سعید خطیب زاده سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران امشب در پاسخ به سوال خبرنگاران مبنی بر اینکه در احضار سفرای آلمان و فرانسه چه گذشت؟ عنوان کرد: همانطور که قبلاً نیز به اطلاع رسید در پی صدور بیانیه‌های مداخله جویانه صورت‌گرفته، بعد از ظهر امروز سفرای آلمان در ظرفیت رئیس دوره‌ای اتحادیه و نیز ظرفیت ملی و سفیر فرانسه توسط مدیرکل اروپای وزارت خارجه به این وزارتخانه احضار شدند.

وی افزود: در دیدارهای برگزار شده، مدیرکل اروپای وزارت خارجه مراتب اعتراض شدید و صریح جمهوری اسلامی ایران به بیانیه‌های اتحادیه اروپا و دو کشور اروپایی در حمایت از عنصر شناخته شده تروریستی و حمایت‌های مالی و معنوی برخی کشورهای اروپایی از عناصر و گروههای تروریستی که بطور مشخص اقدامات مجرمانه امنیتی را در همکاری با سرویسهای جاسوسی غربی و رژیم صهیونیستی علیه ملت ایران مرتکب شده و خود نیز به صراحت بدانها اقرار کرده اند، را به آنها ابلاغ کرد.

سخنگوی وزارت خارجه افزود: در این دو دیدار مدیرکل اروپای وزارت خارجه به سفرای آلمان و فرانسه یادآور شد با کدامین استاندارد، تعلیم ساخت بمب‌های آتش‌زا، برنامه‌ریزی برای درگیریهای خیابانی، همکاری با دولت‌ها و سرویس‌های اطلاعاتی خارجی با هدف براندازی ساختار سیاسی ایران و معاونت در اقدامات مجرمانه مسلحانه، ژورنالیسم نام دارد؟ و یا بر اساس کدام تعریف یک ژورنالیست تحت رصد، حفاظت و در همکاری با سازمان امنیت داخلی فرانسه و در ارتباط نزدیک با موساد قرار می‌گیرد، مبادرت به جمع‌آوری گسترده اطلاعات حساس ملی از جمله نظامی نموده و آنها را در اختیار سرویس‌های اطلاعاتی کشورهای خاص قرار می‌دهد؟

کما اینکه برغم آگاهی مقامات فرانسوی از فعالیت‌ها و تحرکات ضد ایرانی روح الله زم، سخنگوی وزارت امور خارجۀ فرانسه، پیش از این تأیید کرده بود که از آزادی کامل در تحرکات خود برخوردار بوده است.

جای بسی شرم است که برخی کشورهای اروپایی سالهاست مامن تروریست‌ها از گروهک منافقین گرفته تا جنایتکاران الاحوازیه شده‌اند.

برخی عناصر اصلی گروهک‌هایی نظیر تندر که در سال ۱۳۸۷ عملیات انفجار در حسینیه سیدالشهدای شیراز را طراحی و هدایت کرده و در صدد انجام عملیات بزرگ دیگر در سایر نقاط ایران بودند که خوشبختانه با تسلط اطلاعاتی ایران به نتیجه نرسید، نیز تابعیت همین کشورهای اروپایی را دارا بوده اند.

این یک تراژدی تاریخی است که اروپا تروریسم را بر اساس منافع خود به خوب و بد تقسیم کرده و از آن بطور گزینشی در راستای اهداف خود استفاده می‌کند. این چرخه باطل نفرت‌پراکنی، خشونت و تروریسم، میراث همین رویکرد ضد بشری و ضد انسانی است.

طنز تلخ‌تر این است که کشوری که مخفیانه به یک دیکتاتور کودتاچی که تعداد بیشماری را در تظاهرات سرکوب و در سیاهچال زندانی و یا اعدام نموده نشان لژیون دونور می‌دهد، بیشرمانه از دمکراسی و حقوق بشر صحبت کند. کشورهایی که سالهاست با حمایت بی چون و چرا از متجاوزین به خاک یمن و تجارت پرسود سلاح‌های مخرب، یک ملت را در قحطی و شرایط یک فاجعه انسانی و کشتار دسته جمعی قرار داده‌اند، هیچ‌گونه حقی ندارند که خود را در جایگاه مدافع بشر قرار دهند.

بهره گیری آمریکا از پایگاه هوایی یکی از این کشورهای اروپایی برای انجام عملیات تروریستی در منطقه و از جمله ترور ناجوانمردانه سردار شهید سلیمانی که پیش از این منجر به تشکیل ۴ پرونده نزد نظام قضائی آن کشور شده، جایی برای ادعاهای بظاهر بشردوستانه این کشورها باقی نمی‌گذارد.

ملت ایران همچنین هرگز نقش این دسته از کشورهای اروپایی در تجهیز صدام به سلاحهای شیمیایی که منجر به شهادت مظلومانه مردم سردشت و حلبچه و نیز شهادت و مجروحیت تعداد زیادی از نیروهای سپاه و ارتش در جبهه‌های جنگ تحمیلی شد را از یاد نمی‌برد. کما اینکه هنوز بسیاری از مجروحین شیمیایی جنگ تحمیلی در جای جای ایران با درد و رنج ناشی از آلودگی به مواد شیمیایی بکار گرفته شده در تسلیحات نظامی صدام مواجه هستند.

جای بسی تأسف است که ارزش‌های والای انسانی و بشری اینچنین بازیچه دست دولت‌هایی شده است که همه چیز از جمله حقوق بشر و آزادی بیان را تبدیل به یک ابزار برای اهداف سیاسی کوته‌بینانه خود نموده‌اند.

مدیرکل اروپای وزارت خارجه در دیدارهای انجام شده اضافه کرد متأسفانه کشورهای اروپایی با پناه دادن به عوامل تروریست و جنایتکاری که دستشان به خون ملت ایران آلوده است، چشم بستن بر اعمال مجرمانه آنها و مهم‌تر از آن سعی در تطهیر تروریسم، از نظر ملت بزرگ ایران در اقدامات ننگین چنین عناصری سهیم هستند. اینکه اتحادیه اروپا و کشورهای آلمان و فرانسه به جای عذرخواهی از ملت ایران و خانواده‌های شهدای عملیات تروریستی و مجرمانه و پذیرش سهم خود در این اقدامات، مدعی حمایت از عوامل جنایتکار می‌شوند، قویاً محکوم بوده و لذا اظهارات منافقانه آنها از کم‌ترین ارزشی نزد ملت و دولت ایران برخوردار نیست.