یکی از محورهای اصلی نهضت شکوهمند سیدالشهدا علیه‌السلام، مفهوم ارزشمند آزادی بود

آزادی‌خواهی؛ پیش‌نیاز دینداری

حجت الاسلام پناهیان سال‌هاست طی یک پروژه فکری، مفاهیمی که طی دوران‌های مختلف و خصوصا در دوران مدرن در تقابل و تضاد با دینداری پنداشته شده است از منظر دینی بازتعریف می‌کنند. مفاهیمی همچون لذت، قدرت و آزادی. طی   بازتعریف این مفاهیم نه مفاهیمی شیطانی که مخل زیست دینی باشند بلکه به عنوان مفاهیمی الهی که لازمه زیست دینی هستند معرفی می‌شوند.

۲۹ تیر ۱۴۰۲

در آستانه ماهی که زیبایی دین با تمام فروغش جلوه‌نما می‌شود به اسم دین زشتی خلق نکنیم

محرم ماه لسان زیبایی

دوباره در آستانه محرمیم. محرم فصل حرف زدن حق با مردم است، به لسان قوم. لسانی که در پهنه زمین و زمان آشناست. لسان احساسات و مظلومیت؛ از آدم تا زمان ما، قلب‌ها را شکسته و دوباره ساخته است. محرم، ماه قدرت‌نمایی حق است. نه فقط پیروزی خون بر شمشیر، که پیروزی فرهنگ بر امنیت، پیروزی سخن حق بر تمامی سخن‌ها و شمشیرها. محرم فقط ماه پیروزی خون بر شمشیر نیست.

۲۷ تیر ۱۴۰۲

ماه شعبان همچون مولودش حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام پیچیده در رحمت و رضوان خداست

ماه رحمت واسعه

ماه شعبان یک جور خاصی بوی بهشت می‌دهد. هر طور که نگاهش می‌کنی، رحمت است که از آن می‌بارد. مناجاتش زیباترین مناجات‌هاست، صلواتش زیباترین صلوات‌ها و موالیدش زیباترین موالید. سه امام در این ماه دیده به جهان گشودند و دو امام‌زاده و هیچ این ماه، جهان را سوگوار داغ هیچ‌یک از اولیای دین نکرد.

۰۴ اسفند ۱۴۰۱

کنعانی

امام حسین (ع) مرزها را از میان برده است

سخنگوی وزارت امور خارجه در پست اینستاگرامی نوشت: امام حسین(ع) مرزها و فرق ها را بی معنا کرده و همه را از همه جای جهان در موکب عشق و حرم همدلی گردآورده است.

۲۶ شهریور ۱۴۰۱

زیارت سیدالشهدا ادامه حرارتی است که از شهادت ایشان در قلوب مؤمنین نهاده شده است

سفر تا عرش خدا

کتاب کامل‌الزیارات، در مورد زیارت تمام ائمه علیهم‌السلام است، بااین‌وجود بخش اعظم آن در خصوص زیارت سیدالشهدا است. نه‌تنها این کتاب، بلکه نسبت احادیث و توصیه‌ها در خصوص زیارت حضرت اباعبدالله در واقعیت هم قابل قیاس با ائمه دیگر نیست. آنچه در مورد زیارت امام حسین از ائمه به ما رسیده، حیرت‌انگیز و درک‌ناشدنی  است.

۲۳ شهریور ۱۴۰۱

این روزها همه در بیم و امید رسیدن به نقطه‌ای هستند که روزی قتلگاه بود و امروز قبله‌گاه است

بیم و امید در مسیر وصال

در نگاه اول زیبا نیست. جماعت بزرگی از هموطنان در بیابان‌های مرز سرگردانند. با چه ذوق و شوقی تمهیدات مفصل این سفر را تدارک دیده‌اند. کارهای گذرنامه و خروج از کشور را به خوبی انجام داده‌اند. از مرزها به راحتی و دل خوش گذشته‌اند. رسیده‌اند به آن سوی مرز و خرم‌اند از اینکه بالأخره به سرزمین امام حسین پا گذاشته‌اند.

۱۹ شهریور ۱۴۰۱

نظریه جهاد کبیر یکی از دقیق‌ترین رهیافت‌هایی است که می‌توان از دریچه آن ماجرای کربلا را نگریست

جهاد کبیر مقاومت در برابر استحاله

بعد از شنیدن روضه‌های دهه اول محرم و روز عاشورا در ذهن بسیاری از شیعیان سؤالاتی پدید می‌آید که   برآمده از محبت آنان به سیدالشهدا علیه السلام است. یکی از این سؤالات که پرتکرارترین و اولین سؤالی است که به ذهن می‌رسد و با وجود پرتکراری، هرگز جواب قطعی و مشخصی برای آن وجود ندارد، این است که این‌ها همه چرا؟ چرا سیدالشهدا در برابر یزید قیام کرد و چرا این فاجعه رقم خورد؟

۲۴ مرداد ۱۴۰۱

تمام تاریخ از ازل تا ابد، به دور روز عاشورا در طواف است

عاشورا؛ روزی بیرون از زمان

یکی از مهم‌ترین نیروهای جهان، زمان است. فصلی از حکمت و دانایی، توجه به همین نیرو و حضور دائمی و قاهر آن است به طوری که نویسندگان، فلاسفه و حکما به وفور در مورد آن گفته و نوشته‌اند. زمان، قهرمان شعر خیام است. زمانی که می‌کشد، نابود می‌کند؛ تغییر می‌دهد، محو می‌سازد و‌ فراموش می‌کند. زیبارویی را تبدیل به کوزه می‌کند و چشمی را تبدیل به خاک پای رهگذرانی در هزاران سال بعد.

۱۷ مرداد ۱۴۰۱

ایران در غم و ماتم سیدالشهدا(ع)/ اقامه نماز ظهر عاشورا به یاد شهدای کربلا

امروز دوشنبه 17 مردادماه در ایران اسلامی، روز عاشورای حسینی است و در سراسر ایران، مردم به عزاداری می‌پردازند و به سر و سینه می‌زنند.

۱۷ مرداد ۱۴۰۱

قیام اباعبدالله الحسین علیه السلام یکی از هویت‌سازترین عناصر شیعه است

عاشورا؛ جلوه اسلام‌ ناب

ماجرای کربلا و حضرت سیدالشهدا سلام الله علیه، یکی از هویت‌بخش‌ترین عناصر مکتب شیعه هستند. به طوری که مؤلفه‌های تشکیل‌دهنده مکتب شیعه، مدیون این عنصر می‌باشند. شیعه به عنوان اسلام ناب محمدی، برخی از مؤلفه‌های خود را با دیگر فرق که از اسلام ناب منشعب شدند مشترک است.

۱۲ مرداد ۱۴۰۱

مصیبت کربلا آن‌چنان عظیم است که بهترین ابزار برای انتقال آن، چیزی جز شعر نیست

شور عاشورا در شعر فارسی

شعر بلندترین آتشفشانی است که حرف دل آدم‌ها از آن بیرون می‌تواند بیاید. هرچه حرف خروشان‌تر، سخن به شعر نزدیک‌تر. اینگونه نیست که شعر تنها یک مدیوم گفتن و نوشتن باشد؛ شعر بستری است برای حرف‌های خاص. هر حرفی را نمی‌توان به صورت شعر آورد و هر حرفی را نمی‌توان در غیر از حالت شعر گفت؛ برخی مطالب و مفاهیم، تنها با شعر قابل گفتن و نوشتن و انتقال به غیر از خودمان هستند.

۱۲ مرداد ۱۴۰۱

ما در محرم دقیقا برای چه گریه می‌کنیم؟

از معنای روضه تا روضه معنا

من آدم قسی‌القلبی‌ام! هرچند یک سمت وجودم ابدا این‌طور نیست اما یک سمت دیگرم، هرچند باعث افتخار نیست، قسی‌القلب است. شغل آینده و رشته‌‌ دانشگاهم را هم بر همین اساس انتخاب کرده‌ام. جنایت و خون، دلم را نمی‌لرزاند، از آن‌ها نیستم که بعد شنیدن دو جمله از یک جنایت بگویم بس است، ادامه نده. اتفاقا اینجورم که خب! بعدش چه شد؟

۱۱ مرداد ۱۴۰۱

اقامه عزای سیدالشهدا یعنی جنگ با تمام ظالم‌ها و دفاع از تمام مظلومان

محرم شور دفاع از مظلوم

«به مجلس عزای امام حسین علیه‌السلام خوش آمدید». یا «مجلس عزای امام حسین؛ تاریخ فلان، سخنران فلان و مداح فلان». این روزها عبارت مجلس عزای امام حسین را زیاد می‌شنویم و می‌بینیم. سر در خانه‌هایی که در آن روضه گرفت، در خیابان یا در فضای مجازی بر صفحه اعلامیه‌های هیئات یا هر جای دیگر. ظاهرا عبارت ساده‌ای است. امامی که او را به سختی شهید کردند و هزار و چهارصد سال است عزایش برپا می‌شود. این عبارت در خود نکته عجیبی ندارد ظاهرا؛ اما نمی‌توانم از آن ساده بگذرم. «عزای امام حسین»... برایم عبارت غریبی است. مدام در ذهن مرورش می‌کنم و هر سه کلمه‌اش را مزه مزه می‌کنم. اگر به جای عزا، روضه بود راحت‌تر می‌فهمیدمش. یا اگر به جای امام حسین، هر کس دیگری. هر امام، هر معصوم هر ولی خدا یا هر آدم دیگری. اما این عبارت فعلی را درک نمی‌کنم.

۰۸ مرداد ۱۴۰۱

سیاهی‌های محرم بیش از آنکه طعم اندوه و فقدان داشته باشند، رنگ عشق و طرفداری دارند

ایران؛ مزین به عزای حسین عَلَيهِ السَّلَام

ظاهر شهر کم‌کم عوض می‌شود، شهر دارد به لباسی نو ملبس می‌گردد. بر درودیوار شهر شکوفه‌های سیاهی عزای اشرف اولاد آدم می‌روید. این ذی‌الحجه، مثل ماه اسفند است. گریه‌ها، مثل باران است و این محرم، بهار است. اگر در وصف امام دوازدهم او را می‌خوانیم ربیع الایام، جد او اباعبدالله بی‌شک ربیع‌القلوب است.

۰۶ مرداد ۱۴۰۱