معصومه پورصادقی-دبیر گروه سیاسی
مراسم تحلیف رئیس‌جمهور آمریکا در شرایطی متفاوت‌تر از ادوار قبلی برگزار شد که واشنگتن نه‌تنها دیگر شاهد حضور هزاران نفری مردم در مراسم تحلیف نبود، بلکه جای خالی آن‌ها را نظامیان گارد ملی و نیروهای پلیس پر کرده بودند.
تدابیر شدید امنیتی، روز گذشته باعث شد که مراسم تحلیف، بیش‌از آنکه در فضای آرام و سیاسی برگزار شود، در فضای بسیار امنیتی و شبیه به یک پادگان اتفاق افتاد.
هیئت حاکمه آمریکا و نیروهای امنیتی این کشور نگران این بودند که در روز تحلیف رئیس‌جمهور جدید؛ شورش، ناامنی و حتی تروری اتفاق بیفتد.
گروه‌های تندرو و میلیشیاهای آمریکایی  پیش‌از برگزاری مراسم و چه‌بسا قبل از برگزاری انتخابات، بارها و بارها درباره کیفیت برگزاری انتخابات و نتایج آن، هشدار داده بودند.بنابراین مراسم تحلیف بایدن به تعبیری بیش‌از آنکه مهمان مردمی داشته باشد، شاهد حضور یونیفورم‌پوش‌ها و گیت‌های امنیتی بود. اتفاق دیگر دیروز این بود که دونالد ترامپ   برخلاف سنت مرسوم نه در مراسم تحلیف  شرکت کرد و نه بایدن را به کاخ سفید دعوت کرد.
دونالد ترامپ در طول چهار سال عملکرد داخلی و خارجی دولت خود، جامعه آمریکا و حتی حزب جمهوری‌خواه را به دوتکه تقسیم کرد، جنجال بر سر انتخابات و طرح اتهام تعقیب و فساد در جریان رأی‌گیری در چندین ایالت  باعث شد که شکاف موجود در آمریکا هم شامل توده‌های جامعه و هم بخش نخبگان سیاسی شود.
خروج ترامپ از کاخ سفید، شاید آخرین سکانس از دکترین خروج او در طول تصدی‌اش در واشنگتن بود، اما ترامپ طی سال‌های گذشته در داخل و خارج با طیف‌ها و طرف‌های مختلفی درگیر و دست‌به‌یقه شد، او علاوه بر جنگ تجاری با رقبایی قدرتمند مانند چین، دوستان و متحدان آمریکا را نیز از تهدید بی‌نصیب نگذاشت.
رئیس‌جمهور سابق آمریکا از سازمان‌ها، معاهدات و توافق‌های بین‌المللی خارج شد تاحدی‌که به تعبیر محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، ترامپ فقط مانده بود که به‌طورکامل از کره زمین خارج شود.
او حتی از توافق هسته‌ای با ایران خارج شد، تحریم‌های قدیمی و جدید علیه کشورمان را وضع کرد و با فشار حداکثری خود، یک جنگ تمام‌عیار اقتصادی علیه ایران به راه انداخت، به امید این‌که بعد از مدت کوتاهی، شاهد براندازی در تهران یا تسلیم آن در مقابل شروط واشنگتن شود.
اما گذر زمان و تاریخ نه‌چندان دور، نشان داد که جمهوری اسلامی ایران نه‌تنها فرونپاشید بلکه با مقاومت فعال به‌مرور از شرایط سخت چندسال گذشته عبور کرد.
شرایط حاضر پاسخ روشنی به سیاست‌ فشار حداکثری دولت سابق آمریکاست، ترامپ که مدعی بود پس‌از پیروزی در انتخابات، تهران به فاصله چند ساعت با واشنگتن تماس خواهد گرفت، اما درنهایت مشخص شد که نه‌تنها فرض دوم او،( تماس تهران با واشنگتن) اشتباه بود، بلکه فرض اول او هم( پیروزی در انتخابات) رؤیایی بیش نبود.رئیس‌جمهور یاغی آمریکا   به مفتضح‌ترین شکل ممکن از کار کنار رفت، او با تشویق طرفداران خود برای تجمع در واشنگتن و درنتیجه تسخیر کنگره، خودکشی سیاسی خود را رقم زد.
مجلس نمایندگان آمریکا، بلافاصله اندکی طرح استیضاح ترامپ را روی میز گذاشتند و به آن رأی دادند.حال نوبت مجلس سناست که رأی نهایی درباره  استیضاح را بدهد اما به نظر نمی‌رسد که این پایان کابوس ترامپ باشد، احتمالا دموکرات‌ها برای محاکمه قضائی او در آینده تلاش خواهند کرد.حکایت این روزهای آمریکا، داستان جامعه‌ای متشتت و متفرقی است که از تبعیض سیستماتیک و نابرابری اجتماعی و اقتصادی و افتراق سیاسی رنج‌ می‌برد، همان‌گونه که دموکرات‌ها چهار سال تلاش کردند که ترامپ را زمین بزنند، جمهوری‌خواهان نیز به‌نوبه خود در مسیر بایدن کارشکنی خواهند کرد.شاید فصل انتخاباتی آمریکا، فعلا به سر آمده باشد، اما کتاب جدال و نزاع حزبی، قومی و نژادی در آمریکا همچنان باز است، پایان ترامپ لزوما به معنای پایان ترامپیسم در آمریکا نیست، بنابراین باید منتظر سال‌های پرهیاهو در امور داخلی و خارجی آمریکا بود.بحران ویروس کرونا و تخلفات بالای آن در کنار تبعات اقتصادی قابل‌توجه، مزیدبرعلت روزهای دشوار بایدن در سال‌های آینده خواهد بود، بماند که او در عرصه‌های سیاست خارجی نیز مسیر و انتخاب‌های سختی را دارد.