حنیف غفاری
رئیس جمهور نگون بخت و جنجالی آمریکا لحظات سختی را سپری می کند! او از یک سو دریافته است دیگر شانسی برای بقا در قدرت ندارد و از سوی دیگر، باید پاسخگوی اتهامات خود مبنی بر «ایجاد بحران» و «تخلفات انتخاباتی متعدد» باشد.ترامپ چاره ای جز «ترک قدرت» در آمریکا ندارد. احتمال دارد او به واسطه «تخلفات انتخاباتی –امنیتی-مالی» خود در آینده از سوی دموکراتها و حتی برخی جمهوریخواهان دادگاهی شود و نتواند در آینده ، سهمی در معادلات سیاسی کشورش داشته باشد. حتی برخی منابع از احتمال زندانی شدن وی خبر می دهند اما …..
آنچه می خواهیم در مورد آن سخن بگوییم،«ترامپیسم» است. اگرچه ترامپ تا حدود دو هفته دیگر، از کاخ سفید خواهد رفت، اما «ترامپیسم» کماکان ساختارهای و خطوط قرمز سنتی و  متعارف قدرت در آمریکا را هدف قرار می دهد.
آنچه اخیرا در کنگره آمریکا و در جریان حمله به جلسه تأیید نتایج انتخابات ریاست جمهوری این کشور رخ داد، نقطه آشکارساز «آسیب پذیری ساختاری آمریکا» بود. «آمریکای آسیب پذیر» مدت‌هاست از یک «مفهوم» به یک « مصداق» تبدیل شده است.زمانی که واشنگتن؛ داعش و تروریسم تکفیری را در منطقه خلق کرد اما به هدف خود مبنی بر نابودی حکومت‌های سوریه و عراق نرسید! زمانی که آمریکا تحریم همه جانبه علیه ملت و نظام ایران را در دستور کار قرار داد اما در نهایت به هدف خود مبنی بر «تسلیم ایران قدرتمند» دست پیدا نکرد! زمانی که دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان آمریکا هرگونه اقدامی را جهت سانسور «نژادپرستی سیستماتیک» علیه اقلیت‌های نژادی صورت دادند اما در نهایت، با «مجسمه‌هایسرنگون شده صاحبان برده داری» در کف خیابان‌ها رو به رو شدند. 
بحرانی که اخیرا در واشنگتن رخ داد،«نقطه آغاز» ورود نظام سرمایه داری آمریکا به بحران نبود، بلکه «نقطه آشکارساز» بحرانی بود که مدت‌ها از سوی مقامات و رسانه های غربی مورد انکار و سانسور قرار می گرفت. آنچه در جریان حوادث اخیر ضربه خورد، «ترامپ» یا «بایدن» یا حتی «جمهوری‌خواهان» و « دموکرات ها »نبودند! آنچه اکنون مستقیما هدف قرار گرفته است ،« نهادگرایی آمریکایی» می باشد. تا قبل از روز چهارشنبه ششم ژانویه ۲۰۲۱ و شاید تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری امسال، نهادهای آمریکایی نقش «دژهای تسخیر ناپذیر » را در معادلات ذهنی و سیاسی شهروندان این کشور ایفا می کردند. 
اما بهتر است اکنون نیم نگاهی به این «خطوط قرمز» بیندازیم: « مجلس نمایندگان» و « مجلس سنا» به محلی تبدیل شده اند که یک شهروند آمریکایی می تواند به راحتی تا «اتاق شخصی  رئیس کنگره» در آن نفوذ کند و اسناد و مدارکی که بر روی میز وی و همکارانش وجود دارد را بر روی زمین و هوا پخش کند! جایی که در آن می توان با یک دست «میز سخنگوی کنگره» را بلند کرد و با آن عکس یادگاری گرفت! کاخ سفید نیز به جای «کانون اصلی قدرت در آمریکا»، تبدیل به «کانون اصلی بحران» در این کشور شده است! بهتر است از نقش «دادگاه‌های ایالتی»،« دیوان عالی آمریکا» و « فرمانداری های ایالات» نیز در این معادله سخنی به میان نیاوریم! تحولات چندماهه اخیر آمریکا و خصوصا آنچه چهارشنبه گذشته رخ داد، «نهادگرایی آمریکایی» را از یک «خط قرمز» به یک « خط زرد» تبدیل کرد! ترامپیسم ( که می توان آن را تلفیقی از آنارشسیم و پوپولیسم دانست) نقش بسزایی در این «تبدیل سازی» ایفا کرده است.آری!  «ترامپ قمار باز » را می توان به چاقویی تشبیه کرد که دسته خود را بریده است!