چرا خبرنگاران رسانه ملی می‌توانند اما مأمورین سیستم کنترلی و نظارتی نمی‌توانند؟
احمدرضا هدایتی
این روزها در بخش‌های مختلف برنامه‌های رسانه ملی به‌ویژه در بخش‌های خبری شاهد پخش گزارش‌های مستندی هستیم که بیانگر تلاش و پیگیری‌های قابل‌تقدیر خبرنگاران صداوسیما برای بررسی چرایی و ریشه‌یابی علت بروز مشکلات است. دربسیاری از این گزارش‌ها خبرنگاران رسانه ملی با پذیرش خطراتی که می‌تواند جان و سلامت آن‌ها را در معرض تهدید قرار دهد و بعضاً با طی مسافت‌های طولانی و صرف وقت زیاد، به‌تعقیب یک سوژه پرداخته و با انجام کار میدانی، موفق شده‌اند علت بروز برخی از مشکلات و ناهنجاری‌ها در موضوعات متفاوت را کشف و یا پرده از راز بسیاری از خطاکاران و مجرمین بردارند.
جالب این‌است‌که؛ درپی پخش این نوع از گزارش‌ها، برخی از مسئولین دستگاه‌های ذی‌ربط در برخوردی صادقانه و در برخی از موارد در ژستی کاملاً عوام‌فریبانه، به‌گونه‌ای وانمود می‌کنند که گویی نقدپذیرترین افراد جامعه هستند و در اکثر موارد حتی از همکاری خبرنگاران رسانه برای کشف و شناسایی مشکلات خود تقدیر و تشکر نموده و در معرض افکار عمومی وعده رفع آن‌ها را می‌دهند.
اگرچه اقدام رسانه یک مطالبه عمومی و نقدپذیری و استقبال مدیران و مسئولین از این گزارش‌ها نیز قابل‌ستایش است، اما اینک این سؤالات مطرح است که؛ اولاً چرا مسئولین ذی‌ربط دستگاه‌ها با غفلت از وظیفه ذاتی خود برای کنترل و نظارت بر عملکرد زیرمجموعه، اجازه می‌دهند وخامت اوضاع به‌جایی برسد که رسانه‌ملی مجبور شود، نتیجه زحمات آن‌ها را با پخش این‌گونه گزارش‌ها زیر سؤال ببرد؟
ثانیاً این سؤال نیز مطرح می‌شود که چرا درحالی‌که عناصر کنترلی و نظارتی دستگاه‌ها که تخصص و اطلاعات بیشتری درمورد مسائل دستگاه مربوطه دارند، تلاش نمی‌کنند تا همانند خبرنگاران با انجام کار میدانی و بررسی دقیق علمی و کارشناسی، گلوگاه‌ها را شناسایی و از بروز مفاسد و جرائم پیشگیری و یا مجرمین و خلاف‌کاران را شناسایی و به مراجع ذی‌ربط معرفی نمایند.
آیا واقعاً نظام اداری و سیستم کنترلی و نظارتی کشور قادر نیست، افراد ناکارآمد، خائن، نفوذی و یا جانوران واقعی و بعضاً موهومی که از آن‌ها تحت‌عنوان؛ کارچاق‌کن در سیستم اداری، واسطه و دلال غیرقانونی، محتکر و گرانفروش، قاچاقچی و سایر عناوین مشابه نام‌برده می‌شود را شناسایی و ریشه آن‌ها را برای‌همیشه بخشکاند و مردم و کشور را از شر آن‌ها نجات دهد؟
درواقع این شبهه مطرح می‌شود که آیا سیستم معیوب است و مسئولین محترم واقعاً نمی‌توانند، نواقص کار خودرا ببینند و برای رفع آن اقدام کنند یا خدای ناخواسته برخی مدیران و کارکنان، نفوذی هستند و نمی‌خواهند و عامدانه و برای مخدوش نمودن چهره نظام مقدس جمهوری اسلامی مبادرت به کم‌کاری می‌کنند.
قطعاً سیستم کنترلی و نظارتی بی‌عیب نیست، اما اقداماتی مانند اقدامات بخش اطلاعاتی نهادهای انقلابی و گزارش‌های رسانه ملی گویای این واقعیت است که اگر اراده شود و تلاش بیشتری به‌عمل‌آید، حتماً این امکان وجود دارد که ریشه فساد و مفسدین و خائنین و مغرضین برای همیشه کنده شود.
درهرصورت این مشکل هر علتی که داشته باشد، گناهی نابخشودنی و غیرقابل‌پذیرش است و باید دراسرع‌وقت ازسوی مسئولین محترم قوای‌سه‌گانه برای رفع این مشکل و حذف چنین مدیرانی اقدام شود.
بدیهی‌است ضعف در مواجهه و پاسخگویی به این مشکل سبب شده تا ابهامات و اتهاماتی مانند؛ ضعف و ناتوانی و یا عدم وجود اراده لازم برای برخورد از سوی برخی دستگاه‌ها یا اتهام مشارکت برخی مدیران و کارکنان در جرائم و تخلفات و یا شائبه عمدی‌بودن بی‌توجهی به مفاسد اداری برای بدبین ساختن و تشویش اذهان مردم، به‌شدت در افکار عمومی جامعه قوت بگیرد.
بدیهی‌است که بیان این موضوع به‌هیچ‌وجه به معنای نفی اقدامات ارزشمند رسانه‌های مختلف برای تهیه گزارش از عملکرد دستگاه‌ها و یا نقد فعالیت آن‌ها نیست و طرح این‌گونه مطالب نباید مانع از استمرار کار آن‌ها بشود، اما درعین‌حال بخش‌های کنترلی و نظارتی دستگاه‌ها نیز نباید به‌قدری ضعیف عمل کنند که رسانه‌ها مجبور شوند تا نقش آن‌ها را برعهده‌بگیرند.
احمدرضا هدایتی , خبرنگاران , رسانه ملی
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.