. پیکر خادم ملت پس از تشییع کمنظیر در شهرهای مختلف کشور برای همیشه در آغوش مولا و صاحبش حضرت علیبنموسیالرضا علیهالسلام آرام گرفت.
یک روز که حاکمی غیر الهی در این سرزمین، فرمانروایی میکرده با مغلوب شدنش، دل مؤمنان شاد شده و امروز با غلبه فرمانده و سربازانی الهی بر دشمنان خدا، دل مؤمنان در اقصی نقاط عالم، شاد شده است؛ جز این نیست که «لله الامر».
آخرین شماره روزنامه در سال جاری، فرصت مناسبی برای مرور برخی مسائل است. با انتشار شماره بیست و هشتم اسفندماه، روزنامه «رسالت» فصل دیگری از رسالت خود را به پایان میرساند و در سال آینده، رسما پا به ۴۰ سالگی میگذارد.
خطبه شعبانیه شاید جامعترین معرفی ماه مبارک رمضان است که از لسان پربرکت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در عظمت و آداب این ماه پرعظمت صادر شده است. در این نوشته به گوشهای از این خطبه اشاره میکنم.
نیمه شعبان که میرسد گویی کل شعبههای خیر به مؤمنان نزدیک میشود؛ «وَ إِنَّمَا سُمِّیَ شَعْبَانَ لِأَنَّهُ یَتَشَعَّبُ فِیهِ أَرْزَاقُ الْمُؤْمِنِینَ؛ و آن، شعبان نامیده شده براى آنکه ارزاق مؤمنان در آن منشعب میشود.» بالاخره سالروز میلاد وارث همه خوبیهاست؛ واهبالعطایا هم بیشتر از اوقات دیگر بذل و بخشش میکند به برکت این مولود؛ هماو که بیمنه رزقالوری.