دهه پنجم انقلاب اسلامی تقریبا به نیمه رسیده و فرصت بهسرعت در حال گذر است. چهارمین سال از گام دوم انقلاب هم تمام شد و اینک در آستانه ۴۵ سالگی، چند نکته قابلطرح است:
یک. چند روز پیش، فیلم مصاحبهای از احمد توکلی، نماینده سابق و رئیس مرکز پژوهشهای مجلس منتشر شد که خاطر علاقهمندان به او را آزرد. دکتر توکلی که زمانی، اقتصاددانی باسواد و سخنوری مسلط محسوب میشد، با حالتی عجیب و سر و دست لرزان و نفسی که با گفتن هر کلمه قطع میشد، چند دقیقه مصاحبهای کرده که اگر متن آن زیرنویس نشده بود، اصلا قابلتشخیص و فهم نیست. کسانی که عادت داشتند ایشان را سرحال و با قوت در سخن ببینند، از انتشار چنین وضعیتی تعجب کردند و از اقدام رسانه انتشاردهنده در انتشار هم تأسف خوردند.
چند روزی تا کنکور دی ماه باقیمانده و هنوز بعضی ابعاد آن بهصورت قطعی برای هیچیک از اضلاع و ذینفعان سازوکار کنکور اعم از دانش آموزان، خانوادهها، معلمان و مدارس مشخص نگردیده است. دراینباره گفتنیهایی هست:
یک. مسئله اخیر موضعگیری مشترک چین و کشورهای حاشیه خلیجفارس را در نظر بگیرید. اصل ماجرا آن است که دولت سعودی و امارات متحده عربی و چند کشور دیگر، ملک مطلق ایالاتمتحده هستند و اساسا توان تصمیمگیری مستقل ندارند. جنس وابستگی حکام این چند کشور به آمریکا، همچون سرسپردگی حکام ایران عصر پهلوی به آمریکا است.
یک. بانک مرکزی گزارشی منتشر کرده که از افزایش نزدیک به ۷ درصدی قیمت مسکن نسبت به ماه گذشته خبر میدهد. بر اساس این گزارش، میانگین قیمت هر مترمربع مسکونی در شهر تهران، به ۴۶ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان رسیده است.
برخی خبرها حاکی از احتمال کاهش ارتباط دیپلماتیک برخی کشورهای اروپایی با ایران در سطوح مختلف یا حتی قطع کلی آن است. چیز عجیبی نیست و البته جدید هم نیست. اما ماجرا چیست و واکنش ما باید چه باشد؟
یک. با ورود و فعال شدن بخش عمدهای از مردم و بهویژه جوانان به بازار سرمایه در چند سال اخیر و همچنین با احتساب سهام عدالت، دهها میلیون ایرانی در بورس فعالاند.
یک. تقریبا همه متفق القولند که یکی از ریشههای اصلی ایجاد ابهام برای مردم در ماجراهای اخیر، تأخیر فراجا در انتشار فیلم کامل حادثه و تأخیر در شفافسازی و اطلاعرسانی مؤثر به مردم است. گزارش مجلس و موضعگیری بسیاری از کارشناسان هم همین اشکال اساسی را تایید میکند.
یک. تا پیش از وقایع اخیر هم واضح بود که حجاب، در بعضی از اقشار جامعه با شدت یا بهتدریج، نسبت به سالهای قبل یا یک دهه قبل، تغییر محسوس داشته است. طبیعتا منظور از اقشار جامعه، وابستگان این جریان و آن گروه و فلان رسانه خارجی هم نیست، منظور همان مردمی است که درگیر کار و تلاشاند، شبهای قدر و عاشورا، اهل مسجد و هیئت هستند یا حداقل تمایلی به آن دارند، آنقدر سیاسی نیستند، ایران را دوست دارند ولی به برخی سیاستهای کشور هم منتقدند، سریالهای تلویزیون خودمان را میبیند ولی در خودروی شخصی خود ممکن است ترانهای هم بشنوند که صداوسیما آن را پخش نمیکند، به آمریکا و انگلیس بدبیناند، هر کدام چند سلبریتی خودمان را دنبال میکنند، گردش در اینستاگرام برایشان سرگرمی است، از شبکههای اجتماعی و پیامرسانهای داخلی هم چندان راضی نیست، در تشییع حاج قاسم شرکت میکند اما در انتخابات چند ماه بعدش مشارکت بالایی ندارد، روش گشت ارشاد را نمیپسندد اما از ایران اینترنشنال و هرچه بویی از دولت سعودی دارد متنفر است، خلاصه در یک کلمه مردم است، شهروند معمولی که هر جا کار سخت شده پایکار ایران است و ناموسپرست و کمتوقع و سازگار است. اشتباه نشود، منظور سیاست تساهل و تسامح نیست. همه ما در فامیل و آشنایان خود، از خانم چادری و رفیق حزباللهی گرفته تا فامیل کم حجاب و منتقد داریم و در مهمانیها هم بر سر یک سفره شام میخوریم.
یک. تورم شاخصی از ثبات قیمتها و بهتبع آن ثبات اقتصادی است، موضوعی که میتواند به پیشبینی پذیر بودن اقتصاد کمک شایانی نماید. درحالیکه دستیابی به تورم تکرقمی یک برنامه و هدف در اقتصاد است، اما ثبات تورم در شرایط فعلی اهمیت بیشتری دارد. متوسط تورم تاریخی ایران در حدود 20 درصد و نزدیک به سود بانکی است.
یک. گفتوگوی رئیسجمهور با شبکه تلویزیونی CBS آمریکا، دو محور اساسی داشت: اول پافشاری بر اصول قطعی جمهوری اسلامی و اتخاذ مواضع شجاعانه و عزتمندانه از سوی رئیسجمهور محترم که از این منظر، با مواضع دولت دوازدهم فاصله جدی داشت. نکته دوم، رعایت هوشمندی و تدبیر رئیسجمهور و تلاش بر رعایت حداکثری منافع ملت بود و از این منظر با مواضع دولتهای نهم و دهم نیز فاصله ایجاد میکرد.
یک. اتفاقات طبیعی دنیا، معمولا در جهت رسوا کردن دولتهای دروغگو پیش میرود. هرچند مستکبران عالم، دست از فریب و حقنمایی و بزک چهره پلید خود برنمیدارند، اما نشانههای روشنی بر سر راه کسانی قرار میگیرد که حداقل ارادهای در راستای شناخت حق دارند.
یک. انبوه جمعیت زوار و عشاق اباعبدالله الحسین، کار را از دست خارج کرده است. میلیونها انسان، از زن و مرد و پیر و جوان عازم یا ساکن کربلا و نجفاند. در این مسیر مشکلات هم کم نبوده و مردم سختیکشیدهاند. بیش از همه در مرزهای کشور خودمان متحمل زحمت شدهاند، قصور و تقصیر هم در این مسير ممکن است وجود داشته باشد که قطعا پسازاین ایام، باید آسیبشناسی و پیگیری شود.
یک. برخی کشورها یا نظامهای حکمرانی، خواهناخواه در بنبست فلسفی و ماهیتی هستند، هرچند علیالظاهر موفقیتهایی هم داشته و در شرایط کنونی، زرقوبرقی داشته باشند. نظام مبتنی بر اشغال، یا حکومت مبتنی بر تسخیر ذهنها و تحقیر ملتها، ناگزیر از اضمحلال و نابودی است. رژیم اشغالگر قدس برقرار نخواهد ماند چون اصالتی ندارد، رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی از بین رفت چون ضد انسانی بود، ابرقدرت کمونیست دنیا فروپاشید و قطب لیبرال دموکراسی هم که زمانی خود را مدعی و نسخه آخرالزمانی حکومت میدانست، در افول است. سایر کشورهای دنیا، هرقدر که از چنین وضعیت و خصایصی دور باشند، برقرارند اگرنه سرانجامشان، همانند همینهاست.