ناوگان حمل‌و‌نقل عمومی، پاشنه آشیل فاصله‌گذاری!

اهمیت اجلاس کاپ ۲۹ و مسائل کلیدی آن

ادامه ...

آگاهی مهم‌ترین داروی سرطان

ادامه ...

اخبار ویژه »

شناسه خبر : 20219

ارسال

پرینتخانه » اجتماعی تاریخ انتشار : 30 فروردین 1399 - 8:26 |

امکان تشدید بحران کرونا در پایتخت؛

ناوگان حمل و نقل عمومی رتبه نخست انتقال ویروس کرونا را از آن خود کرده و به عنوان بازیگر نقش اول به نسبت سایر عوامل، سهم 25 تا 30 درصدی دارد و در پایتخت این وضعیت به مراتب نگران کننده تر است.

| گروه اجتماعی|
ناوگان حمل و نقل عمومی رتبه نخست انتقال ویروس کرونا را از آن خود کرده و به عنوان بازیگر نقش اول به نسبت سایر عوامل، سهم ۲۵ تا ۳۰ درصدی دارد و در پایتخت این وضعیت به مراتب نگران کننده تر است. از این رو، احتمال سلامت ۳۵۰ هزار نفر مسافر مترو در معرض خطر بوده و دیر یا زود عواقب این اتفاق، خود را در شمار آمار قربانیان و تلفات حاصل از ویروس نمایان
می سازد.دو مقام شهری پایتخت، سرپرست معاونت حمل و نقل شهرداری تهران و سخنگوی شورای شهر تهران، خط قرمز اجرای فاصله‌گذاری اجتماعی در متروی تهران را ۴۵۰ هزار مسافر در روز اعلام کرده و گفته اند که در صورت افزایش صد هزار نفر دیگر بر شمار مسافران، از این خط عبور کرده و در عمل امکان اجرای فاصله‌گذاری در مترو وجود ندارد. این درحالی است که حسن روحانی دستور بازگشایی واحدهای صنفی کم خطر را در تهران از روز شنبه سی‌ام فروردین ماه (امروز) صادر کرده است، شهری که به گفته علیرضا زالی و ایرج حریرچی دو مقام وزارت بهداشت اکنون پاشنه آشیل شیوع کرونا در ایران است.
یوسف حجت، سرپرست معاونت حمل و نقل شهرداری تهران بر این نکته تاکید کرده،خط قرمز ما برای اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی در مترو ۴۵۰ هزار نفر است و در حال حاضر تعداد مسافران ۳۵۰هزار نفر است اما اگر به هر دلیلی با ۱۰۰هزار نفر افزایش روبه رو شویم دیگر عملا امکان اجرای طرح فاصله‌گذاری در مترو نیست.
مطابق ابلاغ ستاد ملی مبارزه با کرونا، پس از آغاز طرح فاصله گذاری هوشمند، محل نشستن و ایستادن مسافران در قطارها،
پله برقی‌ها، مقابل باجه‌های فروش بلیت و دستگاه‌های خودپرداز و در ایستگاه های «خطوط مترو علامت گذاری» شده و هر
رام قطار، ملزم است به اندازه نصف تعداد صندلی های خود مسافر سوار کند. مسافران اتوبوس هم بر روی صندلی‌های دوتایی، تنها یک نفر می‌تواند بنشیند و صندلی خالی نیز با علامت مشخص می‌شود. همچنین در کف اتوبوس ها علامتی نصب شده که مردم را به رعایت فاصله گذاری اجتماعی دعوت می‌کند. اما طرحِ موسوم به «فاصله گذاری هوشمند» که به گفتۀ مقامات «گام دوم فاصله گذاری اجتماعی» است در دو روز نخست اجرا، شنبه و یک شنبه ٢٣ و ٢٤ فروردین، به زیر پا گذاشتن فاصلۀ بهداشتی و دیگر تدابیر بازدارنده منجر شد. اگر پیش از این با تعطیل بودن ادارات، واحدهای تولیدی، تجاری و دیگر بنگاه‌های اقتصادی، فاصله گذاری اجتماعی آسان بود، نخستین روزهای از سرگیری کار نشان داد که رعایت آن در شکل کنونی طرح، دشوار است و طی روزهای گذشته، گزارش‌ها از «ازدحام» جمعیت و سرپا ماندن بسیاری افراد در راهروی واگن‌ها حکایت داشته و این وضعیت از آن رو «وخیم و نگران کننده» خوانده شده که در تهران کمتر از دو سوم کارکنان ادارات دولتی از هفته گذشته کار خود را آغاز کرده اند و امروز که کارکنان بخش خصوصی به ناوگان حمل و نقل شهری و اماکن عمومی سرازیر شده اند، وضعیت به نسبت روزهای قبل، بغرنج تر است، با این حال رئیس جمهور به جای تدبیر این وضعیت گفته است: «برای تهران و شهرهای بزرگ، مقداری وسایل نقلیه کم داریم به همین علت، توصیه ما فعلا این است که مردم از وسایل شخصی، تاکسی و اسنپ استفاده کنند که اینها بهتر از وسایل حمل و نقل عمومی است.» اما مسافران همیشگی مترو و اتوبوس کسانی هستند که نه خودرویی دارند و نه حقوق شان کفاف کرایه‌های تاکسی را می‌دهد. در روزهای پرفشار مبارزه با ویروس کرونا که مرگ به یک قدمی مردم رسیده، برخی از سر استیصال و جبر، جان خود را به خطر انداخته اند تا معیشت خود را تامین کنند. در نظر سنجی که به تازگی از سوی محمدرضا جوادی یگانه، معاون شهردار تهران در امور اجتماعی و فرهنگی نیز منتشر شده «با نیمه‌تعطیل شدن شهر یک‌سوم مردم تهران گرفتار معاش روزانه‌اند و یک‌سوم هم نهایتا تا یکی دو ماه دیگر دوام می آورند.»
بر اساس طرح فاصله گذاری اجتماعی هوشمند بنا بود، مشاغل و گروه های جمعیتی کم خطر از نظر ابتلا شناسایی شده و به تدریج فعالیت هایشان از سر گرفته شود و سایر مردم کماکان فاصله گذاری فیزیکی را رعایت کنند. برهمین اساس یوسف حجت، سرپرست معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران در گفت و گو با خبرگزاری ایسنا گفته است: اگر تقاضای مسافر بیش از توانمندی ناوگان حمل و نقل عمومی باشد، طرح فاصله گذاری هوشمند اجرایی نیست. وی در خصوص رفع این مشکل اظهار داشته است: « به منظور رفع این چالش از اتوبوس‌های بین شهری، دولتی و خصوصی که در سیستم شرکت واحد حضور ندارند باید کمک گرفته شود تا عرضه سرویس رسانی افزایش پیدا کند. علت اجرای فاصله گذاری اجتماعی در هفته‌های گذشته برقراری تناسب میان عرضه و تقاضا در ناوگان حمل و نقل عمومی بوده است.» وی در همین خصوص به هفته های قبل از اجرایی شدن طرح فاصله گذاری هوشمند اشاره و تاکید کرده است: « از اواخر اسفند ماه تا هفته گذشته، آمار مسافران مترو از ظرفیت کل این شبکه برابر با ۱۵ درصد بود درصورتی‌که سرویس رسانی در مترو ۸۰ درصد بود و به همین علت امکان فاصله گذاری تا روزهای گذشته وجود داشته است.» طبق گفته های سرپرست معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران در حال حاضر ۱۱۰ ایستگاه مترو از نظر طرح فاصله گذاری اجتماعی هیچ مشکلی ندارند و تنها ۱۷ ایستگاه پر تراکم با مشکل مواجه هستند اما چنانچه عرضه و تقاضا در هفته های آتی به تعادل نرسد اجرای این طرح شدنی نیست. البته حجت در این زمینه با اشاره به پیش بینی ها برای افزایش تعداد مسافران در هفته های پیش رو خاطر نشان کرده: « ما نمی‌توانیم مانع سوار شدن مسافران به مترو شویم یا برای این موضوع مأمور پیش‌بینی کنیم بنابراین بسیار منطقی است که اعلام کنیم اجرای طرح فاصله‌گذاری اجتماعی برای مترو امکان‌پذیر نیست.»
فرنوش نوبخت، مدیر عامل شرکت بهره برداری مترو تهران و حومه نیز تعهد مردم را شرط موفقیت طرح فاصله گذاری در مترو دانسته و اذعان کرده است: « ما نمی توانیم مانع استفاده شهروندان از مترو شویم یا برای این موضوع مامور پیش بینی کنیم و تنها راه اجرای موفق این طرح، همکار ی شهروندان و مسافران در مترو و رعایت فاصله اجتماعی است.»
در راستای پرخطر بودن سیستم حمل و نقل عمومی از نظر آلودگی، ایرج حریرچی، معاون وزیر بهداشت در نشستی که ۲۳ فروردین به صورت ویدئو کنفرانس از وزرات بهداشت برگزار شده، بیان کرده است، حمل و نقل عمومی عامل ۲۶/۵ درصد تماس های منجر به بیماری کرونا در کشور ما بوده است. عوامل دیگری از دو درصد تا ۵ درصد و حتی کمتر از یک درصد داشته ایم. مدارس۱۱/۵درصد و دانشگاهها ۷ درصد موجب آلودگی بوده است. با این درصد بالای آلودگی سامانه حمل و نقل عمومی اگر تدبیری اساسی برای اجرای دقیق طرح فاصله گزاری اجتماعی در مترو اندیشیده نشود با شروع به کار تدریجی کسب و کارها و به تبع آن استفاده بیشتر مردم از
حمل و نقل عمومی باید شاهد ورود به مرحله سختی از بیماری باشیم. این در حالی است که دولت تعهدی برای تأمین ماسک مسافران مترو و اتوبوس نداده و دیگران را به این مسئله ملزم نکرده و زهرا نژاد بهرام، عضو هیئت رئیسه شورای شهر تهران با هشدار درباره اینکه فاصله‌گذاری اجتماعی در مترو امکان پذیر نیست و باید مترو تعطیل شود، اعلام کرده که ستاد ملی مدیریت کرونا با پیشنهاد شورای شهر تهران برای اجباری شدن استفاده از ماسک در مترو مخالفت کرده است.او تاکید کرده که «فاصله‌گذاری اجتماعی در مترو را تضمین نمی‌کنیم» و گفته است: «اجرای فاصله‌گذاری اجتماعی «در مترو امکان پذیر نیست برای همین بر استفاده اجباری از ماسک تاکید داشته ایم.»
*یک هزار و ۱۲۰ نفر جان خود را در تهران از دست می دهند
در گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس آمده که در صورت مداخله و ایزولاسیون ۴۰ درصدی، در کشور ۸۱۱ هزار نفر به ویروس کرونا مبتلا شده و ۶ هزار و ۳۰ نفر جان خود را از دست می‌دهند و در تهران نیز ۱۵۹ هزار نفر مبتلا شده و یک هزار و ۱۲۰ نفر جان خود را از دست می‌دهند.
همین گزارش تاکید کرده است «طبق شواهد علمی تولید شده در جهان، با ایزولاسیون زیر ۷۰ درصد احتمال موفقیت استراتژی فاصله‌گذاری فیزیکی برای هر مدتی بعید است.» از این متن چنین بر می‌آید که طرح «فاصله گذاری هوشمند» با اما و اگرهای بسیاری روبه رو بوده و شتاب در به راه انداختن کسب و کار، آن را از مفهوم خود تهی کرده است بی آنکه صفت «هوشمند» از آن برداشته شود.
حال پرسشی که مطرح می شود این است: آیا تمام بار اجرای موفق این طرح بر دوش مردم است و شرکت بهره برداری مترو از تمام ظرفیت و توان خود برای اجرای این طرح بهره برده؟
*مترو تهران نباید از هزینه کردن و یا عدم کسب درآمد بترسد
اسماعیل دوستی، عضو شورای شهر تهران در گفت و گو با« رسالت» معتقد است: شورای شهر و شهرداری تهران حتما باید هزینه ای
خاص برای برخورد با این موضوع مصوب کنند و مترو تهران نباید از هزینه کردن و یا عدم کسب درآمد بترسد چرا که این اصلا شایسته مردم تهران نیست. وی با اشاره به اینکه راه حل برای مواجه با این موضوع زیاد است و کار سختی نیست، می گوید:
« برخی مردم به ضربدرها یا علامت ها توجه نمی کنند بنابراین می توان با برداشتن برخی صندلی ها بین آنها فاصله گذاشت و یا بین صندلی ها، وسیله ای گذاشت تا مردم نتوانند بنشینند. البته برخی افراد واقعا رعایت نمی کنند مثلا وقتی به صف نانوایی می روید، می بینید که اکثرا ماسک نزده اند و فاصله را رعایت نمی کنند. اعتقاد دارم که در سازمان اتوبوسرانی و شرکت
بهره برداری مترو می شود، صندلی ها را به گونه ای چید که مردم راحت بنشینند و احساس ترس هم نداشته باشند و اگر خدای نکرده کسی هم آلوده است آسیبی به دیگران نرساند.»
این عضو شورای شهر تهران لغو شدن طرح ترافیک را اقدام بسیار موثری در استفاده افراد از اتومبیل شخصی و به تبع آن کاهش استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی می داند و تأکید می کند فعلا نباید طرح ترافیک را در کلان شهرها داشته باشیم.
*مسئولان حوزه شهری یک محاسبه ساده در برنامه ریزی نداشته اند
اما ابوالفضل قناعتی مشکل را در عدم محاسبه گری درست می داند و معتقد است: مسئولینی که برای طرح فاصله گذاری هوشمند و بحث های انضباطی این چنینی برنامه ریزی می کنند یا ظرفیت خود را خوب نمی شناسند و یا جامعه هدف را از نظر کمی به خوبی بررسی نکرده اند. وی در این رابطه به« رسالت» توضیح می دهد: « تصور می کنم در برنامه ریزی های مسئولان حوزه شهری یک محاسبه ساده هم در نظر گرفته نشده و یا در بدترین حالت درحال عوام فریبی هستند تا بگویند یک کاری کرده اند. تا قبل از افتتاح خط ۶ و ۷، روزی سه میلیون مسافر و با ظرفیت قبل از ویروس کرونا تا سقف ۴ میلیون مسافر در روز جابه جا
شده اند و با اعلامی که دولت برای بازگشایی بعضی از مشاغل و افزایش حضور کارمندان به شکل دو سوم ظرفیت کرده،
پیش بینی اینکه چند درصد از آن ۴ میلیون نفر قرار است مسافر مترو شوند کار چندان سختی نخواهد بود. خب ظرفیت واگن ها هم در اختیار مسئولان هست. با این ظرفیت و با آن جمعیتی که پیش بینی کرده اند، به راحتی می توانند بگویند که اصلا می شود در واگن های قطار این فاصله گذاری را رعایت کرد یا خیر. فکر می کنم آنان مشکل محاسبه دارند.»
*سیستم کنترل و نظارت ضعیف است
این عضو پیشین شورای شهر تهران مشکل دیگر را ضعیف بودن سیستم کنترلی و نظارتی می داند و عدم توانایی سیستم مدیریت و کنترل متروها در جمع آوری دستفروشان را به عنوان شاهد مثالی بر این ضعف دانسته و می گوید: « در شرایط فعلی برای این جمعیتی که می خواهند فعالیت کاری شان را داشته باشند چه برنامه ای وجود دارد؟ قطع به یقین با توجه به کمیت حضور افرادی که می خواهند از این ظرفیت استفاده کنند فاصله گذاری به آن شکلی که ترتیب داده اند پاسخگو نیست و نمی توانند مردم را کنترل کنند. باز هم می گویم باید به خوبی محاسبه گری می کردند و بعد تصمیم می گرفتند که مشاغل باز باشد یا بسته بماند و اما اکنون که قرار بر باز بودن است باید ظرفیت متروها را توسعه دهند و واگن ها را بیشتر کنند و یا اگر توسعه ظرفیت امکان پذیر نیست می توانند جمعیت ورودی را کنترل نمایند.»
*کنترل ورودی مسافر از ایستگاه، راهکاری برای کنترل جمعیت در قطارها

قناعتی، کنترل ورودی مسافر از بیرون ایستگاه ها را به عنوان راهکاری برای ورود جمعیت متعادل و یا کمتر از ظرفیت مترو می داند و بیان می کند: «نمی شود با باز بودن تمام ایستگاه ها و به تبع آن سرازیر شدن مردم به مترو از آنها درخواست کرد که کجا بایستند و کجا نایستند، این شدنی نیست، اما برای اینکه مردم تا یک سقفی وارد مترو شوند، مسئولین می توانند ایستگاه را از بیرون مدیریت کنند و درب های ایستگاه را ظرفیت سازی بکنند. به عنوان مثال بگویند در هر ساعت یا دقیقه این تعداد نفر می تواند داخل شود. البته لغو طرح ترافیک حرکت خوبی از جانب مسئولین بود که بخشی از مردم بتوانند با وسایل شخصی تردد کنند و حجم ورود افراد به اتوبوس و مترو به واسطه این حرکت کاهش پیدا کند اما انتظاری از مردم این است، تا جایی که امکان دارد، اگر اجباری ندارند، مدتی شروع مجدد فعالیت شان را به وقفه بیندارند و کسانی که می توانند ساعت فعالیت شان را تغییر دهند این کار را بکنند تا با کمک مردم، بخشی از ترددها کاهش پیدا کند.»
این عضو پیشین شورای شهر تهران، تعطیلی مترو در پایتخت را ممکن اما سخت می داند چرا که به عقیده وی جغرافیای این کلانشهر به لحاظ اجتماعی و اقتصادی متفاوت از دیگر شهرهای کشور است. وی در این زمینه توضیح می دهد: « در مشهد، شیراز و یا شهرهای دیگری که در آنها فعالیت مترو متوقف شده است، فعالیت اجتماعی و اقتصادی مردم مقیاس کوچک تری دارد و می توان برای رفت وآمد مردم برنامه دیگری تعریف کرد به گونه ای که به مشکل هم بر نخورند به عنوان مثال بعضی ها از موتور یا دوچرخه استفاده کنند یا حتی پیاده به محل کار بروند. جمعیتی که در آن شهرها فعالیت می کنند خیلی کمتر از جمعیت تهران است. در این کلانشهر با احتساب شهرهای اقماری روزانه به طور تقریبی، بین پانزده تا شانزده میلیون و در شب حدود سیزده، چهارده میلیون تردد صورت می گیرد. طبیعتا کمیت جمعیت بر روی اقبال مردم به وسایل حمل و نقل عمومی اثر می گذارد. در تهران هم جمعیت و هم مشاغل زیاد است و هم ادارات؛ فعالیت هایی در مقیاس کشور دارند، هم کشور در تهران کار می کند و هم استان در پایتخت فعالیت دارد؛ همه اینها باعث شده حضور جمعیت و فعالیت های کاری در تهران بیش از سایر استانها باشد. موضوع دیگر بحث فاصله هاست. به عنوان مثال یک کارمند ممکن است در غرب تهران زندگی کند ولی شغلش شرق یا جنوب شرق تهران باشد. چنین فردی هیچ گاه نمی تواند پیاده یا با دوچرخه به محل کارش برود و یا با تاکسی مسیرش را یک بار برود، حتما باید وسیله ای باشد که صرفه اقتصادی داشته باشد.»
*وضعیت مترو این روزها تفاوتی با گذشته ندارد!
الهام فخاری، عضو شورای شهر تهران نیز در گفت و گو با« رسالت»، وضعیت ایستگاه های مترو و آنچه که این روزها در آن جریان دارد را متفاوت از گذشته نمی بیند. وی نشانه‌گذاری و نصب برچسب راهنما را ضامن رعایت فاصله ندانسته و تاکید می کند، این برچسب ها تنها می توانند نقش راهنما داشته باشند و تغییر در سر فاصله حرکت قطارهای مترو موجب فشردگی و افزایش جمعیت شده است.
وی تأمین واگن‌های بیشتر و افزایش قطارها را نیز در کوتاه‌ مدتشدنی نمی داند چرا که تحریم‌های ظالمانه پیش از کرونا زیرساخت‌های شهری و کیفیت زندگی مردم را هدف قرار داده اند. وی در شرایط کنونی تشخیص شورا را تعطیلی موقت مترو و تقویت ناوگان اتوبوسرانی شهری می داند اما خاطر نشان می کند: «اگر تشخیص کارشناسی و ملاحظات ستاد ملی و مدیریت کلان کشور ادامه کار مترو در تهران است باید حتما تدابیری از جمله مدیریت نحوه رفت و آمد به ایستگاه ها و تعداد و ترتیب سوار شدن صورت بگیرد.»
پیشتر محسن هاشمی، رئیس شورای شهر تهران و زهرا نژادبهرام عضو این شورا اعلام کرده‌اند که متروی تهران در شرایط فعلی به محلی برای شیوع کرونا تبدیل شده و باید تعطیل شود.
فخار در رابطه با ایده تعطیلی مترو در شهر تهران می گوید: « از جمله کسانی هستم که بر پایه تحلیل کارشناسی از تعطیلی موقت مترو دفاع می کنم و باور دارم پیشگیری و حفظ جان و سلامت مردم اولویتی مهمتر از توقف درآمدی و حتی تدبیری برای کاستن از فشار فعالیت شهری است. در وظایف پایه شهرداری ها و مدیریت شهری (شورا و شهرداری) سلامتی و بهداشت در هنگام بیماری های همه‌گیر بر هر کار دیگری اولویت دارد و خدمات همگانی شهری در راستای حفظ سلامت بدنی، روانی و اجتماعی تعریف می شود. تسهیل حمل و نقل اولویتی مهم تر از سلامت نیست. »
*چرا مدام مردم را سرزنش می کنیم؟
این عضو شورای شهر تهران با انتقاد از سرزنش مردم از سوی مسئولین، کاهش خطر در حمل و نقل عمومی را بیش از آن که به تعهد مردم منتسب بداند به عملکرد و دقت و تعهد مدیران و مجموعه متولی مرتبط دانسته و تاکید می کند: « در صحن شورا تذکر دادم که چرا مسئولان به جای تنظیم خدمات و روندها مدام مردم را سرزنش می کنند. بیشتر مردم هم به اطلاع‌رسانی‌ها توجه و هم به مدیران کشور با همه نقدها و مسائل اعتماد
کرده اند. مسئله را هم لزوما در میان مسئولین شهری دنبال نکنید، در سطح کلی از یک سو به صنوف تعطیلی اجباری اعلام می شود و از دیگر سو کارکنان ادارات به حضور در محیط کار فراخوانده
می شوند. از طرفی به این توجه کنیم در تهران حدود ۱۰ میلیون نفر معادل جمعیت یک شهر برای خدمات درمان و بهداشت باید سرکار بروند و شهر را برقرار نگه دارند. مسئله تهران پیچیده است و در این بحران هم با حاشیه های شهری و دشواری های خاص روبه رو هستیم. مردمی که صبح اول وقت می خواهند سر کار بروند، چگونه تعهد خود را در شلوغی های ایستگاهی و عدم اجرای پروتکل توسط متصدیان ایستگاه ثابت کنند؟ تنها وظیفه و تعهد حمل و نقل شهری، نصب برچسب نیست، باید هم برای حفاظت از جان رانندگان و کارگران و هم برای تنظیم فاصله و رعایت پروتکل در صحنه آگاه و مسلط عمل کنند.»
*مشکل اصلی مترو تهویه محدود هواست
به نظر می رسد، سیستم هوادهی واگن‌های مترو هم از دیگر چالش هایی است که احتمال دارد به انتشار ویروس بینجامد. در این باره رئیس شورای شهر توضیح داده است، سیستم هوادهی واگن‌های مترو هم از هوای داخل استفاده می‌کنند و هم از هوای بیرون، در نتیجه چون هر دو کار را انجام می‌دهد و هوا را دوباره به داخل سیستم می دهد، هوای داخل واگن را هم می‌زند و این یک مقداری خطرناک است چرا که بخشی از هوای داخل واگن‌ها به سیستم هوادهی داده می‌شود و دوباره به داخل بر می‌گردد. فخاری هم مشکل اصلی در مترو را تهویه محدود هوا می داند:
« مسئله ای که پروتکل پیشگیری بهداشتی تاکید کرده، جریان داشتن هوای آزاد است ولی در مترو این اتفاق نمی افتد و خیلی ها به خاطر همین مسئله نگران هستند و حتی ضربدر های نصب شده در خطوط بی آر تی نیز بی فایده است. در بی آرتی روی صندلی ها ضربدر زدند و جای ایستادن هم مشخص شده ولی حتی در ساعت خلوتی، همه صندلی ها پر می شود. نظارتی وجود ندارد که مردم این فاصله گذاری را رعایت می کنند یا نه. پیرزنی که سوار اتوبوس می شود و نمی تواند سر پا بایستد حتما روی صندلی علامت زده شده می نشیند. درست است که اتوبوس ها در فاصله زمانی نزدیک به هم حرکت می کنند اما هنوز پاسخگوی تعداد محدودی از شهر‌وندانی که به محل کار می روند نیست. اگر افرادی بیشتری از قرنطینه خارج شوند این وضعیت خیلی بدتر خواهد شد و به فاصله گذاری اثربخش دست نخواهیم یافت. البته این ایده مطرح شده که اتوبوس های بین شهری برای جبران، به طور موقت به خطوط افزوده شوند و سرویس ادارات برقرار گردند.»
هم اکنون سرفاصله حرکت قطار در خط دو مترو، ۳٫۵ دقیقه است، اما قرار است براساس برنامه ریزی‌های انجام شده سرفاصله حرکت قطارها در این خط کاهش یافته و به سه دقیقه برسد تا مشکل ازدحام جمعیت در برخی ایستگاه‌های پر مسافر حل شود اما آنطور که یوسف حجت، سرپرست معاونت حمل و نقل شهرداری تهران عنوان کرده است: «کاهش سرفاصله حرکت قطارها به سه دقیقه کار آسانی نیست، چرا که برای کاهش نیم دقیقه، باید چهار رام قطار به خط دو متروی تهران اضافه شود.» علی اعطا، سخنگوی شورای شهر تهران، از درخواست این شورا برای «شناور شدن ساعات اداری پایتخت» خبر داده و گفته است: «شناور شدن ساعات اداری کمک خواهد کرد از ساعات پیک جلوگیری کنیم و همچنین بتوانیم با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی در سیستم حمل و نقل عمومی، امکان انتقال ویروس کرونا کاهش دهیم.»او پیش تر یادآوری کرده که در صورت بازگشایی فعالیت‌ها در تهران روزانه یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر از طریق مترو و دو میلیون نفر با سیستم اتوبوسرانی جا به جا می‌شوند به همین خاطر پیشنهاد شناور شدن ساعات اداری در پایتخت به ستاد ملی مدیریت کرونا ارائه شده تا به جای اینکه ساعت هشت شروع کار ادارات باشد، کارمندان بتوانند بین ۷ تا ۹ در محل کار حضور داشته باشند و از آن طرف، ساعت پایان کار نیز بین ۲ تا ۴ یا بین یک تا سه باشد تا «گلوگاه‌های زمانی، کنترل و از تراکم در ساعات پیک جلوگیری شود.

اتوبوس , کرونا , مترو , ناوگان حمل و نقل عمومی , ویروس کرونا