طي روزهاي اخير و متعاقب اقدام قاطعانه جمهوري اسلامي ايران در توقف بخشي از تعهدات برجامي خود،بسياري از رسانه هاي غربي ، به تحليل اين رفتار ايران پرداخته اند. در اکثر اين تحليل‌ها تصريح شده است که اتحاديه اروپا نمي تواند تا زماني که منافع اقتصادي جمهوري اسلامي ايران را تامين نکند، نسبت به موضوع انجام تعهدات کامل ايران مطابق برجام اطمينان حاصل کند. هفته نامه اشپيگل ، در خصوص تاثير اقدامات سلبي و ضد ايراني آمريکا بر روي اتحاديه اروپا، به نکات مهم و قابل تاملي اشاره کرده است. در بخشي از اين تحليل آمده است :
” متعاقب اقدامات ترامپ در منطقه غرب آسيا و تنش‌ آفريني هايي که دولت ايالات متحده در قبال ايران صورت مي دهند ، آلمان و ديگر کشورهاي اروپايي هم در معرض تهديد و خطر قرار مي‌گيرند.در اين گزارش آمده است که آمريکا در دوران رياست‌جمهوري ترامپ به تنش با ايران دامن مي‌زند و همين اقدامات، نگراني از امکان وقوع جنگ را به دنبال داشته است. هر گونه درگيري نظامي به طور مستقيم بر اروپا تاثير خواهد داشت و اين در شرايطي است که آمريکايي‌ها به پيامدهاي چنين اقدامي توجه ندارند.”
واقعيت امر اين است که اتحاديه اروپا، متوجه آثار مخرب بازي خود در زمين ايالات متحده آمريکا نيست. هم اکنون تروئيکاي اروپايي از يک سو در صدد اعمال محدوديت‌هاي فرازماني عليه برنامه هسته اي ايران ( غني سازي اورانيوم) هستند و از سوي ديگر، قصد دارند از فضاي ايجاد شده از سوي کاخ سفيد، نهايت استفاده عليه کشورمان ببرند. آنها در صددند تا با اعمال تحريم‌هاي موشکي عليه ايران، زمينه لازم را در خصوص “خلع سلاح ايران” در برابر دشمنان منطقه اي و فرامنطقه اي خود ايجاد نمايند.
چندي پيش روزنامه وال استريت ژورنال در اين خصوص نوشت :
“” اتحاديه اروپا از طريق تدابيري جديد مانند اعمال فشار بر کشورهاي غير عضو جهت کاهش فروش «فناوري‌هاي حساس» به ايران و سخت‌گيرانه‌تر کردن شرايط صادرات به ايران به دنبال تحديد توان موشکي ايران است. انگليس ، فرانسه و آلمان به دنبال آن هستند تا کل اتحاديه اروپا را در خصوص اعمال محدوديت‌هاي موشکي سنگين عليه ايران متقاعد نمايند. يکي از تدابيري که اروپايي‌ها به دنبال آن هستند اين است که از کشورهاي آفريقايي و آسيايي بخواهند صادرات خود به ايران را متوقف کنند و يا مانع انتقال کالاهاي حساس به ايران شوند.”
البته اين اخبار، قبل از اقدام اخير جمهوري اسلامي ايران در خصوص کاهش قسمتي از تعهداتش در برجام ( به دليل بدعهدي طرف مقابل )
منتشر شده بود. بديهي است که عواقب هر گونه بازي اتحاديه اروپا در زمين ايالات متحده آمريکا، نه تنها دامنگير اين مجموعه خواهد شد، بلکه هزينه هاي بين المللي اروپاي واحد را به صورت تصاعدي بالا خواهد برد. افرادي مانند مرکل ، ماکرون و ترزا مي نشان داده اند که بازي در زمين ايالات متحده و دولت ترامپ را نسبت به هر گزينه ديگري از جمله حفظ استقلال و اعتبار اتحاديه اروپا در نظام بين الملل ترجيح مي دهند. بديهي است که ژست سران اروپايي و خصوصا سران سه کشور آلمان، فرانسه و انگليس در مخالفت با تصميم ترامپ مبني بر خروج از برجام، صرفا آدرسي انحرافي براي “کنترل واکنش ايران” و ” اعمال محدوديت‌هاي بيشتر” عليه کشورمان بوده است.در هر حال، اقدامات اروپا در آينده اي نزديک، هزينه هاي سختي را براي اين مجموعه به همراه خواهد داشت. آيا مقامات اروپايي متوجه چنين حقيقت مهمي خواهند شد ؟