شهید خرازی برای کم شدن تلفات نیروهایش به خدا التماس می‌کرد
«صدهزار نفر در این لشکر امام حسین، لباس پوشیدن حسین خرازی را تقلید می‌کردند، نوع کلاهی که حسین سرش می‌گذاشت را تقلید می‌کردند، تن صدای حسین را تقلید می‌کردند، راه رفتن حسین را تقلید می‌کردند، سخن گفتن حسین را تقلید می‌کردند... نگاه می‌کردند ببینند لب‌های حسین می‌جرّد، چه می‌گوید، دنبال می‌کردند... حسین سرلشکر نبود، حسین سرتیپ نبود، حسین حکم مسئولیت نداشت... حسین را کسی نیامد بر لشکر معرفی کند؛ حسین خود معرف لشکر بود... این‌قدر حجم تبعیت و اطاعت نسبت به او وجود داشته باشد... حسین یک عارف بود... حسین وقتی حرف می‌زد، اول به خودش جسارت می‌کرد، بعد حرف می‌زد... نمی‌خواهم بگویم کلماتش را... به خودش توهین می‌کرد، خودش را کوچک می‌کرد... حسین بنیان‌گذار بود... حسین ختم همه تصمیمات جنگ بود...»
۰۸ اسفند ۱۴۰۱
