|نفيسه امامي|

«ما تحولات ايران را از نزديک دنبال کرده و هرگونه سرکوب معترضان را در ايران محکوم مي‌کنيم!» اين سخناني است که توسط وزارت خارجه فرانسه بعد از اغتشاشات بهمن‌ماه بيان‌شده بود درحالي‌که اوج برخورد سرکوبگرانه در هفته ۶۲ اعتراضات را در پاريس شاهد هستيم. رفتار سرکوبگرانه پليس تا بدانجا پيش رفته که حتي صداي اعتراض ديگر کشورهاي اروپايي را هم درآورده و نسبت به برخورد سرسختانه پليس واکنش نشان داده‌اند. نهادهاي حقوق بشري غربي در گزارش‌هايي اذعان کرده‌اند که پليس فرانسه در برخورد با اعتراضات مسالمت‌آميز از خشن‌ترين نوع برخورد به سياست‎هاي دولت ماکرون استفاده کرده است. فرانسه شاهد اعتراضاتي است که هر هفته و در روزهاي شنبه برگزار مي‌شود و معترضان تحت شديدترين حملات از سوي پليس فرانسه از برخورد خشن تا تيراندازي مستقيم قرار مي‌گيرند. اعتراض‌ها در ابتدا در واکنش به سياست‌هاي اقتصادي امانوئل ماکرون رئيس‌جمهور فرانسه به‌ويژه در حوزه سوخت و ماليات آغاز شد، اما به‌سرعت جنبه‌ سياسي يافت. معترضان فرانسوي که خود را جليقه زردها ناميده‌اند، سياست‌هاي ماکرون را سبب تشديد فشارها بر شهروندان فرانسوي دانسته و خواستار برکناري وي هستند. نشريه فرانسوي «لوموند» به‌تازگي گزارش داد که از زمان آغاز تظاهرات معترضان موسوم به جليقه زرد‌ها به سياست‌هاي دولت فرانسه تاکنون بيش از ۱۰ هزار معترض از سوي پليس بازداشت‌شده‌اند. از زمان اعتراضات در فرانسه، پليس اين کشور براي متفرق کردن معترضان از انواع روش‌هاي خشونت‌بار شامل استفاده از گاز اشک‌آور، گلوله جنگي، فلش بال، ماشين آب‌پاش و ضرب و شتم استفاده کرده است. ويدئو‌هاي منتشرشده در رسانه‌هاي اجتماعي در طول ۶۲ هفته تظاهرات معترضان در فرانسه گوياي آن است که سطح خشونت پليس فرانسه بسيار گسترده‌تر از آن چيزي است که رسانه‌هاي غالب غرب درباره آن سخن به ميان آورده‌اند. با اين اوصاف وزارت امور خارجه فرانسه از مقابله با اغتشاشگران در ايران انتقاد مي‌کند و آن را مغاير با قوانين حقوق بشري مي‌داند، درحالي‌که پليس اين کشور به سرکوب شديد مخالفان و معترضان سياست‌هاي دولت مي‌پردازد. محمدحسن قديري ابيانه کارشناس مسائل سياسي و استراتژيست در گفت‌وگو با «رسالت» با بيان اين‌که کشورهايي که دم از حقوق بشر مي‌زنند در طول تاريخ بدترين نوع رفتار را نسبت به ديگر اتباع کشورها و اتباع خود داشته‌اند، گفت: «اين‌ها جنايات خود را در قالب الفاظ زيبا ارائه مي‌کنند. اين کشورها اگر در نقض حقوق بشر اقدامي مي‌کنند آن را در راستاي حفظ حقوق بشر مي‌دانند. عکس‌هاي زيادي وجود دارد که فرانسوي‌ها در الجزاير با سرهاي بريده افراد انداخته‌اند. چنين رفتارهاي خشني نيز از ديگر کشورهاي استعمارگر ديده‌شده است.» اين کارشناس مسائل سياسي بيان کرد: «ظاهرا در فرانسه دموکراسي حاکم است، اما آن‌ها سعي مي‌کنند با فريب افکار عمومي حزب خود را به قدرت برسانند و لازمه اين کار تسلط بر رسانه‌هاي گروهي است و صاحبان ثروت آن‌ها را اداره مي‌کنند. اگر صاحبان قدرت بتوانند با تبليغ بر افکار عمومي مسلط شوند که هيچ ،اما در غير اين صورت گوشه‌اي از ماهيت خود را به نمايش مي‌گذارند و از خشن‌ترين روش‌هاي ممکن در برابر مخالفان خود استفاده مي‌کنند.» قديري ابيانه تصريح کرد: «روزبه‌روز بر ابعاد خشونت در فرانسه افزوده مي‌شود، اما نسبت به ساير کشورها از موضع تعليم و طلبکاري برخورد مي‌کنند. چنين کشورهايي در مقابل با کشورهاي مستقل ژست حقوق بشري مي‌گيرند اما عملکرد آن‌ها ضد حقوق بشري است. فرانسه پايگاه تروريسم است اما ادعاي ضد تروريستي دارد.» وي اضافه کرد: «فرانسه برخورد نيروهاي انتظامي در ايران با عوامل بيگانه و خرابکارانه را ضد حقوق بشري مي‌داند، اما برخورد خودشان را با معترضان سياست‌هاي دولت حق و قانون مي‌دانند. اين نکته‌اي است که بايد به آن توجه داشت تا از برخورد منفعلانه با آشوبگران جلوگيري به عمل آيد.» پيروز ايزدي کارشناس سياست خارجي و مسائل اروپا نيز در همين رابطه در گفت‌وگو با «رسالت» درباره برخورد خشونت‌آميز پليس فرانسه با معترضان گفت: «هر جا منافع سياسي دولت‌هاي اروپايي ايجاب کند بر همان اساس موضع‌گيري مي‌کنند. به‌عنوان‌مثال در قياس با کشورهايي مانند عربستان که در بسياري از موارد حقوق بشر را رعايت نمي‌کنند و از قوانين بين‌المللي عدول مي‌کنند، سخت‌گيري نمي‌شود و در مقابل به هر بهانه‌اي از نقض حقوق بشر در ايران انتقاد مي‌کنند.» ايزدي با اشاره به انتقاد شرکاي اروپايي فرانسه از برخورد سرکوبگرانه اين کشور با معترضان گفت: «دامنه اعتراضات در فرانسه با توجه به قوانيني که توسط امانوئل ماکرون در جهت ايجاد اقتصاد نئوليبرالي به تصويب رسيده، زياد شده و بسياري از مردم ماکرون را متهم به طرفداري از سرمايه‌داري و ثروتمندان مي‌کنند. پليس اين کشور هم در برخورد با معترضان خشونت زيادي از خود نشان داده است و يک نمونه از آن‌هم در تظاهرات چند روز اخير بود. به همين علت خشونت پليس کشور در برخورد با معترضان و ناآرامي‌ها محل انتقاد در محافل داخلي و خارجي فرانسه شده است.» عضو هيئت‌علمي مرکز تحقيقات استراتژيک درباره امکان خاتمه يافتن اعتراضات مردمي فرانسه افزود: اين اعتراضات بيش از يک سال است که جريان دارد و مردم به سياست‌هاي ماکرون معترض هستند و هر بار هم که او سياست‌هاي جديدي را اعلام مي‌کند دامنه اعتراضات تشديد مي‌شود و آخرين مورد هم مربوط به افزايش قانون بازنشستگي در اين کشور بود. به نظر مي‌رسد تنها راه باقيمانده براي دولت دادن امتيازات است و يا اين‌که اميد داشته باشد با گذشت زمان به‌تدريج از ميزان اعتراضات کاسته شود.» ايزدي با اشاره به محکوميت فرانسه به سرکوب معترضان در ايران و در مقابل رفتار سرکوبگرانه پليس اين کشور در قبال معترضان گفت: «رفتارهاي دوگانه هميشه در غرب وجود داشته، زيرا منافع سياسي خودشان را نسبت به اعتراضات مردمي ترجيح داده‌اند. درنتيجه نبايد انتظاري جز اين از کشورهاي غربي داشته باشيم.»