اخبار ویژه »
شناسه خبر : 8440
پرینتخانه » یادداشت
تاریخ انتشار : 06 شهریور 1398 - 23:49 |
چرا نبايد ميز مذاکره با آمريکا را دوباره بچينيم؟
صورتبندي معادلات جاري در حوزه سياست خارجي کشورمان نه تنها دشوار به نظر نمي رسد، بلکه بسيار ساده است! ايالات متحده آمريکا به عنوان بازيگري طغيانگر، از توافق برجام خارج شده و در صدد تحميل توافق جديدي به کشورمان مي باشد
| حنيف غفاري|
صورتبندي معادلات جاري در حوزه سياست خارجي کشورمان نه تنها دشوار به نظر نمي رسد، بلکه بسيار ساده است! ايالات متحده آمريکا به عنوان بازيگري طغيانگر، از توافق برجام خارج شده و در صدد تحميل توافق جديدي به کشورمان مي باشد. با اين حال استقامت هوشمندانه جمهوري اسلامي ايران در برابر تحريم‌هاي يک‌جانبه واشنگتن و کاهش محبوبيت دونالد ترامپ در نظرسنجي هاي عمومي و ايالتي آمريکا، سبب شده است تا گارد رئيس جمهور آمريکا در اين خصوص بازتر شود.مايک پمپئو ديگر سخني از شروط دوازده گانه مضحکانه خود به ميان نمي آورد و بولتون نيز نگران قرباني شدن خود از سوي ترامپ، براي جلب آراي بيشتر مردمي در انتخابات است. کمي آن طرف تر، امانوئل ماكرون رئيس جمهور فرانسه که به نيابت از ترامپ براي نخستين بار در سال ۲۰۱۷ ميلادي( قبل از خروج واشنگتن از برجام) بر لزوم تحديد توان موشکي ايران و اعمال محدوديت‌هاي فرازماني در برجام تاکيد کرده بود، هم اکنون ژست يک ميانجي و بازيگر سوم را در صحنه منازعه گرفته و به کمک بازوان تبليغاتي و رسانه اي در غرب، خود را بازيگري مصمم و فداکار نشان مي دهد!به نظر مي رسد در اين معادله، بايد نسبت ميان بازي تاکتيکي و هدف راهبردي واشنگتن و تروئيکاي اروپايي مشخص شود. هدف راهبردي غرب در اين منازعه، مهار ايران قدرتمند از طريق دفرمه کردن يا حتي حذف استراتژي ها و ثوابت سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران است. در اين معادله،برجام، SPV،اينستکس، مذاکرات جديد،توافق جايگزين و ….جملگي کليد واژگاني هستند که حکم عوامل تسريع کننده بازي مشترک آمريکا و تروئيکاي اروپايي در قبال ايران را دارند. واقعيت امر اين است که بازيگران غربي به گونه اي افکار عمومي دنيا را بر روي تاکتيکها و ابزارهاي خود در اين بازي متمرکز کرده اند که هدف و راهبرد اصلي آنها جايي براي خودنمايي نداشته باشد. توليد هدفمند اين تصاوير مجازي سبب مي شود تا جايي براي تمرکز بر تصوير حقيقي مدنظر واشنگتن، پاريس، لندن و برلين باقي نماند. به راستي چگونه مي توان اين بازي هدفمند را خنثي کرد؟
هم اکنون زمان آن رسيده است تا دستگاه ديپلماسي و سياست خارجي کشورمان ضمن تشريح اين بازي مشترک براي افکار عمومي ايران و دنيا، زمين بازي ترسيم شده از سوي ترامپ و تروئيکاي اروپايي را تغيير دهد! در اين راستا، سه راهکار اجرايي و عملياتي مهم قابل تصور است :
نخست: اصرار بر کاهش تعهدات برجامي ايران و عدم عدول از گام‌هاي برداشته شده تا زمان بازگشت رسمي آمريکا به توافق هسته اي يا تامين کامل منافع اقتصادي جمهوري اسلامي از طريق اعضاي باقيمانده در برجام.
دوم:شفاف سازي صورت مسئله براي افکار عمومي از طريق تاکيد بر کنش اوليه آمريکا مبني بر خروج از برجام و بي تعهدي مقامات اروپايي در حفظ منافع ايران در برجام.
سوم: تاکيد بر اينکه زمينه چيني آمريکا و تروئيکاي اروپايي مبني بر شکل گيري توافق جديد،خصوصا توافقي که در برگيرنده خواسته هاي غرب مبني بر تحديد توان موشکي و منطقه اي ايران باشد ، محلي از اعراب ندارد.
بديهي است که تمامي ظرفيت‌هاي ديپلماسي رسمي،ديپلماسي عمومي و حتي ديپلماسي پنهان کشورمان بايد در مسير تحقق اين موارد هدايت شود. در غير اين صورت، شاهد فاجعه اي به نام معامله تاکتيک‌هاي غرب با استراتژي هاي جمهوري اسلامي خواهيم بود، آن هم درست در شرايطي که استيصال و ناتواني کاخ سفيد در معاملات منطقه و نظام بين الملل، به نقطه اوج خود رسيده است.
صورتبندي معادلات جاري در حوزه سياست خارجي کشورمان نه تنها دشوار به نظر نمي رسد، بلکه بسيار ساده است! ايالات متحده آمريکا به عنوان بازيگري طغيانگر، از توافق برجام خارج شده و در صدد تحميل توافق جديدي به کشورمان مي باشد. با اين حال استقامت هوشمندانه جمهوري اسلامي ايران در برابر تحريم‌هاي يک‌جانبه واشنگتن و کاهش محبوبيت دونالد ترامپ در نظرسنجي هاي عمومي و ايالتي آمريکا، سبب شده است تا گارد رئيس جمهور آمريکا در اين خصوص بازتر شود.مايک پمپئو ديگر سخني از شروط دوازده گانه مضحکانه خود به ميان نمي آورد و بولتون نيز نگران قرباني شدن خود از سوي ترامپ، براي جلب آراي بيشتر مردمي در انتخابات است. کمي آن طرف تر، امانوئل ماكرون رئيس جمهور فرانسه که به نيابت از ترامپ براي نخستين بار در سال ۲۰۱۷ ميلادي( قبل از خروج واشنگتن از برجام) بر لزوم تحديد توان موشکي ايران و اعمال محدوديت‌هاي فرازماني در برجام تاکيد کرده بود، هم اکنون ژست يک ميانجي و بازيگر سوم را در صحنه منازعه گرفته و به کمک بازوان تبليغاتي و رسانه اي در غرب، خود را بازيگري مصمم و فداکار نشان مي دهد!به نظر مي رسد در اين معادله، بايد نسبت ميان بازي تاکتيکي و هدف راهبردي واشنگتن و تروئيکاي اروپايي مشخص شود. هدف راهبردي غرب در اين منازعه، مهار ايران قدرتمند از طريق دفرمه کردن يا حتي حذف استراتژي ها و ثوابت سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران است. در اين معادله،برجام، SPV،اينستکس، مذاکرات جديد،توافق جايگزين و ….جملگي کليد واژگاني هستند که حکم عوامل تسريع کننده بازي مشترک آمريکا و تروئيکاي اروپايي در قبال ايران را دارند. واقعيت امر اين است که بازيگران غربي به گونه اي افکار عمومي دنيا را بر روي تاکتيکها و ابزارهاي خود در اين بازي متمرکز کرده اند که هدف و راهبرد اصلي آنها جايي براي خودنمايي نداشته باشد. توليد هدفمند اين تصاوير مجازي سبب مي شود تا جايي براي تمرکز بر تصوير حقيقي مدنظر واشنگتن، پاريس، لندن و برلين باقي نماند. به راستي چگونه مي توان اين بازي هدفمند را خنثي کرد؟
هم اکنون زمان آن رسيده است تا دستگاه ديپلماسي و سياست خارجي کشورمان ضمن تشريح اين بازي مشترک براي افکار عمومي ايران و دنيا، زمين بازي ترسيم شده از سوي ترامپ و تروئيکاي اروپايي را تغيير دهد! در اين راستا، سه راهکار اجرايي و عملياتي مهم قابل تصور است :
نخست: اصرار بر کاهش تعهدات برجامي ايران و عدم عدول از گام‌هاي برداشته شده تا زمان بازگشت رسمي آمريکا به توافق هسته اي يا تامين کامل منافع اقتصادي جمهوري اسلامي از طريق اعضاي باقيمانده در برجام.
دوم:شفاف سازي صورت مسئله براي افکار عمومي از طريق تاکيد بر کنش اوليه آمريکا مبني بر خروج از برجام و بي تعهدي مقامات اروپايي در حفظ منافع ايران در برجام.
سوم: تاکيد بر اينکه زمينه چيني آمريکا و تروئيکاي اروپايي مبني بر شکل گيري توافق جديد،خصوصا توافقي که در برگيرنده خواسته هاي غرب مبني بر تحديد توان موشکي و منطقه اي ايران باشد ، محلي از اعراب ندارد.
بديهي است که تمامي ظرفيت‌هاي ديپلماسي رسمي،ديپلماسي عمومي و حتي ديپلماسي پنهان کشورمان بايد در مسير تحقق اين موارد هدايت شود. در غير اين صورت، شاهد فاجعه اي به نام معامله تاکتيک‌هاي غرب با استراتژي هاي جمهوري اسلامي خواهيم بود، آن هم درست در شرايطي که استيصال و ناتواني کاخ سفيد در معاملات منطقه و نظام بين الملل، به نقطه اوج خود رسيده است.
برچسب ها
برجام , توافق برجام , حنيف غفاري , سياست خارجي
به اشتراک بگذارید
https://resalat-news.com/?p=8440
تعداد دیدگاه : دیدگاه‌ها برای چرا نبايد ميز مذاکره با آمريکا را دوباره بچينيم؟ بسته هستند
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.