اربعین ۱۴۴۲ هجری قمری از راه رسید و دست ما از لمس ضریح نورانی حسینی کوتاه ماند. باورش سخت است اما باور داریم که امسال باید جور دیگری حسینی بود و اربعین را از منظر تازه‌ای روایت کرد. دست‌هایی که کوتاه ماند و دل‌هایی به‌غایت نزدیک؛ این روزها وصف حال عاشقان اربعینی است که به‌واسطه کرونا در ظاهر از زیارت مولایشان دور ماندند و در دل عمقی به وسعت تاریخ یافتند. داغ سنگین است و دل‌ها سوزان؛ اما چاره چیست؛ «حُبُّ الحُسَین يَجْمَعُنا» رنگ و بوی تازه‌ای نیاز دارد تا در عصر غیبت صاحب‌الامر، آمادگی و تمرین برای ظهور بیشتر شود. این پرچم و بیرق که افتادنی نیست؛ حاشا، اما حسینی بودن راه و مرام می‌خواهد و تدبیر و عقلانیت تا مسیر گم نشود و راه از بیراهه مشخص شود.
یادمان نرود که حسین علیه‌السلام متعلق به همه است، عرب و عجم هم ندارد، از شرق تا غرب عالم هرکه دلش با نام معطرش گداخته شود حسینی است. یادمان نرفته راهپیمایی‌های اربعین را؛ از هر قوم و قبیله و نژادی در این راه همسفر بودند؛ همسفر قبله عشق؛ جایی که دل‌های سوخته آرام می‌گیرد و جان‌ها خسته التیام می‌یابد.
شاید امسال دوری از حرمش، سوزی صدچندان دل‌هایمان را در برگیرد، اما مرام و سیره‌اش یادمان داده که راه گم نکنیم و با هر شرایطی حسینی بمانیم. حسینی در فکر و اندیشه حسینی در کار و عمل، حسینی در ظاهر و باطن، حسینی در آداب و عادات، حسینی در همه‌چیز؛ اگر امسال درس خود را درست پس بدهیم نشان داده‌ایم که این سال‌ها راه نجف به کربلا را بیهوده نپیموده‌ایم، خستگی و گردوغبار راه بی‌جهت بر تنمان ننشست و عزاداری‌هایمان در بین‌الحرمین یکجایی خود را نشان داده است.
تبعیت از ولایت و حفظ وحدت اسلامی تنها یکی از درس‌های عاشوراست که امسال در سایه شیوع کرونا ما را به چالش کشیده تا نشان دهیم حسینی بودن به تبعیت از ولایت است و وحدت در عین کثرت، راه و سیره حسین‌علیه‌السلام.
بیاییم حالا که دستمان از زیارت ضریحش کوتاه مانده، دل‌ها را به هم نزدیک سازیم و با دوری از تفرقه و اختلاف، زیر پرچم حسینی ندای «حُبُّ الحُسَین يَجْمَعُنا» » سر داده و به دنیای مادی نشان دهیم که عشق ما به حسین علیه‌السلام فارغ از اختلاف‌سلیقه‌های سیاسی و اجتماعی در جان‌ودلمان ریشه دوانده و آستان مقدسش قبله‌گاه ماست. اربعین امسال را ماندگار خواهیم کرد و به تاریخ نشان خواهیم داد که در عصر غیبت و گذشت بیش از یک قرن از حادثه عاشورا، نام و یاد حسین علیه‌السلام در عالم طنین‌انداز ماند و اتفاقی مانند کرونا نیز موجب نشد تا این حب و عشق در دلمان رنگ ببازد و امروز برپا کردن حسینه‌ای به وسعت دنیا، یادگار سال‌ها آتش عشق مولایمان به شمار می‌رود.