شور و شوق شرکت در ميهماني الهي:
انسان در دنياي سراسر تنش و اضطراب امروز بيش از هر چيز به آرامش روح و روان نياز دارد. اما هر‌چه بيشتر تلاش مي‌کند اضطرابش بيشتر مي‌شود. اگرچه همه‌‌ تلاش‌ها به ‌منظور دستيابي به آرامش و احساس خوشبختي است اما چگونه است که نتيجه‌ تلاش‌ها موجب افزايش استرس و سرخوردگي مي‌شود؟
عوامل تنش‌زا در زندگي:
ماده گرايي: انسان‌هايي که دنيا را فقط با عينک مادي مي‌نگرند و گرايشات معنوي در فطرت آنان به‌ علت کم توجهي ضعيف شده‌است اين گروه قربانيان اصلي عرصه‌ سرخوردگي هستند. ممکن است از موقعيت اجتمايي و اقتصادي مطلوبي برخوردار باشند اما پا نهادن بر روي تمايلات متعالي انساني که انگيزه‌ اصلي خالق هستي و هدف نهايي از آفرينش انسان است، هزينه‌هايي دارد که انسان‌هاي رفاه‌زده، ملزم به پرداخت آن هستند.
دنيا زدگي: عامل ديگري که بهداشت روان را به خطر مي‌اندازد اسارت انسان در بند‌هاي شوم قدرت طلبي و ثروت اندوزي و لذت گرايي است. اين قبيل انسان‌ها اغلب مبدا و معاد را باور دارند اما تمايلات يادشده آنچنان دقايق زندگي آنان را پوشش مي‌دهد که فرصت انديشيدن به لحظات وداع با زندگي را از آنان سلب نموده و ناگهان در اثر حادثه‌اي مرگ را با تمام وجود لمس مي‌کنند. البته ممکن است در آن لحظات دشوار از گذشته‌ پر التهاب و سراسر غفلت اظهار پشيماني کنند اما پشيماني در لحظه‌ مواجهه با مرگ ثمربخش نيست.
گروه سوم از قربانيان اين صحنه کساني هستند که زندگي متوسط و آرامي دارند اما تحملشان در برابر ناملايمات و جزر و مدهاي زندگي اندک است. چه بسا اگر اقتصاد جامعه سالم باشد و روابط اجتمايي بر مبناي اصول و قواعد صحيح و منطقي حاکم باشد، اين گروه در زمره‌ افراد موفق جامعه به حساب آيند اما اقتصاد بيمار، نا‌هنجاري‌هاي حاکم بر جامعه، بيکاري، فقر، پايمال شدن کرامت انساني، همه و همه شرايطي را براي اين قشر از جامعه فراهم مي‌آورد که سلامت روح و روان خود را از دست‌داده و
به خاطر عدم تعادل روحي هر روز با مشکلات جديدي در صحنه‌ زندگي رو به رو مي‌شوند.
نگاه غرب‌گرايي به انسان:
رويکرد فرهنگ غربي در مسائل اجتماعي بر دموکراسي است که شالوده‌ آن، انسان‌محوري (اومانيسم) و مکتب تربيتي آن ليبراليسم و سکولاريسم است. رويکرد فرهنگ غربي دنياگرايي است و هر کس بايد براي خوشبختي در صدد تحصيل حقوق حداکثري خود از طبيعت و زندگي باشد و براي پيشگيري از برخورد منافع، دموکراسي را مبناي زندگي اجتماعي قرار‌داده‌اند. انديشمندان غرب مي‌دانند و انکار نمي‌کنند که يکي از مشکلات اين رويکرد افزايش استرس در جامعه است. آنان اين دلهره و اضطراب را لازمه‌ زندگي مي‌دانند.
“سارتر” که از نظريه پردازان دهه‌هاي اخير غرب است، دلهره را از نشانه‌هاي زنده بودن مي‌دانست اما واقعيت اين است که بشر مي‌تواند هيجان نوآوري در زندگي را توام با آرامش داشته‌باشد و در سايه‌ آرامش به زندگي نشاط و شادابي بخشد.
اديان الهي و مکتب‌هاي تربيتي غير ديني عموما به اين نکته تاکيد دارند که سر‌چشمه‌ ناهنجاري‌هاي رفتاري بشر، اضطراب است و همه‌ تلاش‌هاي صاحبان فکر و انديشه بر اين نکته متمرکز شده اند
تا اضطراب را از زندگي انسان دور کنند.
رسالت پيامبران الهي
پيامبران با تکيه بر معارف آسماني يعني ايمان به مبداء ومعاد، توکل بر خدا، پرهيز از نافرماني خدا و اظهار پشيماني به درگاه الهي از خطاهاي گذشته، درخواست بخشش از خداوند مهربان، تلاش مي‌کنند تا پيروان خود را در سطح قابل قبولي از ايمان و قدرت معنوي نگه دارند و لذا به تصديق انديشمندان روا نپزشک و روانشناس، پيروان اديان الهي به‌خاطر رابطه‌ عاطفي که با خالق جهان دارند از سلامت نسبي بهتري نسبت به ديگران برخور دار ند.
ماه مبارک رمضان براي مسلمانان يک فرصت طلايي است
خداوند مهربان در ماه مبارک رمضان با دعوت از همه‌ مسلمانان در يک مهماني بزرگ، فرصتي فراهم نموده تا هر کس با هر پرونده‌اي که دارد، اميدوارانه در اين مهماني شرکت نمايد و عذر تقصير به پيشگاه الهي برده از او درخواست عفو نمايد و بخواهد تا به او فرصت جديدي بدهد تا خطاهاي گذشته را با اطاعت اوامر الهي جبران نمايد.
هرگاه در شب‌هاي ماه رمضان گذرمان به يکي از مساجد شهر بيفتد، مشاهده خواهيم کرد که زن و مرد، پير و جوان چگونه خالصانه به درگاه خدا عرض ادب و اخلاص مي‌نمايند و هرگاه در لحظات پاياني مجلس با آنان مصاحبه‌اي داشته‌باشيم خواهيم ديد عموما با نشاط و اميد فراوان، مصمم به انجام فرايض و دوري از گناه و بادلي سرشار از عشق و محبت به پاکي‌ها، مساجد را ترک مي‌نمايند.همه‌ پيامبران الهي با اين هدف آمده‌اند که رابطه انسان را با خالق جهان هستي اصلاح کنند تا انسان بتواند تکاليف خود را نسبت به خدا و جامعه و طبيعت بشناسد و به نحو شايسته انجام دهد. از غرور و تکبر و زياده‌خواهي فاصله بگيرد، با روحيه‌اي متواضعانه با همنوعان رفتار کند و در نهايت در دنيا عزيز و سربلند و درآخرت در جوار رحمت الهي قرار گيرد.اين نوشته را با گوشه‌اي از مناجات مولي‌الموحدين امير‌المومنين علي(ع) به پايان مي‌بريم، اميد آنکه پيام بلند و زيباي آن را دريابيم.خدايا؛ اين عزت مرا بس است که بنده‌ تو باشم و اين افتخار برايم بس که تو پروردگار مني، تو هماني که من دوست دارم، مرا آن چنان کن که تو دوست داري.