| اکبر معصومي|
ارتش ترکيه در اقدامي تماميت ارضي سوريه را هدف قرار داده و به شمال اين کشور حمله کرده است. از طرف ديگر بررسي روند چهل ساله منطقه غرب آسيا نشان مي دهد که آمريکا همواره در پي ايجاد تنش در بين کشورهاي منطقه بوده است. جنگ بين ايران و عراق در زمان صدام، حمله آمريکا به عراق و افغانستان، حمله رژيم صهيونيستي به غزه و لبنان که هر از گاهي اتفاق مي افتد، حمايت از کردهاي عراق براي اعلام خودمختاري، اختلاف بين هند و پاکستان بر سر کشمير، ايجاد داعش و راه اندازي جنگ و خونريزي در عراق و سوريه، حمله وحشيانه عربستان و امارات به يمن، اختلاف بين قطر و برخي کشورهاي عربي و … نشان مي دهد که غربي ها
علي الخصوص آمريکايي ها پشت اين اتفاقات تلخ بوده اند و آنها همچنان به دنبال ناآرام سازي خاورميانه هستند. از اين رو تنها کشور ترکيه بود که با ايجاد روابط دوستانه با کشورهاي همسايه خود توانسته بود که امنيت و رشد اقتصادي قابل قبولي داشته باشد. بنابراين ترکيه با پياده سازي سياست آمريکا پس از به وجود آمدن ناامني در سوريه و حمايت از برخي گروه هاي تروريستي همچون جبهه النصره به روابط دوستانه با همسايه مهم خود يعني سوريه پايان داد. لذا به نظر مي رسد عمليات نظامي ارتش ترکيه در شمال سوريه حاکي از اجراي سياست هاي آمريکا در منطقه توسط ترکيه به صورت خواسته يا ناخواسته است. سياستي که نشان مي دهد آمريکا به دنبال ناامني مديريت شده است. به اين صورت که تا زماني كه ناامني ها منافع آمريکا و رژيم صهيونيستي را تأمين مي کند ادامه داشته باشد.
نکته اساسي ديگر اين است که موضع گيري کشورهاي مختلف همچون روسيه، کشورهاي اروپايي، کشورهاي شمال آفريقا و کشورهاي منطقه نشان مي دهد که اين‌بار ترکيه بر خلاف گذشته در حمله به شمال سوريه حامي ندارد و اين کشور تنهاست ، امري که به جايگاه بين المللي ترکيه نيز ضربه وارد کرد.
کردهاي سوريه نيز که به جاي اجراي سياست‌هاي دولت مرکزيشان، از سياست هاي آمريکا پيروي کردند، حال خود را در صحنه نبرد تنها مي‌بينند؛ بنابراين اگر کردهاي سوري اجازه استقرار ارتش سوريه در شمال اين کشور را در گذشته داده بودند اکنون ترکيه جسارت حمله به سوريه را نداشت. اقدام ترکيه پيامد هاي مختلفي مي تواند داشته باشد: نخست اينکه کردها به بي اعتماد بودن کامل آمريکا آگاه شوند و خود را به دولت مرکزي سوريه نزديک کنند. دوم اينکه ممکن است شمال سوريه تبديل به باتلاقي براي ترک ها شود که اولا امنيت ملي خودشان را تضعيف کنند دوم اينکه از آنجايي که ميزان بالايي از داعش در منطقه شمالي سوريه در زندان بسر مي برند با حمله به شمال اين کشور، داعش را دوباره احيا کنند. فعاليت مجدد داعش مسلما مثل گذشته نخواهد بود. دولت سوريه از تجربه و آمادگي لازم جهت برخورد با تروريست برخوردار است. بنابراين به احتمال زياد داعش دامن خود ترکيه را فرا خواهد گرفت. موضوع بعدي کشته و آواره شدن هزاران زن و کودک بي‌گناه است که اين امر مي تواند چهره ترکيه را در بين افکار عمومي مخدوش کند لذا دولت اردوغان بايد نسبت به اتفاقات پيش آمده حساسيت بيشتري نشان دهد.
آمريکا در يک زمان از کرد ها حمايت کردند تا سوريه را ناامن و حکومت اين کشور را ساقط کند. اين‌بار نيز با نشان دادن چراغ سبز به ترکيه جهت عمليات نظامي در شمال سوريه، همچنان سياست ناامن سازي منطقه را در دستور کار خود دارد. تله اي که آمريکا براي ترکيه پهن کرده است، به ضرر خود آنها تمام خواهد شد. ممکن است اين اقدام ترکيه امنيت خود و منطقه را بيش از گذشته به خطر بيندازد. نکته اساسي ديگر اين است که اگر ترکيه نگران گروهاي تروريستي همچون PKK است تنها مسير آن هماهنگي و حمايت از دولت سوريه و طرح آن در نشست هاي آستانه است. لذا ترکيه نبايد خود را گرفتار سياست‌هاي نا امن سازي منطقه توسط آمريكا گرفتار کند. چيزي که امروز نياز است گفت‌وگوي درون سوري، قانون اساسي بازنويسي شده و انتخابات در سوريه است.