دیپلماسی دفاعی مفهومی است در قالب قدرت که با تکیه‌بر ظرفيت قدرت سخت و نرم در چارچوب هم‌گرایی سياست خارجی و سياست دفاعی، بازدارندگی را بدون بهره‌گيری از ابزار سخت محقق کرده و زمينه‌ساز ارتقای اهداف نهفته در سياست دفاعی و نظامی می‌شود؛ به عبارتی، دیپلماسی دفاعی کاربرد مسالمت‌جویانه منابع حوزه دفاعی برای دستيابی به برون‌دادهای مثبت در توسعه روابط دوجانبه و چندجانبه با جهان خارج است؛ در این راستا دیپلماسی دفاعی به‌عنوان عنصر کمکی سياست خارجی سعی می‌کند تا اهداف عاليه کشور را تأمين کند.
