تراپی اهمیت زیادی در بهبود سلامت روان و کیفیت زندگی افراد دارد، زیرا به آن‌ها کمک می‌کند تا با مشکلات و استرس‌های روزمره خود مواجه شوند و به شیوه‌های سالم‌تری به آن‌ها پاسخ دهند. از طریق گفت‌وگو و تکنیک‌های مختلف درمانی، تراپی می‌تواند به فرد در شناسایی و تغییر الگوهای فکری منفی، بهبود مهارت‌های مقابله‌ای و تقویت روابط بین فردی کمک نماید. در ادامه مسائل مربوط به تراپی را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

تراپی چیست؟

تراپی یا روان‌درمانی فرآیندی است که در آن افراد با کمک یک متخصص سلامت روان به بررسی و درمان مشکلات روانی، عاطفی و رفتاری خود می‌پردازند. تراپی می‌تواند به صورت فردی، گروهی، خانوادگی یا زوجی انجام شود و شامل روش‌ها و تکنیک‌های مختلفی است. تراپی یک فرآیند همکاری بین درمانگر و مراجعه‌کننده می‌باشد که نیاز به تعهد و مشارکت فعال هر دو طرف دارد. موفقیت در تراپی بستگی به عواملی مانند میزان همکاری، انگیزه فرد، تخصص و تجربه درمانگر خواهد داشت.

انواع مختلف تراپی

در ادامه انواع مختلف تراپی ذکر شده‌اند که هر یک با روش‌ها و اهداف خاص خود به بهبود مشکلات روانی، عاطفی و رفتاری کمک می‌کنند. این روش‌ها عبارتند از:

روش تراپی EFT

روش تراپی EFT یا “تکنیک رهایی احساسی” (Emotional Freedom Techniques) نوعی روش درمانی است که به کاهش استرس و اضطراب، کاهش دردهای مزمن، بهبود مشکلات عاطفی و فیزیکی و ارتقاء سلامت روانی کمک می‌کند. این تکنیک توسط گری کریگ (Gary Craig) در دهه ۱۹۹۰ توسعه یافت.

EFT بر اساس نظریه‌ای است که می‌گوید عدم تعادل در سیستم انرژی بدن می‌تواند به مشکلات عاطفی و فیزیکی منجر شود. هدف این تکنیک بازگرداندن تعادل به سیستم انرژی بدن و رهایی از احساسات منفی و مشکلات فیزیکی است.

طرح درمانی EFT

طرح درمان EFT شامل مراحل زیر است:

1. شناسایی مشکل:

فرد باید مشکل یا احساسی که می‌خواهد بهبود یابد را به وضوح شناسایی کند. این می‌تواند شامل احساسات منفی، استرس، اضطراب، درد فیزیکی یا هر مشکل دیگری باشد.

1. ارزیابی شدت مشکل:

قبل از شروع تکنیک، شدت مشکل را از ۰ تا ۱۰ ارزیابی می‌کنند تا بتوان بعد از انجام EFT میزان تغییر را اندازه‌گیری کرد.

1. تنظیم عبارت آماده‌سازی (Setup Phrase):

یک عبارت مثبت که با مشکل ترکیب شده، باید تکرار شود. مثلاً “با اینکه احساس اضطراب دارم، خودم را عمیقاً و کاملاً می‌پذیرم”.

1. ضربه زدن (Tapping):

فرد با نوک انگشتان خود به آرامی به نقاط مشخصی از بدن که نقاط انرژی یا نقاط طب سوزنی نامیده می‌شوند، ضربه می‌زند. نقاط اصلی عبارتند از:

بالای سر
– بالای ابرو
– کنار چشم
– زیر چشم
– زیر بینی
– چانه
– استخوان ترقوه
– زیر بغل

1. تکرار عبارات:

همزمان با ضربه زدن به نقاط انرژی، فرد عبارات مربوط به مشکل خود را تکرار می‌کند. این عبارات می‌توانند در هر مرحله تغییر کنند تا جنبه‌های مختلف مشکل را پوشش دهند.

1. ارزیابی مجدد:

پس از انجام یک دور کامل از ضربه زدن و تکرار عبارات، فرد دوباره شدت مشکل را از ۰ تا ۱۰ ارزیابی می‌کند. اگر شدت مشکل کاهش یافته باشد، این روند می‌تواند تا رسیدن به سطح مطلوب ادامه یابد.

این روش می‌تواند توسط خود فرد یا با کمک یک درمانگر متخصص انجام شود. تمرکز اصلی EFT بر تغییر الگوهای انرژی بدن و رفع انسدادهای انرژی است که به بهبود وضعیت روانی و جسمی فرد منجر می‌شود.

روش تراپی CBT

روش تراپی CBT یا “درمان شناختی-رفتاری” (Cognitive Behavioral Therapy) یک رویکرد درمانی روانشناختی است که به افراد کمک می‌کند الگوهای فکری و رفتاری منفی و نادرست خود را شناسایی و تغییر دهند. این روش به طور گسترده‌ای برای درمان اضطراب، افسردگی، فوبیا ها، اختلالات وسواس فکری-عملی (OCD)، اختلالات خوردن و سایر مشکلات روانشناختی استفاده می‌شود.

طرح درمانی CBT

طرح درمانی به شکل زیر است:

1. ارزیابی و شناسایی مشکل: در این مرحله، درمانگر و مراجع به شناسایی دقیق مشکلات و اهداف درمان می‌پردازند.
2. آموزش تکنیک‌ها: درمانگر تکنیک‌های مختلف CBT را به مراجع آموزش می‌دهد. این تکنیک‌ها شامل تمرین‌های مختلف شناختی و رفتاری است.
3. تغییر افکار منفی: مراجع با کمک درمانگر به شناسایی افکار منفی و غیرمنطقی خود پرداخته و سعی در تغییر آن‌ها می‌کند.
4. تمرین و تکرار: مراجع باید تمرین‌های مختلف را در زندگی روزمره خود پیاده‌سازی کند و به طور منظم آن‌ها را تکرار نماید.
5. ارزیابی پیشرفت: در هر جلسه، پیشرفت مراجع ارزیابی می‌شود و تغییرات لازم در برنامه درمانی اعمال خواهد شد.

CBT یک روش ساختار یافته و متمرکز بر هدف است که معمولاً در مدت زمان کوتاهی نتایج قابل توجهی به همراه دارد. این روش با همکاری فعال مراجع و درمانگر، به بهبود علائم و ارتقاء کیفیت زندگی کمک می‌کند.

روش تراپی ISTDP

روش ISTDP یا “Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy” (روان‌درمانی پویشی فشرده کوتاه‌مدت) یک رویکرد روان‌درمانی است که به منظور کمک به بیماران برای مواجه و پردازش احساسات سرکوب ‌شده و تجربیات دردناک گذشته طراحی شده است. در ISTDP، تمرکز اصلی بر روی شناسایی و رفع موانع دفاعی و اضطراب است که مانع از تجربه و ابراز احساسات واقعی می‌شود.

طرح درمانی ISTDP

مراحل کلی و عناصر کلیدی طرح درمانی این روش عبارتند از:

1. ارزیابی اولیه

در جلسات اولیه، درمانگر به بررسی دقیق مشکلات و علائم بیمار می‌پردازد.

1. تمرکز بر احساسات

درمانگر به بیمار کمک می‌کند تا احساسات سرکوب‌شده و ناهشیار خود را شناسایی و تجربه کند. بیمار یاد می‌گیرد که احساسات خود را به صورت واضح‌تر و با شدت بیشتری تجربه نماید.

1. شکستن دفاع‌ها

درمانگر به تحلیل و تفسیر دفاع‌های بیمار می‌پردازد تا بیمار بتواند از آن‌ها آگاه شود و کاهش دهد. همچنین بیمار کمک می‌کند تا با مقاومت‌های خود در برابر تجربه احساسات واقعی مواجه شود.

1. پردازش اضطراب

تکنیک‌های مختلفی برای کاهش و مدیریت اضطراب به بیمار آموزش داده می‌شود.

1. تغییر و یکپارچه‌سازی

با تجربه و پردازش احساسات، الگوهای رفتاری و احساسی بیمار تغییر می‌کنند. بیمار یاد می‌گیرد که تجارب جدید و احساسات خود را در زندگی روزمره‌اش یکپارچه کند.

1. پایان درمان و پیگیری

درمانگر و بیمار نتایج درمان را ارزیابی می‌کنند و میزان پیشرفت بیمار را بررسی می‌کنند. برنامه‌هایی برای پیگیری و حمایت پس از پایان درمان ارائه می‌شود تا اطمینان حاصل گردد که تغییرات پایدار هستند.

این انواع تراپی‌ها، هر یک با روش‌ها و تکنیک‌های خاص خود می‌توانند به رفع مشکلات روانی و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند. انتخاب نوع تراپی مناسب بستگی به نیازها و مشکلات خاص فرد دارد.

چرا تراپی رفتن مهم است؟

تراپی به افراد کمک می‌کند تا با مسائل و مشکلات روانی مانند افسردگی، اضطراب، استرس و اختلالات دیگر مقابله کنند و آن‌ها را مدیریت نمایند. همچنین سبب می‌شود تا فرد بیشتر درباره خود و احساساتش بداند و این می‌تواند منجر به تصمیم‌گیری بهتر و بهبود روابط شود. از طریق تراپی، افراد می‌توانند مهارت‌های ارتباطی بهتری کسب کنند و روابط شخصی و حرفه‌ای خود را بهبود بخشند. تراپی می‌تواند در مواقع تغییرات بزرگ زندگی مانند طلاق، مرگ عزیزان، تغییر شغل و سایر بحران‌ها به فرد کمک کند.

از سوی دیگر بسیاری از مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی می‌توانند بر کیفیت خواب تأثیر بگذارند. تراپی به شناسایی و حل عواملی که باعث مشکلات خواب می‌شوند، کمک کند. این فرایند افراد را ترغیب به ایجاد تغییرات مثبت در سبک زندگی‌شان خواهد کرد، مانند بهبود الگوهای غذایی، افزایش فعالیت بدنی و ترک عادات ناسالم. به طور کلی، تراپی یک فرایند حمایتی و

تغییر دهنده است که می‌تواند به بهبود سلامت روانی و افزایش کیفیت زندگی کمک بسزایی داشته باشد. با کمک یک تراپیست متخصص، افراد می‌توانند چالش‌های زندگی را بهتر مدیریت کرده و به سمت یک زندگی متعادل‌تر و رضایت‌بخش‌تر حرکت کنند.

رایج ترین دلایل رفتن به تراپی

دلایل رفتن به تراپی می‌تواند متنوع باشد و بستگی به شرایط فردی هر شخص دارد. اما برخی از رایج‌ترین دلایل عبارتند از:

• اضطراب و استرس
• افسردگی
• مسائل خانوادگی و زناشویی
• مشکلات شغلی و تحصیلی
• تروما و تجربیات دردناک
• اعتیاد
• عزت نفس پایین
• مسائل هویتی
• مسائل رفتاری
• سلامت روانی عمومی
• کنار آمدن با تغییرات بزرگ
• کنترل خشم
• فوبیا و ترس‌های غیرمنطقی
• مشکلات مربوط به گرایش جنسی
• خودشناسی و رشد شخصی
• …

هر فرد ممکن است ترکیبی از این دلیل یا دلایل خاص خود را برای رفتن به تراپی داشته باشد.

برای درمان روان چگونه کمک بگیرم؟

برای دریافت کمک در زمینه درمان روان، می‌توانید از مراحل و منابع زیر استفاده کنید:

• روانشناس یا مشاور

روانشناسان و مشاوران، تخصص در مسائل روانشناختی دارند و می‌توانند در موارد مختلف مانند اضطراب، افسردگی، مشکلات خانوادگی و غیره به شما کمک کنند.

• کلینیک‌های سلامت روان

بسیاری از شهرها دارای کلینیک‌های تخصصی در زمینه سلامت روان هستند که خدمات متنوعی از جمله مشاوره فردی، گروهی و خانوادگی ارائه می‌دهند.

• مشاوره آنلاین

اگر به هر دلیلی نمی‌توانید به مطب مراجعه کنید، بسیاری از روانشناسان و مشاوران خدمات مشاوره آنلاین ارائه می‌دهند. این خدمات می‌تواند از طریق ویدئو، تلفن یا چت انجام شود.

به یاد داشته باشید که پذیرش نیاز به کمک، اولین قدم مهم در مسیر بهبود است. درمان روانی یک فرایند زمان‌بر است و نیاز به صبر و تلاش مداوم دارد.

تفاوت تراپی آنلاین و حضوری

تراپی آنلاین و تراپی حضوری هر دو هدف مشابهی دارند، اما از لحاظ نحوه ارائه خدمات، مزایا و چالش‌ها دارای تفاوت‌هایی می‌باشند. در ادامه، تفاوت‌های اصلی بین این دو نوع تراپی مورد بررسی قرار می‌گیرد:

نحوه برقراری ارتباط

تراپی آنلاین:

از طریق اینترنت و ابزارهای دیجیتال مانند ویدئو کنفرانس، تماس تلفنی یا پیام‌رسان‌ها انجام می‌شود. نیاز به دستگاه‌های الکترونیکی و اتصال پایدار به اینترنت دارد.

تراپی حضوری:

به صورت مستقیم و رو در رو در دفتر یا کلینیک تراپیست برگزار می‌شود. نیاز به حضور فیزیکی در مکان مشخص دارد.

دسترس‌پذیری و راحتی

تراپی آنلاین:

به افراد این امکان را می‌دهد که از هر نقطه جغرافیایی و بدون نیاز به رفت و آمد، جلسات درمانی را برگزار کنند. مناسب برای کسانی که در مناطق دورافتاده یا با محدودیت‌های حرکتی زندگی می‌کنند.

تراپی حضوری:

نیاز به حضور فیزیکی در محل تراپیست دارد و ممکن است برای افرادی که زمان و امکان رفت و آمد ندارند، چالش‌برانگیز باشد.

قابلیت استفاده از روش‌های درمانی خاص

تراپی آنلاین:

ممکن است استفاده از برخی روش‌های درمانی که نیاز به تعامل فیزیکی دارند مانند هنر درمانی یا بازی درمانی، محدود باشد. به‌طور کلی، تکنیک‌های درمانی که نیاز به ابزار خاص یا تمرینات فیزیکی دارند، ممکن است دشوارتر اجرا شوند.

تراپی حضوری:

امکان استفاده از تمام تکنیک‌های درمانی از جمله روش‌هایی که نیاز به تعامل فیزیکی دارند. تراپیست می‌تواند به‌طور مستقیم تکنیک‌های خاص را آموزش دهد و به کار گیرد.

کاهش هزینه‌ها و زمان

تراپی آنلاین :

می‌تواند هزینه‌های مرتبط با رفت و آمد را کاهش دهد و زمان بیشتری را برای تمرکز بر درمان فراهم کند. هزینه‌های تراپی آنلاین ممکن است کمتر از تراپی حضوری باشد.

تراپی حضوری:

 هزینه‌های اضافی مرتبط با رفت و آمد، پارکینگ و زمان صرف ‌شده برای رسیدن به دفتر تراپیست وجود دارد.

تراپی آنلاین و تراپی حضوری هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند. انتخاب بین این دو بستگی به نیازها، شرایط فردی و ترجیحات شخصی دارد. تراپی آنلاین مناسب برای افرادی است که به راحتی دسترسی به تراپیست ندارند یا می‌خواهند از راحتی خانه خود بهره‌مند شوند، در حالی که تراپی حضوری برای کسانی که نیاز به تعامل مستقیم و استفاده از تکنیک‌های درمانی خاص دارند، ممکن است مناسب‌تر باشد.

منبع: سایت وفور https://vofour.com/