‌|نفیسه امامی‌| 
صداوسیما امسال نیز به روال سال‌های قبل برای ایام نوروز سریال‌ها و برنامه‌های سرگرم‌کننده‌ای را برای مخاطبان خود تدارک دیده بود با این تفاوت که نوروز سال ۹۹ با نوروزهای گذشته تفاوت اساسی داشت و آن‌هم اجبار بر خانه‌نشینی مردم و قرنطینه آن‌ها در این ایام بود. وجود چنین شرایطی امکان دیده شدن بیشتر برنامه‌های تلویزیون را فراهم آورد و در این میان چهار سریال از شبکه‌های صداوسیما برای مخاطبان پخش گردید و سهم مهمی از ویژه‌برنامه‌های نوروزی تلویزیون را به خود اختصاص دادند. 
بر اساس نظرسنجی مرکز تحقیقات صداوسیما در هفته اول فروردین بیش از ۹۰ درصد مردم بیننده برنامه‌های تلویزیونی بودند که ۸۰ درصد آن‌ها برنامه‌های ویژه نوروز را تماشا کردند. در میان برنامه‌های مختلف، سریال پایتخت ۶ با ۷۵ درصد مخاطب بیشترین بیننده را به خود اختصاص داد و بعدازآن سریال دوپینگ شبکه سه با ۴۲ درصد مخاطب در رتبه دوم و سریال‌های کامیون و میانبر به ترتیب رتبه‌های سوم و چهارم را به خود اختصاص دادند. شاید بتوان مهم‌ترین ویژگی سریال‌های نوروزی امسال را فارغ از مضمون طنزآمیز آن‌ها، پرداختن به مسائل و مشکلات روزمره زندگی دانست که در بستر داستان‌ها روایت شدند، اما نباید از ضعف داستان‌پردازی که در بیشتر سریال‌ها قابل‌مشاهده بود نیز عبور کرد.عدم روایت درست داستان‌پردازی در سریال از نگاه عوامل تولید گاهی به دلیل نداشتن وقت و زمان کافی پاسخ‌داده‌شده که این معضل همواره در ساخت سریال‌های نوروزی و مناسبتی قابل‌مشاهده است، درحالی‌که این مسئله با برنامه‌ریزی مناسب توسط عوامل تولید مرتفع می‌شود، اما در تولید سریال‌های نوروزی امسال جای خالی زمان‌بندی در تولید سریال‌ها کاملا مشهود و واضح بود. سحر عصرآزاد منتقد سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با «رسالت»، بابیان اینکه سریال‌های مناسبتی و نوروزی معمولا در دقیقه ۹۰ ساخته می‌شوند گفت: آنچه نه‌تنها اختصاص به سریال‌های امسال، بلکه مختص همه سریال‌های مناسبتی و نوروزی صداوسیما می‌شود، ساخت در روزهای پایانی منتهی به مناسبت‌ها و نداشتن زمان کافی برای به پایان بردن به‌موقع سریال‌ها است.
وی افزود:  مناسبت‌ها و یا نوروز در کشور ما تاریخ مشخصی دارند و عوامل تولید به زمان‌ها واقف هستند، اما برای ساخت سریال‌ها برنامه‌ریزی زمانی دقیقی انجام نمی‌گیرد و این شامل بیشتر سریال‌های مناسبتی می‌شود. به‌عنوان‌مثال سریال پایتخت که قرار بود سال گذشته ساخته شود و فرصت کافی برای نوشتن فیلمنامه و ساخت آن وجود داشت، بازهم به‌روزهای پایانی اسفندماه رسید و به دلیل شیوع ویروس کرونا دو قسمت پایانی آن نیز امکان تولید پیدا نکرد. سریال دوپینگ هم که از شبکه سه پخش شد با همین مشکل مواجه بود. 
این منتقد سینما تصریح کرد: یکی از بزرگ‌ترین مشکلات در ساخت سریال‌های مناسبتی ما ساخت در روزهای پایانی به زمان پخش است و عوامل تولید هم دلیل این مشکل را زمان‌گیر بودن تایید فیلمنامه، وجود ممیزی‌ها و ایجاد وقفه درروند ساخت سریال عنوان می‌کنند. این روند معیوب بر کیفیت تولید سریال تأثیر می‌گذارد. عصر آزاد با اشاره به وجود سانسور و ممیزی‌ها در پخش سریال‌ها گفت: بسیاری از سریال‌ها در زمان بازبینی و یا حتی بازپخش شامل ممیزی می‌شوند که در کیفیت داستان می‌تواند تأثیرگذار باشد و این مسئله در سریال‌های پخش‌شده کاملا مشهود بود. وی درباره کیفیت سریال‌های پخش‌شده از تلویزیون در ایام نوروز گفت: به نظر من سریال پایتخت ۶ توانست در جذب مخاطب و بازخورد مثبت آن، رتبه اول را کسب کند و رتبه‌های بعدی را دوپینگ و کامیون به دست آوردند. نکته مهمی که درباره سریال پایتخت می‌توان عنوان کرد دنباله‌سازی این مجموعه بود که باعث موفقیت و جذب بالای مخاطب آن شد. تاکنون در سابقه سریال سازی در کشور ما هیچ مجموعه‌ای در ۶ فصل تولید نشده بود، اما پایتخت این روند را طی کرد هرچند که بعضی از فصل‌های آن قوی‌تر و بعضی ضعیف‌تر بودند. 
وی درباره شخصیت‌سازی و پرداختن به موضوع در سریال پایتخت، گفت: یکی از دلایل جذب بالای مخاطب در این سریال، خلق موفقیت‌آمیز شخصیت‌های داستان  و پرداختن به مردم عادی وزندگی روزمره بود، هرچند که امسال با از دست رفتن فیلمنامه‌نویس، این سریال را با مشکلاتی هم مواجه کرده بود. 
عصرآزاد اضافه کرد: نداشتن قصه خطی دراماتیک و پر کشش از نقاط ضعف سریال پایتخت بود، اما بازیگران به نقش‌ها قوام دادند و مردم با این کاراکترها همراهی کردند. ساخت فصل‌های مختلف از این سریال نیز در بالا بردن جذب مخاطب تأثیرگذار بود. به‌طور نسبی پایتخت ۶ مدیون فصل‌های قبلی خود است هرچند که این فصل دارای فیلمنامه ضعیف بود، اما  شوخی‌ها و طنزهای سریال بدون شکستن قبح یا خطوط قرمز سلیقه‌ای بیان شدند و تصویر واقعی از جامعه و مردم در آن ثبت شد. 
این منتقد سینما و تلویزیون درباره عملکرد تلویزیون در برنامه‌سازی و سریال سازی در ایام نوروز و قرنطینه مردم گفت: برنامه‌ریزی برای ساخت همه سریال‌ها و برنامه‌های نوروزی که در این ایام از صداوسیما پخش شدند، مربوط به قبل از شیوع کرونا بود بنابراین صداوسیما به‌طور خاص و برای شرایط قرنطینه برنامه‌ریزی مشخصی انجام نداد و صرفا مانند سال‌های قبل اقدام به تولید برنامه کرده بود.
  ضرورت تولید بیشتر برنامه‌های نوروزی در دوران قرنطینهبه‌زعم عده‌ای از کارشناسان، تولیدات صداوسیما در نوروز امسال که مخاطبان زمان زیادی را نسبت به سال‌های قبل در خانه گذراندند، هیچ تفاوتی با سال‌های قبل نداشت و درواقع برنامه‌ریزی متفاوتی در تولید سریال یا برنامه‌های سرگرم‌کننده انجام نگرفت و جای خالی آن در رسانه ملی کاملا مشهود بود. امید علی مسعودی کارشناس رسانه و عضو هیئت‌علمی دانشگاه سوره نیز در گفت‌وگو با «رسالت»، بیان کرد: صداوسیما می‌توانست در نوروز امسال که با قرنطینه مردم در منازل همراه بود، تولیدات بیشتری هم در حوزه سریال سازی و هم برنامه‌های سرگرم‌کننده داشته باشد. تلویزیون می‌توانست با اختصاص زمان بیشتری به تولید برنامه‌های نوروزی، سریال‌ها و برنامه‌های باکیفیت‌تری را عرضه کند. 
 وی افزود: تولید سریال پایتخت که بیشترین مخاطب را در میان سریال‌های تلویزیونی با خود همراه کرده بود، با توجه به برنامه‌ریزی‌های قبلی، بازهم  به‌روزهای پایانی اسفند رسید. عجله در تولید سریال و برنامه‌های مختلف باعث پایین آمدن کیفیت آن‌ها می‌شود. مسعودی با ابراز نارضایتی از پخش برنامه‌های نوروزی تلویزیون، گفت: صداوسیما می‌توانست در نوروز امسال که به دلیل وجود شرایط خاص مخاطبان بیشتری برنامه‌های آن را مشاهده می‌کردند، تولیدات سرگرم‌کننده بیشتری داشته باشد، اما چنین اتفاقی نیفتاد و امسال نیز روال سال‌های قبل تکرار شد.
 استاد دانشگاه سوره تصریح کرد: با توجه به قرنطینه اجباری مردم انتظار بیشتری از برنامه‌سازی یا کیفیت سریال‌های تولیدشده از صداوسیما می‌رفت، هرچند شرایط سخت و محدودیت‌های کرونا در اسفندماه بر تولید و برنامه‌سازی تلویزیون تأثیرات خود را گذاشت. ضمن اینکه نمی‌توان از نکته‌های آموزشی و مفیدی که در خلال سریال‌ها پخش شد، غافل ماند. 
مسعودی ضعف در داستان‌پردازی را یکی از بزرگ‌ترین مشکلات در سریال‌های نوروزی صداوسیما عنوان کرد و گفت: تقریبا بیشتر داستان سریال‌ها انسجام کافی را نداشتند و در داخل یک داستان، داستان دیگری مطرح می‌شد و ارتباط منطقی بین آنچه میان داستان‌ها باید به وقوع می‌پیوست، ملاحظه نگردید.این کارشناس رسانه به نقاط قوت سریال‌ها نیز اشاره کرد و افزود: بازی خوب و روان بازیگران از نقاط قابل‌قبول و قوی در سریال‌ها محسوب می‌شدند به‌عنوان‌مثال نقش نقی معمولی در سریال پایتخت یکی از بهترین بازی‌های بازیگران در بین سریال‌های نوروزی به‌حساب می‌آید، اما بعضی از شخصیت‌ها در سریال‌ها قوام کافی نداشتند و حضور آنان قوی و قابل‌قبول نبود.