‌|زينب السادات حسيني فر‌|
جشنواره فيلم فجر به عنوان بزرگ ترين رويداد سينمايي کشور همواره با حواشي زيادي روبه رو بوده و بخش اعظمي از جذابيت هاي آن مرهون همين حواشي و اتفاقاتي است که در ايام برگزاري جشنواره روي مي دهد.    
امسال نيز طبق روال سال هاي گذشته موضوع انتخاب محل برگزاري جشنواره براي اهالي رسانه محل مناقشه شد و پس از کش و قوس هاي فراوان پرديس سينمايي ملت، گوي رقابت را از برج ميلاد و پرديس چارسو ربود تا مانند سال قبل اصحاب قلم اين رويداد بزرگ را در اين مکان به نظاره بنشينند. نقش رسانه ها در پوشش خبري و نقد و تحليل فيلم هاي جشنواره برکسي پوشيده نيست و يکي از بخش هايي که بر جذابيت هاي جشنواره تأثيرگذار است برپايي نشست هاي نقد و بررسي فيلم ها در حضور عوامل فيلم با خبرنگاران است که سبب شده بخش زيادي از موضوعات کارهاي ارائه شده واکاوي شده و نقاط قوت و ضعف سينماي ايران بيش از گذشته روشن شود. 
بازتاب فيلم هاي ارائه شده از سوي رسانه ها به جامعه سبب مي شود تا نگاه مردم به کارهاي سينمايي کشور تغيير کرده و زمينه ساز موفقيت و يا شکست يک فيلم را فراهم نمايد. از اين رو تأثير رسانه ها در اين حوزه نيز قابل انکار نيست.    
بانگاهي به وضعيت اکران اين روزهاي سينماي ايران انتظار مي رود جشنواره پيش رو فرصت مناسبي براي آشتي مردم با سالن هاي سينما باشد و از اين منظر بايد منتظر بود و ديد که آيا آنچه از پس پرده نقره اي سينما به مردم ارائه مي شود براساس نيازها و ذائقه آنها هست يا نه.
توان و قابليت سينما بر فرهنگ سازي در بين ساير عرصه هاي رسانه قابل کتمان نيست و اين موضوع وظيفه اي سنگين بر دوش اهالي سينما مي گذارد تا با دقت و وسواس بيشتري به توليد کارهاي سينمايي بپردازند و از همراهي و نقد منصفانه رسانه ها براي دستيابي به اين هدف غافل نشوند.
به هرروي بايد منتظر بود و ديد در جشنواره امسال چه فيلم هايي اکران خواهد شد و آيا مديران سينمايي و اهالي اين حوزه دغدغه مند و براساس نيازهاي جامعه به توليد فيلم هاي فاخر اقدام کرده اند يا همچنان شاهد ساخت انگشت شمار فيلم هاي فاخر و در شأن سينماي ايران خواهيم بود.
براي آشنايي با شرايط فعلي سينماي ايران و نيز آگاهي از نقطه نظرات مردمي در زمينه مقايسه کيفي جشنواره امسال با سال گذشته و انتظاراتي که از جشنواره امسال دارند «رسالت» به سراغ تعدادي از مردم کوچه و بازار رفته تا از نزديک شنونده ديدگاه هاي آ‌ن‌ها باشد.    
گودرزي ، مهندس کامپيوتر در گفت وگو با «رسالت» در خصوص نقاط قوت و ضعف سينماي ايران گفت : سينماي ايران در چند دهه اخير به دليل حضور بازيگران جوان بهتر شده و به سمت قوي تر شدن حرکت مي کند و همين نکته باعث شده رغبت بيشتري به سينما رفتن پيدا کنم. البته که سال گذشته به غير از دو فيلم ، فيلم هاي ديگر نظر مرا جلب نکرد.
 با اين حال اعتقاد  دارم يکي از نقاط ضعف سينماي ايران نپرداختن به فيلم هاي تاريخي و اسطوره هاي ايراني مثل رستم و سهراب و يا 
داستان هاي شاهنامه است که باعث تأسف و ناراحتي است که با توجه به اين پيشينه فقط يک انيميشن از آن ساخته شود.
آهنگري ، خانه‌دار در رابطه با فرهنگ سازي فيلم ها و تأثير آن برجامعه گفت: در جايگاه يک مادر خيلي از اوقات نمي توانم در کنار فرزند خود خيلي از فيلم هاي سينمايي را تماشا کنم، به دليل اينکه خيلي از موضوعاتي که مطرح مي شود به خصوص در فيلم هاي کمدي  براي نوجوانان قابل پخش نيست و ترجيح مي دهم پيش از بردن فرزندم به سينما به اندازه کافي تحقيق کنم اما متأسفانه فيلم هاي مناسبي براي اين سن وجود ندارد؛ به جز يک فيلم که به تازگي اکران شده و علاقه مند هستم که به فيلم هاي بيشتري در اين حوزه پرداخته شود. به دليل اينکه فرهنگ سازي در اين سن بسيار مهم است نياز داريم تا فيلم هاي کيفي و با محتواي مناسب ساخته شود که جاي آن‌ها در سينماي امروز ايران خالي است.    
حدادي ، فروشنده کامپيوتر نيز در رابطه با فيلم‌هاي روي پرده و مشکلاتي که وجود دارد، گفت :به نظرم سينماي امروز ايران از سينماي دهه ۷۰ و ۸۰ خيلي بهتر شده است و خيلي قوي تر به موضوعات مي پردازد. البته هنوز هم فيلم هايي ساخته مي شود که ارزش ديدن نداشته باشد اما نسبت به قبل بهتر شده ولي يکي از مشکلاتي که وجود دارد اين است که اگر يک کارگردان به موضوعات اجتماعي مي پردازد محکوم به سياه نمايي مي شود. به عنوان مخاطبعلاقه مند هستم تا فيلم هاي تاريخي بيشتر ساخته شود اما متأسفانه در سينماي ايران خيلي کم به موضوعات تاريخي مثلا به زندگي دانشمندان پرداخته مي شود يا اصلا پرداخته نمي شود که خيلي جاي تأمل دارد.
محصل ، نويسنده در رابطه با فرهنگ سازي هنر به ويژه سينما براي نسل هاي مختلف مي گويد :
تأثير کتاب و سينما بر فرهنگ سازي بسيار چشمگير است و سينما طرفدار بيشتري در بين عموم مردم دارد . تأثير فيلم ها بر فرهنگ سازي به اندازه اي است که مي تواند بر نگرش ديني ، اجتماعي و …  آن‌ها تأثير بگذارد و حتي مي تواند ايجاد مکتب کند، به همين جهت نمي توانيم جايگاه سينما را ناديده بگيريم. اما مشکلي که سينماي ايران دارد اين است که هر روز بيشتر به سمت کليشه اي و تکراري شدن حرکت مي کند.
از سوي ديگر اعتقاد دارم فيلم هاي خوبي هم در سينما پخش نمي شود و حتي بسياري از کارگردان هاي مشهور هم که کار خود را با فيلم هايخيلي خوبي شروع کردند دچار پسرفت شده و کمتر شاهد کارهاي فاخر از سوي آن‌ها هستيم. يکي از سؤالاتي که هميشه براي من به عنوان مخاطب وجود دارد اين است که چرا هيچ فيلم علمي و تخيلي در سينماي ما ساخته نمي شود و به نظرم سينماي ما بيشتر به سمت بازاري شدن پيش مي رود.