دلنازکی بیجا و بیخود، مهربانی نیست؛ بیایمانی است. منبرهای سکولار از بس خوشاخلاقی و نرمخو بودن پیامبر(ص) را برایمان تعریف کردهاند، این شد که هر که هوای همراهی با پیامبر(ص) داشت، تصمیم گرفت نرمخوتر شود و آهسته برود و بیاید و کاری به کار کسی نداشته باشد!
