|حنيف غفاري|
اخراج جان بولتون مشاور امنيت ملي آمريکا از کاخ سفيد، نقطه آشکارساز استيصال واشنگتن در برابر راهبرد مقاومت فعال جمهوري اسلامي ايران محسوب مي شود. بولتون صرفا يک فرد يا يک سياستمدار نبود! او يک «نماد» در حوزه سياست خارجي آمريکا محسوب مي شد: نمادي که همواره بر تقابل مطلق با جمهوري اسلامي ايران تاکيد داشت. اين موضوع در کنار دهها شواهد و مستندات ديگر نشان مي دهد که ترامپ بر خلاف گزافه گويي هاي هميشگي خود، ديگر تواني براي پرداخت هزينه هاي مواجهه با استراتژي هوشمندانه جمهوري اسلامي ايران مبني بر «مقاومت فعال» ندارد. اين در حالي‌است که در آن سوي معادله ، يعني ايران اسلامي ، اين راهبرد در حال تبديل شدن به يک «قطب نما» در حوزه سياست خارجي کشور است.
عدم موفقيت آمريکا در تحقق اهداف «سياست فشار حداکثري» عليه ايران در کنار عزم راسخ کشورمان در پيگيري بدون تنازل «راهبرد مقاومت فعال» ترامپ و تيم سياسي و امنيتي او را در شرايط بسيار سختي قرار داده و از اين رو تلاش گسترده اي را براي استفاده از ابزارهاي جنگ رواني براي بازسازي موقعيت خود در داخل آمريکا و در سطح بين المللي در دستور کار قرار داده اند.
اين قاعده در خصوص متحد اصلي ترامپ در منطقه يعني نتانياهو نيز صادق است. نتانياهو نيز که اخيرا ضربات سخت و غير منتظره اي را از جريان مقاومت دريافت کرده و در آستانه انتخابات در سرزمين‌هاي اشغالي با موقعيت شکننده اي روبه رو مي باشد در تلاش است که زمين بازي را تغيير داده و افکار عمومي داخلي اين رژيم را متوجه موضوعات ديگري نمايد.
اظهار نظر اخير بولتون ( در آخرين روزهاي حضور وي در کاخ سفيد ) در آستانه سفر فروتا به ايران و فضاسازي‌هاي بنگاه دروغ پراکني رويترز و نمايش نتانياهو نيز عملا پروژه مشترکي است که هريک از بازيگران در آن هدف اختصاصي خود را دنبال مي کنند.نمايش‌هاي
پي در پي نتانياهو که با ارائه نقاشي‌هاي رنگارنگ هرچند وقت يک بار توسط رسانه هاي نظام سلطه اکران مي شود تاثيري در تغيير نگاه جهاني نسبت به برنامه صلح آميز هسته ايايران که بيشترين نظارت را در طول تاريخ فعاليت آژانس بين المللي انرژي اتمي تجربه کرده است، نخواهد داشت.
جمهوري اسلامي ايران در کنار تداوم ديپلماسي فعال با کشورهاي اروپايي در چارچوب راهبرد مقاومت فعال بر اساس مصوبه شوراي عالي امنيت ملي گام‌هاي تعيين شده براي کاهش تعهدات برجامي را در دوره هاي ۶۰ روزه با جديت دنبال کرده و همچنان به اين مسير ادامه مي دهد. اين استر اتژي هوشمندانه و قاطعانه، همانگونه که پيش بيني مي شد موجب فشار جدي به آمريکا و هم‌پيمانان اين کشور شده است.
اگرچه ترامپ، نتانياهو و متحدان و مهره هاي آنها همچنان در حال پرتاب آخرين تيرهاي خود در تاريکي هستند ،اما مسير فعاليت‌هاي هسته اي صلح آميز ايران و همچنين کاهش تعهدات برجامي که در چارچوب بندهاي ۲۶ و ۳۶ برجام دنبال مي شود با جديت ادامه خواهد داشت و تحت تاثير اين فضاسازي‌هاي مضحک قرار نمي گيرد.از سوي ديگر، جامعه بين المللي نيز همانگونه که تاکنون حداقل در کلام با رويکردهاي آمريکا مخالفت کرده و از ضرورت حفظ برجام دفاع نموده است تحت تاثير اين فضا سازي‌ها قرار نمي گيرد.
بدون شک دولت ترامپ در برهه فعلي تنها يک راه پيش رو دارد:پذيرش رسمي شکست در برابر راهبرد مقاومت فعال جمهوري اسلامي ايران و متعاقبا، بازگشت بدون قيد و شرط به توافق هسته اي . اتخاذ هر تاکتيک، روش و مسيري غير از مورد ذکر شده، صرفا منجر به افزايش تصاعدي هزينه هاي ايالات متحده در تقابل با جمهوري اسلامي ايران خواهد شد. ضمن آنکه ديگر «جان بولتون» نيز در کاخ سفيد وجود نخواهد داشت تا ترامپ همه تقصيرها در خصوص ايران را بر گردن وي بيندازد!