کفش های طبی بدون توجه به اینکه کدام قسمت درد دارد، پادرد، زانودرد و کمردرد را فوراً بهبود خواهد بخشید. اما یک جفت کفش خوب، نقشی فراتر از بهبود درد خواهد داشت؛ می تواند از بدشکل شدن و ناهنجاری و صدمات پا جلوگیری کرده و در برخی موارد این مشکلات را برطرف سازد.

ویژگی های کفش طبی خوب

اگرچه کفش های طبی برای درمان برخی مشکلات پا طراحی شده اند اما ویژگی هایی دارند که باید مدنظر قرار داد. این بار که برای خرید کفش طبی اقدام می کنید باید بدانید که چگونه کفش طبی خوب را انتخاب کنید، در انتخاب کفش طبی ویژگی های کلیدی زیر را در نظر داشته باشید:

• قسمت پنجه ی پهن و عمیق: انگشت چکشی پا، انگشت چنگالی پا، میخچه، پینه، بونیون (قوز شست پا) و تاول، چند نمونه از مشکلات بد شکلی پا هستند که می توانند به دلیل پنجه ی کفش تنگ یا کم عمق ایجاد شده یا بدتر شوند. اینکه پایتان را به زور داخل کفش ببرید، به مشکلاتی که در آینده برای سلامتی شما خواهد داشت، نمی ارزد. انگشتان پای شما باید درون کفش راحت و آزاد باشد و فضای کافی برای تکان خوردن نیز داشته باشد. کفش هایی که قسمت پنجه ی آن ها، مربعی یا گرد است بهتر از کفش های نوک تیز هستند.
• کفی قابل تعویض: کفش هایی که کفی طبی قابل تعویض دارند، در صورت تورم پا، این امکان را به شما می دهد که کفی را خارج کنید تا کفش اندازه ی پایتان شود. همچنین می توانید کفی کفش را با ارتوتیک های خاص، جایگزین کنید. در آخر اینکه کفی های قابل تعویض، در خشک کردن سریع و کامل کفش شما نیز نقش مهمی خواهند داشت. خشک بودن کفش، برای جلوگیری از ایجاد عفونت های قارچی و باکتریایی، مانند پای ورزشکار و عفونت های قارچی ناخن پا، مهم است.
• پاشنه ی محکم: پاشنه برای استحکام بخشیدن به کفش است. برای سنجش استحکام پاشنه می توانید انگشتتان را پشت پاشنه قرار دهید و به آن فشار وارد کنید؛ اگر به آسانی به داخل کج شود، پاشنه ی محکمی نیست. در صورتی که پاشنه کج نشود، پاشنه ی محکم و مناسبی است.
• کفی قالبی: کفش های طبی باید قوس طبیعی پا را حمایت کنند؛ انواع کفی‌های طبی برای پر کردن و حمایت پا در شرایط مختلف و در تمام نواحی لازم، طراحی شده اند.
• پاشنه کوتاه: معمولاً کفش پاشنه دار برای افرادی که ناهنجاری های پا دارند و پایشان آسیب دیده، مناسب نیست؛ اما در برخی موارد پاشنه ی کوتاه خوب است. کفش هایی بخرید که کمی پاشنه دارند. پاشنه های ۲٫۵-۳ سانت (۱-۱٫۲ اینچ)، برای شما مناسب هستند.
• درون یکپارچه: پکپارچه بودن و صافی داخل کفش، برای افرادی که مشکلاتی مانند دیابت یا لنف ادم دارند، یا مستعد آسیب های جزئی پا هستند، مهم است. صاف بودن داخل کفش، باعث می شود از سایش پوست حساس پا به لبه های برجسته، جلوگیری شود.
• رویه ی تنفسی: خشک ماندن پا، برای عدم عفونت پا مهم است. کفش هایی که رویه های تنفسی دارند، هوا را رد و بدل می کنند و از تعریق پا و ایجاد سایر رطوبت ها در کفش، جلوگیری می کنند.
• زبانه و مچی نرم: زبانه و مچی نرم، باعث می شود از آسیب هایی که منجر به صدمات جزئی پا، مانند تاول و پینه می شود، جلوگیری شود.

کفش طبی مناسب با نیازتان

همانطور که ذکر شد، انتظاراتی که از کفش طبی دارید، به نیازهای خاص پای شما بستگی دارد. تنوع شکل پا، مشکلات پا، صدمات و ناهنجاری های پا، همه و همه نیازمند ترکیب مختلفی از ویژگی های طبی کلیدی است. وقتی برای خرید کفش مناسب مشکلی خاص می روید، از راهنمای زیر استفاده کنید.

کف پای صاف یا قوس افتاده

کف پای صاف (قوس افتاده)، مشکل رایجی است که در صورت عدم توازن قوس پا، ایجاد می شود. برخی افراد به صورت مادرزادی کف پایشان صاف است، ولی برخی دیگر، به مرور زمان دچار این مشکل می شوند. عوارض عدم درمان کف پای صاف در بزرگسالی و پیری جبران ناپذیر خواهد بود. افرادی که قوس پای افتاده یا کم دارند، معمولاً چرخش بیش از حد مچ پا دارند. از کفش هایی با ویژگی های زیر اجتناب شود:

• حمایت کم یا عدم حمایت از قوس پا
• پد و حمایت بیش از حد
• گشاد بودن یا قابل تنظیم بودن اندازه

کفش هایی بخرید که:

• حمایت مناسبی از قوس پا داشته باشند.
• کنترل حرکتی یا ویژگی های استقامتی داشته باشند.
• پاشنه ی محکمی برای استقامت بیشتر داشته باشند.
• پشتی کششی داشته باشند.
• قالب صاف داشته باشند.

آرتروز

انواع مختلفی از آرتروز وجود دارد. این مشکل ممکن است موروثی، نتیجه ی بیماری یا عفونت بوده و یا با گذر زمان به دلیل صدمه یا پارگی و فرسودگی طبیعی رخ دهد. اگرچه ممکن است آرتروز در هر سنی رخ دهد، اما عامل اصلی ناتوانی در افراد بالای ۵۵ سال است.

از کفش هایی با ویژگی های زیر اجتناب شود:

• پد و نرمی کم یا عدم وجود آن
• ضربه گیری کم یا عدم وجود آن
• پنجه ی نوک تیز یا کم عمق

کفش هایی بخرید که:

• پد دار و نرم باشد.
• ضربه گیری خوبی داشته باشد.
• حمایت خوبی برای قوس پا فراهم کند.
• پنجه ی پهن و عمیق داشته باشد.
• کفی قابل تعویض داشته باشد تا بتوان اندازه ی کفش را تنظیم کرد.
• برای تنظیم اندازه، بند و چسب داشته باشد.

پای دیابتی

ترکیبی از کم شدن جریان خون و بی حسی ناشی از مشکلات نوروپاتی، باعث می شود که افراد دارای پای دیابتی، متوجه پادرد نشوند. زخم، تاول و صدمات دیگر، حس نمی شوند و در نتیجه درمان نشده باقی می مانند. عفونت، در صورت عدم وجود سیستم های دفاعی گردش خون، راحت تر گسترش یافته و درمان آن نیز سخت تر خواهد شد. پای دیابتی، می تواند باعث بدشکلی و ناهنجاری های پا، مانند پینه، میخچه، بونیون (قوز شست پا) و انگشت چکشی پا شود. در موارد جدی تر، زخم هایی در پا ایجاد می شود و در موارد حاد، ممکن است لازم باشد برای جلوگیری از انتشار عفونت در کل بدن، عضو قطع شود.

از کفش هایی با ویژگی های زیر اجتناب شود:

• پنجه ی باریک و کم عمق
• پد و حمایت کم یا عدم وجود آن
• پاشنه های بلندتر از ۲ سانتی متر

کفش هایی بخرید که:

• پنجه ی پهن و عمیق دارند.
• کفی قابل تعویض دارند تا اندازه ی مناسب تنطیم شود.
• کف سفتی دارند.
• پاشنه های محکمی دارند تا استحکام و استقامت بیشتری داشته باشند.
• بند و چسب دارند تا بتوان اندازه را تنظیم کرد.
• داخل یکپارچه دارند.

بونیون (قوز شست پا)

بونیون (قوز شست پا)، یکی از ناهنجاری های متداول پا است و در آن برجستگی آشکاری به وجود می آید که در زیر شست پا قرار دارد. این برجستگی در واقع ناشی از تورم مفصل نزدیک به اولین استخوان متاتارسال است. معمولاً بونیون (قوز شست پا) با مشکلی به نام هالوکس والگوس همراه است؛ که در آن، انگشت شست پا به جای اینکه صاف به سمت بالا باشد، به سمت انگشتان کوچک منحرف می شود. بونیون (قوز شست پا) مشکلی موروثی است که می تواند با پوشیدن کفش نامناسب بدتر شود.

از پوشیدن کفش هایی با ویژگی های زیر اجتناب شود:

• نوک تیز
• پنجه ی باریک و کم عمق
• پاشنه های بلندتر از ۲٫۵ سانتی متر (۱ اینچ)

کفش هایی بخرید که:

• پنجه ی مربعی یا گرد دارند
• پنجه ی پهن و عمیق دارند
• داخل یکپارچه دارند تا باعث ناراحتی نشود
• کمی پاشنه دارند

قوس زیاد کف پا

اکثر وزن بدن روی پاشنه ی پا و سینه ی پا قرار می گیرد و قوس پا روی زمین قرار نمی گیرد. این مشکل نسبت به کف پای صاف یا قوس عادی، کمتر رایج است و معمولاً مربوط به مشکلات ارتوپدی یا عصبی زمینه ای است.

از پوشیدن کفش هایی با ویژگی های زیر اجتناب شود:

• ضربه گیری کم یا عدم وجود آن
• پد و حمایت کم یا عدم وجود آن
• حمایت کم از قوس پا یا عدم وجود آن
• ویژگی های استقامتی بالا و شدید؛ مثل: پشتی، پاشنه و …

کفش هایی بخرید که:

• ضربه گیری خوبی داشته باشند.
• پد و حمایت زیادی داشته باشند.
• حمایت خوبی برای قوس پا داشته باشند.
• در قسمت میانی کفی نرم باشند.
• اندازه ی قابل تنظیم داشته باشند.