حنیف غفاری
سفر «رافائل گروسی» مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ،قطعا مولد دغدغه ها و ملاحظات ویژه ای در حوزه سیاست خارجی کشورمان خواهد بود. در هر حال باید پذیرفت که «آژانس» خصوصا پس از مرگ مشکوک«یوکیو آمانو» یکی از اجزای اصلی پازل  کاخ سفید در تقابل با  کشورمان محسوب می شود. 
به خوبی واقف هستم که «بازرسی نامحدود از اماکن نظامی ایران»، یکی از خواسته های مشترک ترامپ و بازیگران اروپایی بوده و حتی دموکرات‌ها نیز قصد دارند در صورت پیروزی در انتخابات، از طریق گروسی و دیگر سران آژانس، این خواسته شوم و البته دست نیافتنی را پیگیری کنند.
فراتر از آن،  صدور قطعنامه شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی علیه کشورمان در ماه‌ژانویه امسال( دی ماه گذشته) ، آن هم با استناد به موارد ادعایی مطروحه از سوی مقامات رژیم‌صهیونیستی، به وضوح از ماهیت و هدف شورای حکام و شخص مدیر کل آژانس در جوسازی و فرافکنی علیه  کشورمان پرده برداشت. نکته جالب توجه این‌که پیش‌نویس  قطعنامه غیرقابل‌قبول آژانس ، توسط تروئیکای اروپایی( انگلیس، فرانسه و آلمان ) ارائه شد! کشورهایی که مدعی هستند قهرمانانه در مقابل نقض برجام از سوی واشنگتن ایستاده اند و در این مسیر مشغول پرداخت هزینه ( به سود ایران!) هستند.  واشنگتن، تل‌آویو و تروئیکای‌اروپایی همچنان در صدد  تقویت مؤلفه‌های فشار حداکثری علیه کشورمان و در نهایت زمینه سازی برای انعقاد توافقی جامع و حتی محدودکننده تر از برجام علیه فعالیت‌های هسته ای، منطقه‌ای و دفاعی جمهوری اسلامی ایران می باشند، هر چند با تاکتیک‌های متفاوت!
«رافائل گروسی»باید به وضح  متوجه شود که او یک «مهمان ناخوانده» است! اگرچه ممکن است برخی کشورهای دنیا چشمان خود را بر روی لابی گری خاص واشنگتن و هم پیمانان آن در تسریع حضور گروسی در جایگاه مدیریت آژانس ببندند، اما ایران هرگز چشمان خود را برروی این حقیقت تلخ نخواهد بست! اکنون زمان«گوش دادن» به سخنان تکراری سخنگوی آمریکا در آژانس، یعنی آقای رافائل گروسی نیست! مدیر کل آژانس در سفر به تهران باید متوجه این قاعده عقلانی و بین المللی شود که اقدامات  غیر حقوقی آژانس و مطالبات فراپادمانی و فراپروتکلی این سازمان از ایران ، هر دو محکوم بوده و جایی برای توجیه آن از سوی سران این سازمان  ظاهرا بین المللی وجود ندارد.  فراتر از آن، همگان به یاد دارند که در ماه‌های آخر مدیریت آمانو بر آژانس، دولت ترامپ تلاش بسیاری کرد تا بتواند از آژانس نیز به مثابه یک ابزار وکاتالیزور در پیشبرد این استراتژی کلان استفاده کند اما در رسیدن به این هدف ناکام ماندپس از جایگزینی گروسی با حمایت واشنگتن و متحدان آن، شاهد تضعیف جنبه حقوقی‌وفنی آژانس و در مقابل، تقویت جنبه های سیاسی و غیرحقوقی این سازمان هستیم. لازم است مسئولین محترم سازمان انرژی اتمی کشورمان این موضوع را به «گروسی»تفهیم کنند که وی قاعدتا باید «مدیر یک سازمان بین المللی» باشد و در کسوت یک فرد حقوقی  مدافع حقوق حقه اعضای آژانس باشد. تاکنون این مسئولیت پذیری از سوی  گروسی مشاهده نشده است! تا زمانی که آژانس به بازی خود در زمین واشنگتن ادامه دهد و مدیرکل آژانس تبدیل به وزیر انرژی غیر رسمی دولت دونالد ترامپ شود، قطعا جایی برای اعتماد ما به این نهاد باقی نخواهد ماند. حقیقتی که امیدواریم گروسی در جریان سفر به ایران آن را به خوبی درک کند!