بنیامین شکوه‌فر
رهبر معظم انقلاب اسلامی، اوج ارادت و دلدادگی خود به امام روح‌الله را امروز در قالب یک بیت از حضرت مولانا به زبان آوردند: «هر چه گویم عشق را شرح و بیان / چون به عشق آیم خجل باشم از آن». این بیان صریح از علاقه و دل‌بستگی آقا به حضرت امام، همراه با تأکید بر لزوم شناخت ابعاد مختلف شخصیتی بنیان‌گذار جمهوری اسلامی توسط نسل جوان بود که تکلیف را برای این نسل آینده‌ساز مشخص کرد. این تأکید همواره در طول ۳۳ سالی که از رحلت حضرت امام (ره) می‌گذرد، وجود داشته اما این بار سرفصل مهمی از سوی رهبر انقلاب در این زمینه گشوده شد و آن، کارکرد شناخت امام برای اداره بهینه آینده کشور بود.
بی‌تردید حضرت امام یک واقعیت جاری در تاریخ پرفرازونشیب ایران است که دریکی از سخت‌ترین مقاطع تاریخی با اتکا به وحدت کلمه مردم ظهور کرد و رهبری نهضتی را بر عهده گرفت که محور آن، جمهور بود و بستر آن، اسلام؛ ازاین‌جهت حرفی نو در نظام‌های سیاسی جهان بود. قاطعیت در این معنا که فرمود «جمهوری اسلامی، نه یک کلمه کم، نه یک کلمه بیش»، فصل‌الخطابی برای بهترین نوع حکومت در کشور با شناخت دقیق از بافت فرهنگی و اجتماعی ایران بود و تأکید امروز رهبری بر ضرورت شناخت امام از سوی نسل جوان برای اداره آینده کشور، مؤید این گزاره است که همچنان کامل‌ترین نسخه به‌عنوان نظام سیاسی در ایران، جمهوری اسلامی و درست‌ترین شاخص برای تحقق این نظام با همه مؤلفه‌های اجرایی آن، امام عظیم‌الشأن است. ازاین‌رو به نظر می‌رسد مهم‌ترین پیام حضرت آقا در سخنرانی ۱۴ خرداد، همین تأکید بر شناخت امام از سوی نسل جوان که مدیران آینده نظام هستند و شاخص قرار دادن آن شخصیت برجسته قرن گذشته است. این شناخت، علاوه بر مطالعه، نیازمند تمرکز بر پیوندهای عاطفی میان امام و امت است و حد اعلای آن، همین کلام گوهر بار رهبر انقلاب از زبان حضرت مولاناست که «چون به عشق آیم خجل باشم از آن».