نواب صفوی را پای جوخه اعدام برده بودند. به او مهلت دادند که قبل از اعدام وصیتی کند. نواب ظرف آبی طلب کرد که وضو بگیرد و با وضو به دیدار پروردگارش بشتابد.
مسئله سیاستهای پذیرش مهاجران موضوع امروز و دیروز ایران نیست. فقط هم مسئله ایران نیست و تقریبا تمام کشورهایی که در مقایسه با همسایگان، از آرامش و رفاه بیشتری برخوردارند، مقصد مردم مهاجر کشورهای همسایه خود خواهند بود، بهطوریکه دغدغههای حوزه پذیرش مهاجر در کشورهای آمریکای شمالی و اروپا بهشدت پررنگ است.
انتخابات ریاست جمهوری نزدیک است و از چند روز دیگر، زمان رسمی تبلیغات شروع میشود. ستاد انتخابات صداوسیما اعلام کرده ۴ مناظره ۵ ساعته برای نامزدها تدارک دیده و از این باب، چند نکته قابلارائه است
هفت ماه از عملیات طوفان الاقصی گذشت. مذاکرات پایان جنگ با شدت در حال پیگیری است و احتمالا جنگ خیلی طولانیتر از این نشود، هرچند جنگ اصلی که یک قرن است ادامه دارد و تا آزادی نهایی قدس تمامشدنی نیست. حالا سؤال این است که جنگ غزه، چه به ملت فلسطین و جهان اسلام داده و چه چیز از آن گرفته است.
سال ۱۴۰۲ هم تمام شد و گشایش روشنی در دسترسی عموم مردم به سکوها و شبکههای اجتماعی حاصل نشد. روی این سخن با متولیان دولتی این بخش نیست، چه اینکه با گذر ماهها و مشاهده نشدن تغییر، واضح است که یا نمیخواهند این فضا را تغییر دهند یا میخواهند ولی نمیتوانند. روی این سخن با نمایندگان منتخب مردم در مجلس دوازدهم است.
مردم ، گام بلند انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری را محکم برداشتند. مشارکت ۴۱ درصدی با وجود موج تورم ۶ ساله و شبهات و حواشی ۱۴۰۱، عدد قابل توجهی است. این مردم میهن پرست و زمان شناس، همان هایی هستند که امام راحل (ره) فرمود از مسلمانان صدر اسلام و از اصحاب رسول الله (ص) برترند.
فرض کنید مسئول نالایقی وجود دارد که یکی از معاونان صالح، اخلاقمدار، پاکدست و کارآمد خود را عزل میکند. بسیاری از بزرگان و دلسوزان در حمایت از معاون معزول و در مخالفت با مدیر نالایق به مقام بالاتر مراجعه کرده و گله گذاری میکنند اما مقام بالاتر اصرار دارد که باید به ساختار پایبند بود و بر اساس سلسلهمراتب و قانون، مدیر باید اختیار داشته باشد که معاون خود را عزل کند.
حدود یک قرن پیش اولین قوانین بازنشستگی در ایران برای بخش دولتی تصویب شد. تصویب سن و سابقه لازم برای بازنشستگی در آن سالها صورت گرفت و با گذشت یک قرن بدون توجه به تغییرات اساسی در وضعیت سلامت و طول عمر و امید به زندگی،ثابت مانده است.
امروز در چهلمین روز عملیات طوفان الاقصی، فرصت مناسبی برای قضاوت در مورد پیامدهای آن است. از باب مقدمه باید یادآوری کرد که صبح روز پانزدهم مهر ماه، رزمندگان فلسطینی از دل منطقه محاصره شده غزه، با امکانات بسیار محدود و بدون هر گونه پشتیبانی، به صورت زمینی و هوایی از دیوار حائل عبور کردند و ظرف چند ساعت، تلفاتی به اسرائیل تحمیل کردند.
صبح پانزدهم مهرماه برای ما با یک خبر طوفانی آغاز شد. گروههای فلسطینی، از درون زندان غزه، بر زندانبان اشغالگر خود شوریده و بزرگترین ضربه امنیتی تاریخ رژیم صهیونیستی را به آن وارد کرده بودند.
روزها و شبهای پیش رو، حساسترین زمان برای جریان مقاومت و بهویژه مردم قهرمان و مظلوم غزه است. رژیم غاصب صهیونیستی، هرچه بیشتر جنایت میکند، کمتر نتیجه میگیرد و همزمان جنگ افکار عمومی، چه در عرصه بینالملل و چه حتی در میان خود ساکنان سرزمینهای اشغالی را به مقاومت واگذار کرده است.
تصاویری که از نوار غزه مخابره میشود بسیار دردناک است اما ترسناک نیست. دستگاه جنایتکار صهیونیسم، عملا نسلکشی تدریجی غزه را متوقف کرده و یاد روزهای قانا و دیریاسین و صبرا و شتیلا را زنده کرده است. شاید برخی از حامیان طرف مظلوم و علاقهمندان به مقاومت، به این تردید افتاده باشند که آیا واقعا عملیات ۱۵ مهرماه به اینهمه تحمل جنایت و مصائب آن میارزید.