عبارت “آب بدون درآمد” به آبی اطلاق می‌شود که شرکت‌های آب و فاضلاب از توزیع آب، درآمدی بدست نمی‌آورند و این شامل هدررفت واقعی آب در شبکه توزیع و هدررفت ظاهری آب (مصرف بدون پرداخت هزینه) است.

متوسط آب بدون درآمد کشور ۳۱٫۵ درصد از مجموع آب شربی است که برای مصارف شهری و روستایی تأمین، تصفیه و توزیع می‌شود. میزان آب بدون درآمد شهری ایران ۲۷درصد است اما وقتی مجموع هدررفت ظاهری و واقعی در آب شرب توزیع شده در بخش شهری و روستایی را محاسبه می‌کنیم، متوسط این رقم به ۳۱٫۵درصد می رسد.

از مجموع ۳۱٫۵درصد آب بدون درآمد کشور، ۱۵٫۷درصد هدررفت واقعی آب شرب است. بر اساس آخرین آماربرداری سراسری از منابع و مصارف آب کشور، برداشت از منابع آب کشور حدود ۹۲ میلیارد مترمکعب در سال است که در سه بخش کشاورزی، شرب و صنعت به ترتیب حدود ۸۷، ۱۰ و سه درصد مصارف اتفاق می‌افتد.

در واقع از مجموع حدود ۹٫۲ میلیارد مترمکعب آب شرب مصرفی در طول سال، بالغ بر ۱٫۴ میلیارد مترمکعب پیش از رسیدن به‌دست مصرف‌کننده، در شبکه توزیع هدر می‌رود.