محمد باقری-  نماینده بناب در مجلس شورای اسلامی
در عالم سیاست یک سال زمان کمی نیست اما متاسفانه بر حسب یک عادت نانوشته دولت‌ها در یک سال آخر کاری خود تعامل با مجلس را جدی نمی‌گیرند. 
مجلس یازدهم در حالی آغاز به کار کرده که سال آخر کابینه دوازدهم است و لذا از دست ندادن این فرصت یک ساله آن هم در حالی که با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنیم بسیار مهم است، اگر همه ما اتفاق نظر داریم که حل این مشکلات جز با همکاری هر سه قوه ممکن و میسر نیست جا دارد در یک سال آینده تعامل دو قوه مقننه و مجریه بیشتر از سال‌های قبل شود.
در صورتی که این تعامل و رایزنی بیشتر شود ای بسا میزان سوالات نمایندگان از وزرا و رئیس جمهور و سایر نهادهای قوه مجریه کمتر شود و در نتیجه هر دو قوه وقت بیشتری را صرف حل مشکلات اقتصادی کنند. آنچه مردم از ما انتظار دارند این است که عوض انتقاد مسئولان از یکدیگر در تریبون‌های عمومی برای حل مشکلات با همدیگر تعامل و همفکری داشته باشیم.
واقعیت هم این است که مسئولان نباید جای خود را با منتقدان عوض کنند، عنوان مسئول مترادف با مسئولیت است طبعاً کسی که قدرت و پست و مقام دارد باید در قبال عملکرد خود مسئولیت داشته باشد. به عنوان یکی از منتخبان مردم در مجلس شورای اسلامی و برگزیده مردم شریف شهرستان بناب و خوشه مهر راهکارهایی را در راستای تقویت تعامل میان مجلس و قوه مجریه در یک سال آینده پیشنهاد می‌کنم.
 پیشنهاد اول بنده آن است که وزرای کابینه و معاونان آنها یک روز کاری را مهمان مجلس بوده و در کمیسیون‌های مربوطه حضور داشته باشند و به پرسش‌های نمایندگان مردم پاسخ دهند و راهکارهای آن‌ها را بشنوند بخش زیادی از ابهام‌ها و سوء‌تفاهم‌های میان نمایندگان و وزیران می‌تواند در همین جلسات رفع شود و نیاز چندانی به طرح سوال از وزرا در صحن علنی مجلس نباشد. واقعیت این است که مردم از ما منتخبان خود انتظارات زیادی دارند و به ما فشار می‌آورندکه مطالبات آنها را به وزرای مربوطه منتقل کنیم نمایندگان هم برای این کار به دفاتر وزرا مراجعه می‌کنند و ملاقات‌های دوجانبه انجام می‌دهند هم وقت نمایندگان مردم گرفته می‌شود و هم فقط وزرا و معاونان آنها، در برخی موارد هم این دیدارها به نتایج عملی منجر نمی‌شود و برخی وزرا از بیم استیضاح شدن نمایندگان را ملاقات می‌کنند. 
این رویه باید اصلاح شود و یکی از راه‌های این کار حضور وزرا در کمیسیون‌ها و مجلس و اختصاص دادن وقتی به گفت وگو با نمایندگان است با فرض اینکه در هر ماه ۵۰  نماینده می خواهند یک وزیر را ببینند و هرکدام یک ساعت به این کار اختصاص دهند در هر ماه ۵۰ ساعت از وقت یک وزیر و معاونان وی صرف دیدار با نمایندگان مجلس می‌شود در حالی که اگر هر هفته ۵ ساعت آن هم در یک روز معین مثل سه شنبه در مجلس حاضر شوند حداکثر ۲۵ ساعت از وقت آنها صرف دیدار با نمایندگان می‌شود و حتی در این مدت می‌توانند در کمیسیون‌ها به سوالات مشترک نمایندگان پاسخ دهند.
نه تنها در وقت صرفه جویی می شود بلکه آفات دیدارهای خصوصی میان نمایندگان و وزرا و احتمال زد  و بند سیاسی و مالی بین آنها هم از بین می‌رود.
پیشنهاد دوم از سرگیری دیدارهای رئیس مجمع نمایندگان استانی است این دیدارها نقش بسیار مهمی در تعامل و همفکری میان قوه مجریه و قوه قضائیه دارد ضمن اینکه اعتمادساز هم هست هم رئیس جمهور و هم نمایندگان هر دو با رای مستقیم مردم انتخاب شده اند و لذا دیدار و تبادل نظر آنها از نظر مردم مثبت تلقی می‌شود.
 این دیدارها با کاستن از برخی سوء تفاهم‌ها می‌تواند انگیزه برخی نمایندگان را برای سوال از رئیس‌جمهور در صحن علنی کاهش دهد و همکاری بیشتری میان رئیس جمهور و مجلس صورت گیرد.  
حضور در مجلس دو معنا دارد نخست احترام به ملت و خانه ملت و دوم احترام به قانون. مجریان قانون نباید حضور در مجلس را با بدبینی تفسیر کنند. 
سوء تفاهم در عالم سیاست امری عادی است. مهمتر از شکل گیری سوءتفاهم نحوه حل و  فصل آن است.
پیشنهاد سوم آن است که آقای روحانی در یک سال باقی مانده از عمر کاری کابینه خود سفرهای استانی را با رعایت پروتکل‌های بهداشتی مبارزه با کرونا از سر بگیرد هیچ چیزی نمی‌تواند جایگزین مبادله و صحبت حضوری با مردم شود. 
در شرایط دشوار کنونی خیلی مهم است که مردم بتوانند با مسئولان به صورت مستقیم و بی‌واسطه حرف بزنند یا درددل کنند. این اتفاق می‌تواند آنها را آرام کند. سفرهای استانی یکی از عرصه‌های اصلی همکاری مجلس و دولت است و باید دوباره در دستور کار قرار گرفته و احیا شود. مردم وقتی مستقیما از زبان مسئولان ارشد دلایل بروز مشکلات اقتصادی را بشنوند ممکن است سریعتر اقناع شوند.
 بالاخره اینکه پیشنهاد می‌کنم تعامل معاونان وزرا و شخص رئیس جمهور با کمیسیون‌های مجلس بیشتر از گذشته شود. این کار نیز به صرفه‌جویی در وقت و اتخاذ تصمیم‌های بهتر کمک می‌کند. اگر لوایحی که دولت جهت تبدیل به قانون تقدیم مجلس می کند پیشتر با همفکری نمایندگان در کمیسیون های مجلس مطرح و بدون ایراد شود، سرعت تصویب آنها در مجلس بیشتر می شود و نظام تصمیم گیری ما وقت اضافی صرف بررسی چندین باره لوایح نمی‌کند.
امید  که با اجرایی شدن این پیشنهادها تعامل مجلس و دولت برای حل مشکلات اقتصادی مردم و اتخاذ تصمیم های بهتر و اجرایی تر شدن، بیشتر از گذشته شود.