ناسپاسها همیشه حالشان بد است و اوقاتشان تلخ. نعمتهای خدا را نمیبینند و خب طبیعتا از آنها لذت نمیبرند. لطف پیدرپی خدا را چندان حس نمیکنند و درنتیجه خود را بدهکار خدا نمیبینند. ناسپاسها توان لذت بردن ندارند و بهندرت سرخوشی و خوشحالیِ عمیق را با دیدن یا به یادآوردن یکی از نعمتهای خدا تجربه میکنند.
نهم ماه ذیالحجه، مصادف با یک روز پیش از عید قربان را عرفه گویند که نزد مسلمانان از روزهای پرفضیلت سال محسوب میشود و در منابع روایی اعمالی برای آن برشمردهاند که بافضیلت ترین آنها دعا و استغفار می باشد؛ زیارت امام حسین علیهالسلام و خواندن دعای عرفه نیز در این روز بسیار سفارش شده است.
روز نهم ذيالحجه روز عرفه و از اعياد عظيمه است، هرچند به اسم عيد ناميده نشده و روزي است که حق تعالي بندگان خويش را به عبادت و طاعت خود خوانده و مؤيد جود و احسان خود را براي ايشان گسترانيده و شيطان در اين روز خوار و حقيرتر و راندهتر و در خشمناکترين اوقات خواهد بود.
ما چه ميدانيم محرم و صفر سال بعد را ميبينيم يا نه! چه ميدانيم آيا باز هم به عشق اباعبدالله قادريم رخت عزا بر تن کنيم يا نه! چه ميدانيم آيا دوباره قادريم به مسلميه سلام کنيم يا نه! و چه ميدانيم عمرمان کفاف گريه مجدد در عرفه را ميدهد يا نه!