برخی کارفرمایان، کارگران را بین سرکوب مزدی و امنیت شغلی نگه داشته‌اند؛
پای قانون در مورد قراردادهای موقت حسابی می‌لنگد، گرچه در ظاهر دارای ضابطه و قواعدی مشخص است اما در بطن آن مصداق بی‌عدالتی مشهود است و حالا پس از گذشت قریب به 8 ماه از شیوع پاندمی کرونا کارگرانی که بیش از دیگر اقشار جامعه از فشار و تنگنای اقتصادی به ستوه آمده‌اند، قربانی ردیف اول چنین قراردادهایی هستند و در این رهگذر، یا بیکار شده‌اند و دستشان به‌جایی بند نیست، یا بیم آن دارند که کاروبارشان را از دست بدهند.
21 مهر 1399
