یونسکو از سال ۱۹۴۶ میلادی ( ۱۳۲۵ ه. ش) پیشتاز تلاش های باسوادی جهانی بوده و چشم انداز جهانی «باسوادی برای همه» را پیش می برد و بهبود مهارت های سوادآموزی در طول زندگی را به عنوان بخشی ذاتی از حق آموزش می داند.
بهمن ۹۸ بود که زنگ خطر کرونا در ایران به صدا در آمد و از نخستین روزهای اسفند، آموزش حضوری تعطیل شد. آمارها نشان میدهد که آموزش مجازی هم هرگز نتوانست به درستی جای آموزش حضوری را بگیرد. این معضل، نهتنها برای نظام آموزشی ما، بلکه برای کلیت کشور قطعا یکی از بزرگترین معضلات دو دهه آینده است.
بازماندگی از تحصیل و بیسوادی دو مسئله اجتماعی هستند كه پیامدهای زیانباری برای فرد و جامعه دارند. این دو مسئله متأثر از عوامل مختلفی همچون فقر، محرومیت، ناآگاهی، عدم دسترسی به فرصتهای برابر آموزشی و غیره به وجود آمدهاند و بهتازگی عدم دسترسی به فضای مجازی هم در بازماندگی تحصیلی نقش دارد.