مشاوران بایدن، در حال بررسی راهکارهای نهایی دولت دموکرات آمریکا در خصوص نحوه بازگشت به برجام هستند. افرادی مانند «ویلیام برنز»،« جک سالیوان» ،« ایلان گلدنبرگ»،« تون بلینکن» و « سوزان رایس» متفق‌القول هستند که دولت بایدن به سه دلیل باید به برجام بازگردد: نخست این‌که بتوانند توافق هسته‌ای را به‌عنوان میراث دموکرات‌ها ( در دوران اوباما ) و نماد چندجانبه‌گرایی در نظام بین‌الملل احیا کنند. دوم این‌که بتوانند از ظرفیت‌های عضویت مجدد در برجام، ازجمله توان فعال‌سازی رسمی مکانیسم ماشه و بازگرداندن تحریم‌های چندجانبه شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران استفاده کنند.
سوم این‌که با عدم رفع عملیاتی تحریم‌های ایران(در عین بازگشت ظاهری به برجام) زمینه را برای برگزاری مذاکرات موازی با تهران بر سر موضوعات منطقه‌ای و موشکی فراهم سازند. 
بااین‌حال، مشاوران بایدن درخصوص نحوه بازگشت رئیس‌جمهور جدید آمریکا به توافق هسته‌ای، نگاه تاکتیکی متفاوتی دارند. برخی از مشاوران بایدن به او توصیه کرده‌اند  که در گام نخست،  بدون اعلام هرگونه پیش‌شرطی، به‌صورت ظاهری صرفا اعلام کند که واشنگتن جزئی از برجام است و به برجام بازگشته است، اما در عرصه  عملیاتی همان اقدامی را انجام دهد که سال ۲۰۱۷ شاهد بودیم!  در سال اول ریاست جمهوری ترامپ که آمریکا در حال مقدمه سازی جهت خروج از برجام بود اما هنوز رسما از این توافق خارج نشده بود، همین مسئله سبب شد تا اکثریت قریب به‌اتفاق مؤسسات و شرکت‌های تجاری ، صنعتی و اعتباری همکاری‌های خود را با ایران متوقف سازند. بنابراین، عده‌ای از مشاوران بایدن معتقدند که وی باید سریعا ضمن اعلام بازگشت به برجام، فضا را به «سال ۲۰۱۷ میلادی» بازگرداند. 
در این روش، دولت بایدن قصد دارد  اهرمی مانند مکانیسم ماشه را علیه ایران ( با بازگشت ظاهری خود به برجام )  فعال کند و از سوی دیگر،  بتواند از طریق ممانعت از عملیاتی شدن تعلیق تحریم‌ها یکسری امتیازاتی را از ایران بگیرد: ازجمله این‌که ایران را به مذاکرات موازی در حوزه منطقه‌ای و موشکی دربیاورد.
دومین تاکتیکی که عده دیگری از مشاوران بایدن در نظر گرفته‌اند، این است که رئیس‌جمهور جدید آمریکا از همان  ابتدا شروطی خاص  را برای بازگشت آمریکا به برجام بگذارد،مانند بحث حذف بند غروب آفتاب در برجام و دائمی شدن محدودیت‌های هسته‌ای ایران ( که از قبل موردتوجه دموکرات‌ها نیز قرار داشته است ) و همچنین این‌که تهران با  برگزاری مذاکرات  بر سر توان موشکی و منطقه‌ای خود موافقت کند. فراموش نکنیم که  دولت بایدن  در «پردازش تاکتیک‌های ضد ایرانی» خود ، مانند دولت اوباما مذاکرات را مرحله‌به‌مرحله تعریف نکرده است، یعنی این‌گونه نیست که مذاکرات هسته‌ای را پیش درآمدی برای مذاکرات موشکی و مذاکرات موشکی را پیش‌درآمدی برای مذاکرات منطقه‌ای قرار دهد.مشاوران  بایدن قصد دارند که به‌صورت همزمان در حوزه‌های مختلف مذاکراتی را با کشورمان صورت  دهند و سپس خروجی این مذاکرات را به هم متصل کرده و درنهایت «توافق جامع محدودکننده» علیه ایران را شکل دهند. بدیهی است که  از اکنون، باید ضمن رصد  این تاکتیک‌ها و آینده‌پژوهی  و احتمال سنجی  در خصوص نحوه طرح آن از سوی دولت بعدی آمریکا ، بر روی اهداف محدودکننده و خاص  دموکرات‌ها در قبال برجام و ایران متمرکز شویم. آری! نباید اجازه داد تا دموکرات‌ها با ژست «بازگشت به برجام»، مانع از «رصد مؤثر بازی» از سوی کشورمان و پیشبرد اهداف خطرناک خود علیه نظام و ملت ایران شوند.