محمدحسن دهقانی، کارشناس مسائل استراتژیک 
اصطلاح «لابی یهود در آمریکا» تعبیری است که (به‌ویژه در کشورهای اسلامی) برای توضیح علت جانبداری‌های آمریکا از رژیم صهیونیستی استفاده می‌شود و در مناطق دیگر نیز برای توضیح نفوذ سیاسی یهودیان در روند شکل‌گیری سیاست خارجی آمریکا نیز گفته می‌شود. 
این گروه در سال ۱۹۵۱ به رهبری آی‌ال کنن 
(I.L. Kenen) ، یک آمریکایی که در دهه ۴۰ در مذاکرات مربوط به نزاع اعراب و اسرائیل به‌عنوان یک لابی‌گر   بسیار فعال برای رژیم صهیونیستی عمل کرده بود، شکل گرفت. علت سازماندهی یک لابی نیاز این رژیم به کمک‌های اقتصادی برای جذب شمار گسترده یهودیان مهاجر و نیز بی‌میلی وزارت خارجه آمریکا نسبت به اعطای کمک‌ها بود.
   فعالیت و اهداف آیپک
کمیته روابط عمومی آمریکا – رژیم صهیونیستی که به آیپک معروف است، یکی از بزرگ‌ترین و قدرتمندترین گروه‌های لابی‌گری در ایالات‌متحده آمریکا است.این گروه لابی با بیش از ۱۰۰ هزار عضو هرساله میلیون‌ها دلار خرج سرمایه‌گذاری در نفوذ بر سیاست‌های دولتی و قانون‌گذاری آمریکا می‌کند. 
سایت این گروه، مأموریت خود را این‌گونه بیان می‌کند: «مأموریت آیپک؛ تقویت، حفاظت و ترویج رابطه ایالات‌متحده و اسرائیل در راه‌هایی است که امنیت ایالات‌متحده و اسرائیل را تقویت می‌کند.»
درواقع آیپک، با دموکرات‌ها و جمهوری خواهان در کنگره و رهبران شاخه اجرایی، برای حفظ و تقویت رابطه ایالات‌متحده و رژیم صهیونیستی فعالیت می‌کند.
مقر اصلی آیپک، در کاپیتال هیل واشنگتن دی سی است و این موقعیت، امتیاز ویژه‌ای را برای دستیابی و دسترسی سهل‌تر به هرم قدرت به این سازمان داده است. آیپک اعضای خود را از بین صهیونیست‌ها (یهودیان و غیریهودیان) گزینش می‌کند که همه آن‌ها در یک‌چیز اتفاق‌نظر دارند و آن حمایت از رژیم صهیونیستی و کانالیزه کردن سیاست خارجی آمریکا در راستای منافع این رژیم است.
این لابی‌ها یا گروه‌های ذی‌نفوذ یهودی، درواقع به دنبال کسب کرسی قدرت نیستند، بلکه به دنبال تأثیرگذاری بر قدرت بوده وآیپک نیز یکی از لابی‌ها  است، آیپک تشکیل‌شده از کمیته‌های مختلفی که مأمور هستند در تمام ایالات‌متحده و ضمن نزدیک شدن به افراد کنگره، آموزش‌های لازم را جهت حفظ منافع رژیم صهیونیستی به آن‌ها بدهند و شاید بتوان گفت سازمان آیپک در حال حاضر بیشترین نقش را در راستای اصلی‌ترین هدف صهیونیسم بین‌الملل که همان سلطه جهانی است عهده‌دار است. 
    کارکرد شورای روابط خارجی آمریکا
از سوی دیگر، شورای روابط خارجی که در سال ۱۹۲۱ در آمریکا تأسیس‌شد  در واقع متخصص در حوزه سیاست خارجی آمریکا و روابط بین‌الملل است که اعضای آن را سیاستمداران قدیمی، بیش از ۱۲ وزیر خارجه ایالات‌متحده آمریکا، اعضایی از سازمان سیا، بانکداران، وکلا و چهره‌های شاخص و بزرگان رسانه‌های گروهی را تشکیل می‌دهند و مقر آن در نیویورک و واشنگتن دی‌سی است.
ریشه اولیه شكل‌گیری شورای روابط خارجی آمریكا، به دنبال واكنش‌های تعداد قلیلی از رجال سیاسی آمریكایی در برابر جنگ جهانی اول پدیدار شد. نمایندگان آمریکا و انگلیس در همایش معاهده صلح در ماه می  ۱۹۱۹ تصمیم گرفتند که (مؤسسه امور بین‌الملل) را تشکیل دهند و شعبه آمریکایی این مؤسسه، در تاریخ ژوئیه ۱۹۲۱ به نام (شورای روابط خارجی) شروع به کارکرد و امروز نیز مبالغ موردنیاز این شورا به‌وسیله شرکت‌های چندملیتی بزرگی مانند:  زیراکس ، جنرال موتورز ،  تگزاکو ، بنیاد  فورد  و  بنیاد راکفلر   تأمین می‌شود. 
بدون شك در اعمال سیاست‌گذاری در سیستم بوروکراتیک آمریكا، نمی‌توان نقش لابی‌های نفوذ، به‌خصوص لابی‌های صهیونیستی را نادیده گرفت،  لابی‌هایی كه با در اختیار داشتن عناصر قدرت درونی، اعم از نفوذ و ثروت در آمریكا چنان بر کرسی‌های بوروكراسی در ایالات متحده چنبره زده‌اند كه قدرت اجرایی مقامات آمریکایی تا حدود زیادی از آن‌ها سلب شده است و رئیس اجرایی كشور به‌عنوان بالاترین مقام  به یك عنصر برای چانه‌زنی، تبادل، توازن قدرت و ثروت در میان الیت‌های موجود در طبقات سرمایه‌دار مبدل شده است. 
باید در نظر داشت كه نقش این نهادهای قدرتمند در دنیا، عموما رویكردی در جهت حفظ هژمونی آمریكا و همچنین تأمین و حفظ منافع رژیم صهیونیستی را مدنظر دارند. در واقع این نهاد و سایر نهادهای قدرتمند وابسته به جریان صهیونیسم در آمریكا متعهد هستند كه سیاست های ایالات متحده را در جهت منافع رژیم صهیونیستی در دنیا هدایت کنند.