حسن شجاعي
سريال هاي رمضان امسال از همان بدو شروع موافقان و مخالفاني دارد و كارشناسان حوزه تلويزيون بر اين باورند كه استقبال مردم مي‌تواند سنگ محك خوبي براي ميزان رضايتمندي و اقبال عمومي از اين مجموعه‌هاي تلويزيوني باشد.
ذائقه مردم در اين سال ها تغيير كرده و شايد نتوان مثل گذشته و با محتواهايي قديمي به خواسته آنان جامه عمل پوشاند. تعدد شبكه هاي
ماهواره اي و گرايش برخي خانواده ها به سريال هايي كه از محتوا تهي هستند وظيفه متوليان رسانه ملي را براي ساخت سريال هاي كيفي و مخاطب پسند بسيار دشوار كرده است. در اين زمينه مديريت برنامه ها و برنامه ريزي كلان شايد بتواند در دراز مدت فضاي تلويزيون را براي مردم به شكلي تبيين كند كه با علاقه پاي جعبه جادويي نشسته و از نمايش برنامه هاي آن لذت ببرند.
در اين ميان برنامه هاي مناسبتي به‌ويژه در ماه مبارك رمضان از جايگاه ويژه اي در بين مردم برخوردار بوده و اكثر خانواده ها منتظر هستند تا در كنار استفاده از فضاي معنوي اين ماه از رسانه ملي نيز شاهد برنامه هاي كيفي و در عين حال مفرح و معنوي باشند. موضوعات مختلفي در اين سال ها دستمايه ساخت سريال هاي تلويزيوني در ماه مبارك رمضان بوده اند و در اين ميان سريال هاي طنز از مخاطبين بيشتري برخوردار بوده اند.
اينكه در سال‌هاي نه چندان دور، مجموعه هاي طنز هم جايي در بين سريال هاي مناسبتي ماه مبارك رمضان داشتند شايد زمينه اي براي ارتقاء رضايتمندي مخاطبان فراهم مي‌كرد، اما چرا اينگونه سريال ها كمتر در برنامه‌هاي مناسبتي به چشم مي خورند و اينكه روند سريال‌سازي مناسبتي در تلويزيون چگونه است را در گفت‌وگو با سيد مجيد موسويان از ناظران كيفي سريال‌هاي طنز رسانه ملي همچون بزنگاه، ترش و شيرين، متهم گريخت، خانه به دوش، زن بابا، زيرزمين، پس از سال‌ها، راه شب و گاوصندوق، دزد و پليس جويا شديم.
وي در ابتدا با اشاره به اينكه هنوز موفق نشده به‌طور كامل سريال‌هاي رمضان امسال را ببيند، درخصوص ميزان تاثيرگذاري سريال‌هاي طنز در جذب مخاطب تلويزيون گفت: واقعيت اين است كه مرم به سريال‌هاي طنز علاقه و گرايش بيشتري دارند و در گذشته هم در ايام ماه مبارك رمضان شاهد پخش سريال‌هاي طنز بوديم كه علاوه بر روايت قصه‌اي مفرح، از ويژگي‌هاي اعتقادي و مذهبي و معرفتي نيز بهره مي بردند و ضمن پركردن اوقات فراغت مردم، الگوهاي آموزنده‌اي را نيز براي جامعه داشتند. اما امروزه شاهد هستيم كه در زمينه كار طنز به‌ويژه در ماه رمضان به دليل فقر نيروي انساني در حوزه طنز، كمتر رسانه ملي به سراغ اين حيطه مي رود و معدود افرادي هم كه در اين زمينه كار مي كنند به سراغ سوژه هاي نخ نما رفته و كار تازه اي را شاهد نيستيم.
موسويان خاطرنشان كرد: به عقيده من درحال حاضر دست تلويزيون در استفاده از قصه هاي روز خالي شده و باوجود داشتن فرهنگ فاخر و الگوهاي معاصر فراوان، بازهم شاهد كم كاري در اين زمينه هستيم. فكر مي كنم تلويزيون بايد فضاي تازه اي از موضوعات و سوژه ها را براي برون رفت از اين فضا پيدا كند تا با اقبال مردم روبه‌رو شود. اين موضوع در بازخوردهاي مردم به خوبي مشخص است و آنها تفاوت كار خوب و ضعيف را به خوبي از هم تشخيص مي دهند. متاسفانه درحال حاضر فضاي نويسندگي و كارگرداني در تلويزيون تكراري شده و دوستان فعال در اين حوزه بنا به دلايل مختلف علاقه اي به كار نو و خلاقانه ندارند. تمام موضوعات ما به فقر و محروميت اينها محدود شده درحالي كه جا براي موضوعات تازه بسيار زياد است.
اين ناظر سيما با اشاره به اينكه تهيه كنندگان نيز رغبتي براي فعاليت گسترده ندارند و حتي حاضر نيستند براي تنوع در موضوع و كار جديد از شهر خارج شوند تصريح كرد: فكر مي‌كنم تهيه‌كنندگان هم اشباع شده و ديگر انگيزه اي براي كار تازه ندارند. به همين دليل كار جديد هم شكل نمي‌گيرد. ضمن اينكه افراد جديد را هم به داخل خود كمتر راه داده و اين موضوع سبب شده سيما با همين افراد بسازد و با همان ايده هاي گذشته برنامه توليد شود.
موسويان در ادامه با يادآوري اين نكته كه مخاطب ايراني علاقه‌مند است تا سريال ايراني ببيند و رسيدن به اين موضوع نيازمند تزريق خوني جوان و با انرژي به حوزه تهيه كنندگي،نويسندگي،كارگرداني و … در سيماست افزود: جوان علاقه‌مند امروزي با طراوت است و به دنبال سوژه هاي جديد و مخاطب پسند مي گردد و براي اينكه خودي نشان دهد كارهاي به روز و مخاطب پسندي براساس معيارهاي روز سيما و جامعه خواهد ساخت. منتها بايد به اين سرمايه ها فرصت داد تا بتوانند خودي نشان دهند و تا زماني كه دل مديران سيما به قديمي ها خوش باشد همين آش و همين كاسه خواهدبود.
ناظر كيفي سيما برون رفت از اين موضوع را از وظايف مديران ارشد سيما مي داند و مي گويد: بايد يك برنامه ريزي كلان و
بلند مدت براي اين موضوع انديشيده شود تا با تغيير مديريت‌ها شاهد تغييرات اساسي در ساختار سريال‌هاي تلويزيوني نباشيم. متاسفانه ثبات مديريت در رسانه ملي تا حدودي برقرار نيست و زماني كه افراد در مسئوليتي قرار مي گيرند به دليل كوتاه بودن دوران مديريت نمي توانند آنگونه كه بايسته و شايسته است برنامه ريزي كنند و اين موجب مي شود درجا بزنند. من به خوبي مي دانم كه پر كردن آنتن يكي از مهم ترين دغدغه هاي مديران سيماست و كيفيت در مرحله دوم قرار مي گيرد بنابراين بايد با ثبات مديريت، فرصت را براي افراد فراهم كرد تا در زمينه كيفي كردن برنامه ها براساس يك استراتژي بلند مدت اقدام كنند.