آیا تابحال دستگاهی با عنوان سختیگیر آب شنیده اید؟

استفاده از نرم کننده های آب اثبات کرده اند که آب سخت می تواند برای خانه، پوست و حتی هزینه های شما مشکل ساز باشد. نرم‌کننده‌های آب با ایجاد آب باکیفیت‌تر که طول عمر وسایلی را که با آب کار می کنند را افزایش می‌دهد و در عین حال به شما و خانه‌تان کمک می‌کند تا ظاهر و احساس بهتری داشته باشید، فلذا وجود این دستگاه باعث می شود این اثرات مضر خنثی شوند.

مزایای استفاده از سختیگیر

• عدم باقی ماندن لکه یا رسوب آب سخت روی وان و دوش
• نظافت منزل سریعتر و راحت تر
• لک کمتر روی ظروف آشپزخانه و بخصوص ظروف شیشه ای
• کاهش قبوض انرژی مانند برق و گاز به دلیل بهبود راندمان آبگرمکن
• کاهش میزان مصرف شوینده ها بیش از ۵۰ درصد، زیرا که شوینده ها با آب نرم بهتر کف می کنند
• لباس های سفید تر، روشن تر و نرم تر
• عمر طولانی وسایلی که با آب کار می کنند
• پوست نرم تر و لطیف تر

نرم کننده آب به کمک نمک چگونه کار می کند؟

یکی از بزرگترین تصورات غلط در مورد نرم کننده های آب این است که نمک چیزی است که آب شما را نرم می کند. آنچه در واقع آب را نرم می کند هزاران دانه رزین ریز درون مخزن سختی گیر آب است که مواد شیمیایی آب سخت را فیلتر می کند. بنابراین بلکه نمک فقط برای تمیز و احیا کردن دانه های رزین در طول یک چرخه بازسازی استفاده می شود و به سیستم اجازه می دهد تا به طور مداوم امکان داشته باشد که سختی را از منبع آب شما حذف کند.

در اینجا نحوه عملکرد فرآیند نرم شدن آب توضیح داده شده است:

آب سخت از یک لوله اصلی آب یا چاه وارد خانه شما می شود و به سمت نرم کننده آب می رود. دانه های رزین موجود در مخزن مواد معدنی آب سخت را جذب کرده و از آب جدا می کند در نتیجه آنها از آب خارج می شوند. آب نرم شده از مخزن خارج شده و به لوله کشی خانه شما هدایت می شود.

چرخه بازسازی

در طول چرخه نرم شدن آب ورودی منزل، سدیم روی دانه های رزین با مواد معدنی آب سخت موجود در آب مبادله می شود. پس از مدتی، دانه های رزین باید برای جدا شدن مواد معدنی که از آب سخت گرفته اند شسته شوند و یا به عبارتی “شارژ” شوند تا بتوانند به جذب و جمع آوری مواد معدنی آب سخت ادامه دهند.

به این مراحل و امورات چرخه بازسازی نرم کننده آب می گویند و شاید به همین دلیل است که مردم نمک را به عنوان نرم کننده های آب می شناسند.

در اینجا مراحل معمول بازسازی نرم کننده آب آورده شده است:

احیای رزین با افزودن یک محلول قوی محلول در آب (مانند آب نمک) شروع می شود. محلول آب نمک از طریق مخزن میان رزین جریان می یابد، دانه ها را شستشو می دهد و سدیم جدید را با مواد معدنی آب سختی که نرم شده بود و مواد معدنی خود را به رزین افزووده بود مبادله می کند. این به عنوان چرخه شستشوی معکوس نرم کننده آب شناخته می شود. توجه داشته باشید که محلول آب نمک و مواد معدنی آب سخت پس از انجام عملیات بازسازی باید به صورت امن دفع شوند.

پس از انجام این امورات دانه های رزین تجدید شده و آماده جمع آوری مجدد مواد معدنی از آب سخت هستند.

زمان چرخه بازسازی نرم کننده آب با توجه به میانگین مخازن مختلف حدود دو ساعت است. استفاده از آب در حین بازسازی نرم کننده آب توصیه نمی شود، زیرا آب سخت آبگرمکن را پر می کند که می تواند منجر به تجمع در تجهیزاتی که با آب سروکار دارند شود.

در ادامه به بررسی بخش های مختلف سختیگیر می پردازیم:

سختی‌گیر آب از چه اجزایی تشکیل شده است؟

یک سیستم نرم کننده رزینی از سه بخش اصلی تشکیل می‌شود؛ یک شیر کنترلی، یک مخزن برای نگهداری رزین سختی گیر و یک مخزن آب نمک. این سه جز در کنار هم به حذف عوامل سختی آب پرداخته، جریان آب عبوری را کنترل کرده و به صورت دوره‌ای طی فرآیند احیا، سیستم را تمیز می‌کنند.

مخزن نگهداری رزین

در دستگاه تصفیه آب رزینی، سختی آب در این مخزن از بین می‌رود. آب با ورود به این مخزن از بستر رزین‌های موجود در آن عبور کرده، سختی‌گیری شده و یون‌های کلسیم و منیزیم حذف شده در رزین های این مخزن سختی گیر باقی می‌مانند.

شیر کنترل

شیر وظیفه اندازه‌گیری میزان جریان عبور آب از مخزن را به عهده دارد. این شیر بسته به مدل آن می‌تواند بر اساس حجم عبور آب و یا زمان عبور آب کار کند. با عبور آب سخت از بستر رزین، رفته رفته رزین‌های موجود در بستر از یون‌های منیزیم و کلسیم اشباع شده و سختی‌گیری از آب دشوارتر و در مدت زمان بیشتری صورت می‌گیرد. شیر با اندازه گیری میزان عبور آب و یا زمان کارکرد دستگاه، زمان شروع عملیات احیا را تشخیص داده و این فرآیند را آغاز می‌کند. با توجه به نحوه کارکرد شیر، این شیر بر اساس پارامترهای مختلفی مانند میزان سختی آب ورودی، حجم آب عبوری از بستر سختی‌گیر، تعداد افراد استفاده‌کننده از آب تصفیه‌شده به وسیله دستگاه و … قابل برنامه‌ریزی است که این عمل باید توسط اپراتور تصفیه آب و در هنگام نصب سیستم انجام شود.

مخزن آب نمک

مخزن آب نمک معمولا یک مخزن پلی اتیلنی است که نسبت به مخزن نگهداری رزین ارتفاع کمتری داشته و در آن محلول بسیار غلیظی از آب و نمک قرار می‌گیرد. شیر با شروع عملیات احیا از این محلول بسیار غلیظ استفاده کرده و رزین‌ها را احیا می‌کند تا مجددا توانایی آنها در حذف سختی آب افزایش یابد.

پرطرفدارترین کاربرد سختی گیر

از موارد کاربرد این تجهیزات می توان به نصب آنها در منازل اشاره نمود. با توجه به اینکه در اغلب شهرها و شهرستان های کشورمان مقدار املاح در آب بسیار زیاد بوده و تهدیدی برای سلامتی بدن به شمار می رود، به همین دلیل می توان از نرم کننده ها با اندازه و ابعاد کوچک در منزل استفاده نمود.

گام های مهم در نرم کردن آب

در حال حاضر تولید دستگاه سختی گیر آب در کارخانجات مختلفی صورت می گیرد که هر یک دارای ویژگی ها و قابلیت های خاصی هستند. اما قبل از شروع فرآیند لازم است چند سوال مهم پاسخ داده شود که عبارتند از:

• نوع مواد و یون های موجود در آب چیست؟
• مقدار هر ماده چقدر است؟
• آنالیز آب به طور کامل انجام شده است؟
• سختی آب موقت است یا دائم؟
• کربنات است یا بی کربنات؟
• بر اساس داده های بدست آمده از آنالیز آب به چه مقدار مواد شیمیایی و چه نوع از آنها نیاز است؟
• امکان سنجی مخلوط شدن آب با مواد شیمیایی
• محاسبه زمان گرفتن سختی آب
• جدا کردن رسوب و املاح ته نشین شده و استخراج آب نرم

فلذا به منظور دریافت بالاترین کارایی از دستگاه خریداری شده، لازم است در زمان انتخاب چند گزینه مهم مد نظر قرار گیرد که عبارتند از:

• مقدار آب ورودی به دستگاه در هر بازه زمانی چقدر است؟ ظرفیت این دستگاه ها متفاوت بوده و با توجه به مقدار آب ورودی لازم است بهترین گزینه انتخاب شود.
• میزان بودجه اختصاص داده شده برای خرید دستگاه چقدر است؟ توجه داشته باشید که بر اساس ظرفیت و همچنین جنس بدنه قیمت های متفاوتی ارائه می گردد. در حالت کلی، مخازن بزرگ فلزی ارزان تر از فایبرگلاس می باشند. این در حالیست که مخازن کوچک فایبرگلاس از نظر قیمت ارزان تر از فلزی می باشند.

استانداردهای مورد استفاده در طراحی سیستم سختی گیر

بدنه سختی گیر از مخازن فلزی یا فایبرگلاس ساخته می شود و در بخش های صنعتی بیشتر نوع فلزی کاربرد دارد. چون این مخازن مقاومت بالاتری داشته و طول عمر و کارایی آنها نیز بیشتر است. بر اساس استاندارد ASME تمام مخازن تحت فشار که برای این دستگاه ها استفاده میشود، باید در طراحی از نظر میزان ضخامت بدنه و حداقل و حداکثر تنشی که می توانند تحمل کنند و سایر فاکتورها در سطح مطلوبی قرار داشته باشند. بر همین اساس می توان استانداردهای مورد استفاده در طراحی سختی گیر را به صورت زیر بیان کرد:

1. استاندارد ASME-UG 23: این استاندارد حداقل و حداکثر میزان تنش مخزن را در شرایط محیطی مختلف تعیین می کند
2. استاندارد ASME-UG 27: میزان ضخامت بدنه مخزن که تحت فشار داخلی قرار دارد
3. استاندارد ASME-UG 28: میزان ضخامت بدنه مخزن که تخت فشار خارجی قرار دارد
4. استاندارد ASME-UG 29: میزان مقاومت حلقه ای مخزن تحت فشار داخلی
5. استاندارد ASME-UG 43: این استاندارد مربوط به اتصالات و نازل و بوشن به بدنه و پوسته مخزن می باشد
6. استاندارد ASME-UG 45: حداقل قطر نازل ها

بر اساس استانداردهای ارائه شده ASME حداکثر تنش مجاز در اتصالات مخزان و بدنه از رابطه زیر محاسبه می شود:

P=(B/4) ((SuE)/Su,avg)

بر اساس این رابطه B نشان دهنده فشار پیوسته، E نشان دهنده ضریب تاثیر جوشکاری، SU حداقل تنش کششی و SU,avg مقدار تنش نرمال است.

علاوه بر ASME، استانداردهای جهانی دیگری نیز در طراحی مخازن تحت فشار مورد استفاده در نرم کنندگی کاربرد دارند. از جمله آنها می توان به استاندارد BS یا British standard اشاره نمود. بر اساس این استاندارد در طراحی و ساخت بدنه لازم است از BS EN 14015:2004 پیروی شود.

یگی دیگر از استانداردهای مهم در این زمینه، استاندارد API می باشد که توسط انستیتو نفت آمریکا رائه شده است. در بندهای مختلف این استاندارد میزان ضخامت بدنه مخزن و ارتفاع و قطر و وزن و تنش مجاز فلز مشخص شده اند. این استاندارد دارای ۶ بند مجزا بوده و در تولید مخزن و بدنه و سایر تجهیزاتی که مخزان تحت فشار در آنها کاربرد دارد استفاده می شوند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد دستگاه های تصفیه آب با شرکت سازاب در تماس باشید.

برچسب ها : سختی گیر چیست؟