این روزها مقامات اوکراینی به‌صورت خواسته یا ناخواسته با اظهاراتی که در خصوص ابعاد میدانی و راهبردی جنگ کنونی به میان می‌آورند، پرده از بسیاری از حقایق پشت پرده و فرامتنی این عرصه برمی‌دارند. اولکسی رزنیکوف، وزیر دفاع اوکراین مدعی شده است کشورش موفق شده تولید تسلیحات داخلی را به میزان قابل‌توجهی افزایش دهد و «بازیگران قدرتمند» جدیدی نیز به‌زودی وارد بازار تسلیحات این کشور می‌شوند. هرچند وزیر دفاع اوکراین به پارامترهای عینی و مستند در خصوص ارتقای توان تسلیحاتی داخلی کشورش استناد نکرده، اما قطعا تبدیل‌شدن اوکراین به میدان جنگی که ناتو مولد آن بوده، شرکت‌های تسلیحاتی را در ورود به این صحنه و اصرار آن‌ها بر استمرار نبرد حریص‌تر ساخته است! 

وزیر دفاع اوکراین صراحتا از  ورود بازیگران قدرتمند به بازار تسلیحات اوکراین تا پایان ماه جاری یا ابتدای سپتامبر خبر داده و به فعالیت ۵۰ شرکت در این عرصه اشاره‌کرده است. وی از  راه‌اندازی کارخانه هواپیماهای بدون سرنشین «بیرقدار» ساخت ترکیه و رایزنی‌ها برای استقرار کارخانه این شرکت تسلیحاتی دریکی از مناطق اوکراین خبر داده است. بر اساس این ادعا، اوکراین پیش از تهاجم روسیه مکان مناسبی را برای تأسیس کارخانه پیشنهاد داده بود و سازنده ترکیه‌ای نیز مایل است در آنجا کارخانه خود را بسازد؛ حتی اگر در مناطق نسبتا امن غربی اوکراین واقع نشده باشد.کی‌یف و آنکارا قرارداد افتتاح یک کارخانه بیرقدار در اوکراین را در فوریه سال گذشته قبل از جنگ اخیر امضا کردند. پارلمان اوکراین نیز این توافق را در ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲ تصویب کرد.ورود  گسترده شرکت‌های تسلیحاتی آلمانی و فرانسوی نیز در همین راستا صورت خواهد گرفت. 

معنای روند کنونی این است که ناتو قصد دارد فرامتن بحران را در محیط پیرامونی روسیه حفظ کند، حتی اگر جنگ اوکراین با انعقاد پیمان صلح میان کی‌یف و مسکو پایان یابد. به عبارت بهتر، دولت اوکراین به شرکت‌های تسلیحاتی تضمین داده است که حتی انعقاد پیمان صلح احتمالی در آینده، تأثیری در فعالیت آن‌ها در خاک این کشور نخواهد داشت.این مسئله، ترجمانی از همان راهبرد خلق گره‌های کور از سوی آمریکا در نظام بین‌الملل است. یکی از حوزه‌های ژئو استراتژیک آمریکا در این عرصه، حیاط‌خلوت روسیه می‌باشد. اگرچه مقامات ناتو در محاسبات خود در قبال جنگ اوکراین ( چه درعرصه عملیاتی و چه اقتصادی) به منافع مدنظر خود دست پیدا نکرده‌اند، اما این به معنای تمرکززدایی آن‌ها از بحران‌سازی در این منطقه نیست.قطعا شرکت‌های تسلیحاتی در اروپا و آمریکا نیز به‌تبع دولت‌های خود از حفظ تنش میان روسیه و اوکراین استقبال می‌کنند زیرا در یک بستر آرام  و به‌دوراز تنش، این سوداگری خطرناک شکل نخواهد گرفت. 

اظهارات اخیر وزیر دفاع اوکراین نشان می‌دهد که کی‌یف هنوز نسبت به عمق فاجعه بازی خود در زمین غرب آگاه نشده و به‌جای اتخاذ سیاستی مبنی بر فاصله‌گیری از ناتو و روی آوردن  به چینش میز مذاکرات صلح بر اساس الگوهای دوجانبه ( به‌دوراز دخالت بازیگران مداخله‌گر غربی) ، اوکراین را به زمین تمرین و عملیات آتلانتیکی‌ها در جهان سیاست تبدیل کرده است.تاوان این خطای راهبردی معطوف به دوران جنگ نخواهد شد و می‌تواند آینده اوکراین را نیز تحت تأثیر خود قرار دهد…..