رضا شنگي
سال‌هاست که علي رغم تاکيدات مقام معظم رهبري مبني بر تهاجم فرهنگي و تبيين آن توسط نخبگان اين عرصه، اين سوال در ذهن متبادر مي شود که آيا در مقابله با شبيخون فرهنگي دشمن و هجمه گسترده به هويت و فرهنگ مردم کشور عزيزمان، چه راهبردي توسط مسئولين امر اتخاذ و يا تدارک ديده شده است.
آنچه که پيش روي ماست حاکي از گسترش روزافزون تبليغات مسموم و هلاک کننده دشمن در عرصه هاي مختلف و عمليات رواني دشمن بر ضد ارزش‌هاي انساني و ديني بوده و نبود استراتژي مشخص و بهره گيري از ظرفيت‌هاي گوناگون درونزاي کشور
به‌خصوص نيروي انساني جوان در امر فرهنگ، به نوعي وادادگي در اين عرصه را مشهود ساخته تا جايي که رهبر معظم انقلاب در ديدار رمضاني با دانشجويان در سال ۹۶، به همه هسته هاي فکري و عملي جهادي دستور آتش به اختيار را بعنوان راه حل برون رفت از وضعيت فرهنگي کشور عنوان نمودند.
به همين جهت در شرايطي که جمهوري اسلامي و نظام اسلامي با يک جنگ نرم مواجه بوده و هم اکنون نيز دشمن با فشارهاي همه جانبه از طريق جنگ اقتصادي تلاش مي‌کند تا سرمايه هاي اجتماعي نظام و انقلاب را مورد هدف قرار داده و پايه هاي مستحکم نظام اسلامي را از طريق تغيير باورها سست کند، توجه و تلاش در جهت فهم اين موضوع را بيش از پيش مورد توجه و تاکيد فراوان قرار داده است.
اما نکته اي که حتي از دشمني دشمنان خارجي در اين حوزه
نگران کننده تر است، هم‌صدايي افراد معلوم الحال داخلي است که در جهت حرکت در راستاي منافع دشمنان اين مرز و بوم و خدشه دار
نشان دادن پايه هاي فرهنگي و ديني مردم و انعکاس آن در رسانه هاي گوناگون و زنجيره اي، در خوش بينانه ترين حالت به تعبير رهبر معظم انقلاب مغالطه اي است ناشيانه که يا از سر غفلت است يا کم سوادي.
اما نگاه ديگري نيز وجود دارد که عدم پويايي و عدم مبارزه با هجمه هاي دشمن توسط دستگاه هاي مسئول دولتي که داراي ساختارهاي اداري عريض و طويل و بودجه هاي کلان در کشور هستند، اين سوال را در ذهن ايجاد مي‌کند که آيا بي توجهي به تذکرات مکرر رهبري و مشاهدات عيني، وادادگي در اين عرصه، مغالطه اي بيش نيست يا بي مسئوليتي عامدانه است؟
در اين خصوص حمايت‌هاي ساکت از تريبون‌هاي دشمن در داخل، زمينه ساز بروز ناهنجاري‌هاي پيش رو است. از اين‌رو لازمه مقابله چريکي در عرصه فرهنگ و هنر در مقابل دشمني دشمنان در اين زمينه، تلاش در جهت هويت‌سازي، حمايت از حرکت‌هاي خودجوش، عدم دخالت شيوه‌هاي سياسي و سياستمداران در عالم فرهنگ، توليد پيام و رساندن آن به ذهن مخاطب، گسترش کمي و کيفي، انسجام حرکت‌هاي مسئوليت آور و برنامه ريزي مطلوب و مناسب در جهت انجام کار تشکيلاتي با محوريت به کار گيري جوانان متعهد انقلابي در اين حوزه است.