«ایمان» در لغت به معنای «اعتماد کردن» است و در اصطلاح به مراحل یقین و باور به یک مکتب یا یک شخص گفته می‌شود. «پذیرش تحقیقی»، «باور قلبی»، «اقرار به زبان» و «پیروی از دستورات»؛ چهار مرحله تکامل ایمان است. حدفاصل «پذیرش تحقیقی» تا «پیروی از دستورات» میزان ارادت افراد به یک مکتب را مشخص می‌کند. لذا با تکیه به این شاخص می‌توان ارادت اشخاص را موردسنجش و «راستی‌آزمایی» قرار داد.
