دکتر اسدالله رجب، با اشاره به اینکه مشکل کمبود انسولین موضوع تازه‌ای برای بیماران مبتلا به دیابت نیست، گفت: این کمبود انسولین در انسولین‌های وارداتی است و نه انسولین‌های تولید داخلی کشور و این موضوع جدیدی نیست؛ تقریبا بیش از یکسال است که به این کمبود اشاره شده است.

وی افزود: حدود یکسال و نیم قبل، ۳۰۰ سازمان مردم نهاد نامه‌ای برای رئیس سازمان ملل فرستادیم که در آن قید شده بود با وجود تحریم‌ها بیماران ما برای تامین دارو با مشکل مواجه‌اند. اکنون با کمبود انسولین‌های خارجی که به آن انسولین آنالوگ می‌گویند روبرو هستیم که مهم ترین عامل بروز آن، تحریم‌ها است.

وی با تاکید بر اینکه کیفیت انسولین‌های داخلی برای کنترل قندخون مبتلایان به دیابت مطلوب است، اظهار کرد: انسولین‌های تولید داخل کشور، انسولین انسانی است، همان انسولینی که اکنون در کشورهای اروپایی و آمریکا هم استفاده می‌شود. پوشش بیمه‌ای این انسولین به شکلی است که ۹۰ درصد هزینه آن را بیمه‌ها می‌پردازند.

رجب تاکید کرد: سرنگ، قلم و پمپ همگی ابزار تزریق انسولین هستند؛ در نتیجه لفظ انسولین قلمی اشتباه است؛ زیرا انسولین‌های تولید داخل را هم می توان با قلم تزریق کرد؛ لذا صحیح‌تر این است که گفته شود انسولین آنالوگ (تولید خارج) با کمبود مواجه است. ما معتقدیم که تنها پزشک مجاز است به عنوان یک متخصص نوع انسولین بیمار را تعیین کند. خوشبختانه در حال حاضر انسولین درکشور تولید می‌شود که اگر همین تولیدات داخلی نبود آن وقت جهت کنترل قندخون افراد مبتلا به دیابت با مشکلات  اساسی‌تری روبه رو می‌شدیم.

وی با تاکید بر لزوم آموزش‌های همگانی برای پیشگیری از بروز چنین بیماری‌های مزمنی، بیان کرد: از بحث آموزش و پیشگیری غفلت شده است؛ به عنوان مثال یکی دیگر از مشکلات ما در این حوزه نبودن نوار تست قند خون است، حتی در مواردی هم که یافت می‌شود به چند برابر قیمت اصلی باید تهیه شود. بیمه‌ها باید هزینه‌های مربوط به آموزش و پیشگیری را تقبل کنند تا از بروز هزینه‌های هنگفت ناشی از عوارض دیابت جلوگیری شود.