همسفربا کرونا
گروه اجتماعی
کرونا پرتوانتر از قبل به تاختوتازش ادامه میدهد. این ویروس دوستنداشتنی که قربانیانش را در مکانهای شلوغ گرفتار میکند، تقریبامسافر همیشگی مترو است و جمعیت گستردهای به دلایل مختلف ازجمله هزینه مقرونبهصرفه، استفاده از خطوط مختلف مترو برای رسیدن به مقصد را با تمام خطرات احتمالیاش به جان میخرند. مدیرعامل شرکت بهرهبرداری متروی تهران هم رسما آب پاکی را روی دست همگان ریخته و صراحتا ابراز داشته «پس از شیوع کرونا هیچ کمک دولتی دریافت نکرده و نمیتواند برای شلوغی مترو کاری بکند» بنابراین طبق معمول توپ در زمین مردم است و آنان باید «اگر احساس بیماری کردند وارد شبکه مترو نشوند!»
محسن هاشمی، رئیس شورای شهر تهران هم در مورد حال ناخوش سیستم حملونقل عمومی در تهران به ایسنا توضیح داده، حدود دو سال است از وضعیت هشدار در مورد سیستم حملونقل عمومی تهران عبور کردیم و همان زمان هشدارهای لازم را به مسئولان دادیم و در رسانهها اعلام کردیم.
هاشمی، پرده از این واقعیت برداشته است که سیستم حملونقل عمومی تهران در آستانه فروپاشی است چراکه ۱۰ سال است ناوگان اتوبوسرانی تهران، نوسازی نشده و در حال حاضر بیش از ۸۰ درصد اتوبوسهای تهران فرسوده شده و با کمبود ۵۰ درصدی هم مواجه هستیم، یعنی بهجای ۹۰۰۰ دستگاه اتوبوس در حدود ۵۵۰۰ دستگاه اتوبوس فعال داریم.
رئیس شورای شهر تهران با تأکید بر اینکه در مترو این کمبودها بیشتر احساس میشود، یادآوری کرده است: سه خط مترو در سالهای اخیر افتتاحشده اما واگن و تجهیزات آن تأمین نشده است و این خطوط؛ تجهیزات سایر خطوط را استفاده میکنند، طبیعی است این مشکلات، موجب کمبود تجهیزات و افزایش استهلاک و عدم اورهال و تعمیرات اساسی بهموقع در تجهیزات میشود و اخیراهم شاهد سوانحی در این حوزه بوده ایم که به دلیل عدم تلفات، متأسفانه رسانهها بهسادگی از کنار آن عبور کردند.
سوای فرسودگی این ناوگان و کاستیهایش، باید تصریح کرد: تردد افراد برای رسیدن به محل کار و جابهجایی از طریق مترو و اتوبوس خود میتواند عامل انتقال زنجیره شیوع ویروس کرونا باشد و شهرداری تهران اقدامی برای واگنهای پرازدحام مترو انجام نداده است. این موضوع طی چند مرحله از سوی ستاد ملی مقابله با کرونا موردتوجه قرار گرفت و به حذف طرح ترافیک برای ترغیب شهروندان به استفاده از خودروی شخصی منجر شد اما پس از مدتی، شهرداری لغو آن را به دلیل ترویج سفرهای غیرضروری و ازدحام در مناطق مرکزی شهر و اختلال در مسیر حرکت خودروهای امدادی و اتوبوسهای شرکت واحد دانست و اجرای طرح الزام استفاده از ماسک در سیستمهای حملونقل عمومی را سلاحی برای مقابله با کرونا در شرایط پرازدحام سیستم حملونقل عمومی عنوان کرد، درحالیکه ناوگان حملونقل عمومی رتبه نخست انتقال ویروس کرونا را از آن خودکرده و بهعنوان بازیگر نقش اول به نسبت سایر عوامل، سهم ۲۵ تا ۳۰ درصدی دارد.
در همین حال، مدیرعامل شرکت بهرهبرداری متروی تهران بابیان اینکه آمار مسافران بهطور میانگین در ۱۸ ساعت کارکرد مترو حدود ۹۴۰ هزار مسافر است، گفته: در ساعات پیک که یکی صبح و دیگری بعدازظهر است واگنهای مترو بسیار شلوغ شده که باید حتمامسافران مدیریت سفر را مدنظر قرار دهند.
لزوم پرداخت۵۰ درصد هزینه مربوط به زیرساخت مترو از سوی دولت
فرنوش نوبخت، مطابق معمول چاره کار را تنظیم سفرها توسط شهروندان دانسته و اینکه هر چه سفرها کنترلشده باشد، این بیماری در حملونقل عمومی نیز با مدیریت بهتر انجام میگیرد!
«ابوالفضل قناعتی» از اعضای پیشین شورای شهر تهران به این روند نقد دارد و بی اقدامی دولت و شهرداری در گسترش ناوگان حملونقل عمومی را به ضرر شهروندان میداند و در گفتوگو با «رسالت» توضیح میدهد:
«بر اساس قانون، دولت باید ۵۰درصد هزینههای مربوط به زیرساخت شبکه مترو و ۵/۸۲ درصد خرید اتوبوس را از محل هدفمندی یارانهها به شهرداریها کمک کند تا از این طریق بخشی از درآمد حاملهای انرژی به توسعه حملونقل عمومی اختصاص یابد، از زمان هدفمندی یارانهها یک ریال به توسعه حملونقل عمومی در شهرها کمک نشده است. تقریباسال ۹۵ بود که به شهردار وقت تذکر دادم نیازمند خدماترسانی ۱۰هزار دستگاه اتوبوس هستیم درحالیکه در پایتخت تنها ۶هزار اتوبوسبرای تردد دارد. این اتوبوسها دو سال دیگر از رده خارج میشوند و تهران با بحران حملونقل روبهرو خواهد شد که توجهی صورت نگرفت. البته در آن برهه از زمان؛ ۵/۸۲درصد خرید اتوبوس با دولت بود و چون جریان فکری حاکم با جریان فکری شهرداری و شورای شهر تفاوت داشت، دولتشهروندان تهران را فدای نگرش سیاسی خود کرد. به همین علت امروز اتوبوسهای ما یا فرسوده هستند و باعث آلایندگی و یا از رده خارجشده و تعدادشان آنقدر کم است که در پیک حملونقل، فرد باید یک ربع تا نیم ساعت منتظر اتوبوس باشد. درحالیکه قبلاطی ۳ یا ۴ دقیقه اتوبوس میآمد اما در شورا و شهرداری فعلی جای تعجب است که بهرغم همفکر بودن و هم سویی، چرا دولت به این موضوع بیتوجه است. تا همین مدتی قبل شهردار در جلسات هیئت دولت حضور داشت و میتوانست برای مسئله حملونقل عمومی مطالبه کند. ضمن اینکه دولت در موضوعات مختلف از صندوق ذخیره ارزی با اجازه رهبری، پول دریافت کرده اما مشخص نیست که چرا بخشی از این پول به حملونقل اختصاص داده نشده است؟»
شورای پنجم بهجای بازی اسم و فامیل، پیگیر مطالبات مردم باشد
«قناعتی» تأکید میکند: «اگر از همان آغاز به کار شورای پنجم، اعضای آن بهجای بازی اسم و فامیل، مطالبات مردم پایتخت را پیگیری میکردند، امروز در وضعیت کرونایی، این حالوروز مترو و اتوبوسهای تهران نبود. متأسفانه شورای شهر بهجای انتقاد از رویه دولت بهمنظور عدم توجه نسبت به ناوگان حملونقل عمومی، مردم را فدای جریان فکری خودکرده و اصلادر رسانهها از دولت انتقادی هم مطرح نمیکنند. حالآنکه روزانه نزدیک به ۱۴-۱۳ میلیون تردد در تهران صورت میگیرد و باید تابع قانون و حق مردم بود، کما اینکه یکسوم هزینه بلیت اتوبوس و مترو را باید دولت، یکسوم را شهرداری و یکسوم را شهروندان بپردازند و نکته طنز ماجرا اینجاست که شهرداری هم سهم خودش و هم سهم دولت را میدهد! بالطبع وقتی تعهد دولت محقق نشود، وضع ناوگان حملونقل عمومی همینقدر فاجعهبار خواهد بود. تهران باید با این تعداد جمعیت ۱۰ هزار دستگاه اتوبوس داشته باشد، درواقع همزمان با توسعه جمعیت باید مترو توسعه پیدا میکرد و نزدیک به هزار واگن اضافه میشد گرچه در روزهای آغاز به کار شورا، گفتند ما قرارداد هزار واگن را منعقد کردهایم اما تصور نمیکنم در این مدت بیشتر از ۵۰ یا ۷۰ واگن اضافه کرده باشند و خط ۶ و ۷ را در برخی بخشها، در حال بهرهبرداری هستند اما قرار بر این بود برای کسری خط ۳ و راهاندازی خط ۶ و ۷، هزار واگن اضافه شود که تصور نمیکنم به ۱۰۰واگن رسیده باشد. بحث خط ۶ با ۸۵ یا ۹۰ درصد پیشرفت فیزیکی حدود سه سال است که به اینها تحویل دادهشده اما هنوز یکگوشه را نگفتهاند که افتتاح میکنیم. طبعا وقتی یک مسیر را بهرهبرداری نکنند، خودبهخود فرسوده میشود. از سوی دیگر در اوضاع کرونایی به دلیل کمبود واگن، مردم بهصورت فشرده و متراکم در کنار یکدیگر میایستند و مسئولان شهری بهرغم این مسئله حاضر نیستند طرح ترافیک را بردارند.»
وی در مورد اظهار گلایهمندی رئیس شورای شهر تهران از وضعیت موجود، عنوان کرد: «اگر جرئت و جسارتی در میان اعضای شورا وجود داشت، استعفا میکردند نه اینکه در گفتوگو با رسانهها از شهردار انتقاد کنند. این سخنان صرفا نشانه رفع تکلیف است و به معنای رسیدگی به وضع موجود نیست. اگر رئیس شورا به این روند شهردار نقد دارد، حداقل کاری که میتواند در جهت احقاق حق شهروندان انجام دهد، استعفا از ریاست شورا ست. البته آقای هاشمی تلویحا به موضوع ملک جماران اشاره داشته که سر این قضیه، شهردار به هیئت دولت دعوت نمیشود، درحالیکه پهنه جماران تاریخی است و سقف ارتفاعات در آنجا بر اساس طرح تفصیلی، محدودیتهای خاص خودش را دارد و دولت اقدامی غیرقانونی انجام داده است. طرح تفصیلی را شورای عالی معماری و شهرسازی که زیر نظر دولت است به شهرها ابلاغ کرده، اما خود دولت خلاف این مسئله عمل میکند و شورا هم اعلام کرده که این خلاف طرح تفصیلی هست و این مسئله به ذائقه آقایان خوش نیامده است.این نشان میدهد که باز منافع شخصی را به جریان خودشان هم ترجیح میدهند. درواقع اول برای آنها منافع شخصی و گروهی در اولویت است بعد منافع جریانی.»
از دو سال پیش باید ۸۰ واگن به ناوگان مترو اضافه میشد
«سید مهدی امینی»مجری سابق خط ۷ متروی تهران هم بر سیاسیکاری اعضای فعلی شورا و شهردار تأکید دارد و وضعیت نابسامان ناوگان حملونقل عمومی را مربوط به مدیریت میداند. «امینی» در گفتوگو با «رسالت» عنوان میکند: «در دوره ما، مدیرعامل مترو پیگیر و مصر بود. بنابراین نباید توپ را در زمین یکدیگر انداخت، باید بر این مسئله اصرار ورزید و پافشاری کرد. آن روز که هابیل درویش، مدیرعامل مترو در حال رفتن از این مجموعه بود، قرارداد ۷۰ یا ۸۰ دستگاه منعقد شد و در دوره جدید کسی پیگیری نکرد.اکنون در وضعیت کرونایی، مردم بدون امکان فاصلهگذاری در مترو چفت در چفت یکدیگر میایستند و حتی جلوی کسانی که ماسک نمیزنند را نمیگیرند و همانطور اجازه میدهند این افراد وارد قطار شوند!»
مجری سابق خط ۷ متروی تهران با اشاره به اینکه کاهش «هد دی»، مستلزم یکسری اقدامات است میافزاید: «در حال حاضر که با کرونا روبهرو هستیم باید «هد دی» را کاهش دهیم و به ۲ تا ۳ دقیقه برسانیم. البته از دو سال پیش باید ۸۰ واگن به ناوگان مترو اضافه میشد. آماری از تعداد واگنهایی که اضافهشده ندارم اما قطارها بسیار شلوغ است و باید از آقایان پرسید در این چند سال، یک متر تونل اضافهشده است؟ جز اینکه گردوخاک ایستگاههای تکمیل را گرفتهاند و دوباره افتتاح کردهاند؟ این موارد را با سند و مدرک میگویم و دستگاههایی که
«تی بی ام» کار میکرده متوقفشده و بعضاخارجشده. دو «تی بی ام» در خط ۷ کار میکرده که هر دو اینها از سیستم خارجشده است با این وضعیت چگونه و کجا میخواهند تونل اضافه کنند. صرفا به این مسئله اشارهکردهاند که کلنگ خط۱۰ خورده شده که برای این مسئله هم اقدامی صورت نگرفته و فقط سیاسیکاری میکنند. شهرداری توپ را در زمین دولت میاندازد و دولت توپ را در زمین شهرداری و متأسفانه مدیریت شهری هم پیگیری را در نامهنگاری میداند. وقتی نامهای نوشته میشود باید پیگیر بود تا مشخص شود، موانع کجاست و همان را رفع کرد. مدیرعامل سابق مترو جلسات متفاوتی را برگزار میکرد و توضیح میداد کارگری که در شمال شهر کار میکند باید نصف حقوقش را صرف رفتوبرگشت کند ولی با مترو میتواند با ۷۰۰ یا ۸۰۰ تومان به مقصد برسد. از آنسو، مدیر شهری سابق یعنی آقای قالیباف از ۶ صبح بر پروژهها نظارت میکرد آیا مدیرعامل فعلی مترو، یکبار داخل تونلها رفته و وضعیت آن را بررسی کرده است؟ ایشان مدعی شده که ۷۰ واگن معادل ۱۰ رام قطار به خطوط متروی تهران اضافهشده و دولت هیچ نقشی در خرید واگن برای مترو نداشته است،اما این ادعا باید ثابت شود، اگر این ارقام درست باشد چرا «هد دی» پایین نیامده و قطارها تا این حد شلوغ است و آنقدر جمعیت زیاد است که حتی درهای قطار بسته نمیشود؟»به گفته «امینی» در حال حاضر برای بهرهبرداری در پایانهها که واگن سازی شکل میگیرد و ترمیم میشود، باید بدنه و ساختارش روزانه اورهال شود. اما متأسفانه تمام نیروها را اخراج کردهاند. هر دستگاهنو وقتی در شبکه کار میکند، بهمرور مستهلک خواهد شد و نیاز به نگهداری دارد، تیمی که اکنون سرکار است تیم قوی و خوبی نیست و به این موارد توجه ندارد چون این تیم نگرش تخصصی ندارد. اگر۱۰۰ واگن هم به این سیستم منتقل کنیم، وقتی ترمزهایش باید در واگنسازی اورهال شود و نمیشود، دوباره در خط بایکوت شدن قرار میگیرد.
بحران کرونا , کرونا , مترو
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.