حانیه مسجودی
روزهای ابتدایی کار دولت سیزدهم است، اما توقع‌ها از او به‌حدی بالاست که مردم انتظار دارند گام‌های اساسی برای رفع مشکلات کشور از ارزان کردن کالاهای اساسی گرفته تا ساماندهی وضعیت مسکن و ارز و کرونا در این هفت روز آغاز کاری برداشته شود. علت اصلی این انتظار، افزوده شدن روزبه‌روز مشکلات بر زندگی و معیشت آن‌هاست. 
 انتظارات از دولت رئیسی بالاست
دقیقا تابستان ۸ سال پیش بود که مردم با اعتماد به مسئولان و منتخبان ریاست جمهوری پای صندوق‌های رأی آمدند و به وعده‌های حسن روحانی اعتماد کردند. وعده‌هایی به‌ظاهر زیبا که از نقطه‌ضعف مردم سوءاستفاده کرده تا خود را محبوب و رقیبانش را تخریب و مردم را به کشورهای غربی امیدوار و فراموشکار کند. اکنون ۸ سال تمام از وعده‌های دو دولت روحانی گذشته و تنها عایدی کشور یک توافق نصفه‌کاره با امید و اعتماد ازدست‌رفته مردم به مسئولان کشور، دلار ۲۸ هزارتومانی، خانه یک  میلیاردتومانی، طلای یک میلیون تومانی و پراید ۱۰۰ میلیون تومانی بوده است.
اما اواسط مردادماه یعنی بعدازظهر روز پنج‌شنبه ۱۴ مردادماه سال ۱۴۰۰ بود که مراسم تحلیف رئیس‌جمهور منتخب سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در صحن علنی مجلس شورای اسلامی به ریاست محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی برگزار و کار دولت سیزدهم رسما آغاز شد.
در روزهای ابتدایی کار دولت شاهد بازدیدهای سرزده و سرنزده رئیس‌جمهور به مناطق مختلف ازجمله داروخانه‌ها، بیمارستان‌ها، غسالخانه بهشت‌زهرا (س) تهران و سپس بازدید از استان خوزستان بودیم. اقدامی که در سال‌های گذشته از یاد مردم رفته بود و کسی باورش نمی‌شد که دولتمردان می‌توانند از تکیه زدن بر صندلی پاستور و دستورهای مانیتوری دست بکشند و برای شنیدن مشکلات و دردهایشان به میان آن‌ها بروند.
درهمین حال شاهد معرفی کابینه دولت سیزدهم به مجلس شورای اسلامی بودیم. کابینه‌ای که متشکل از ۱۹ وزیر پیشنهادی بود. برخی از وزرای پیشنهادی حتی سابقه وزارت نداشتند و بسیار جوان و متخصص و نخبه و عده‌ای دیگر باتجربه و باسابقه بودند. چندی نگذشت که ۱۸ تن از وزرای پیشنهادی از مجلس رأی اعتماد گرفتند و نمایندگان خطاب به دولت گفتند که رأی حداکثری قوه مقننه به وزرای دولت نشان از حسن نیت و تمایل همکاری این قوه با مردان قوه مجریه است.
 کارنامه سیاه دولت روحانی؛ ابزاری برای القای ناتوانی دولت سیزدهم به مردم
کارها سریع پیش رفت و هنوز یک هفته نشده است که دولت مستقر شده است. هنوز دولتمردان و مدیران و معاونان مختلف در سراسر کشور مشخص و تعیین نشده‌اند و دولت شکل یکپارچه به خود نگرفته است. اما بااین‌حال نکته‌ای توجهات را به خود جلب کرده است!
عده‌ای در همین روزها با تمام توان در تلاش هستند تا به مردم القا کنند دولت سیزدهم هم نمی‌تواند برای رفع مشکلات شما کاری کند، همان‌طور که تاکنون نکرده است. آن‌ها با استفاده از ابزارها و راه‌های نفوذی که دول قبلی برایشان به‌جا گذاشتند اعتماد مردم را نشانه گرفته‌اند و در حال سیاه نمایی هستند و برای این کار حقوق دریافت می‌کنند.
اما بهتر است توجه کنیم مدیریت یک کشور کار کوچک و آسانی نیست که انتظار داشته باشیم رئیس‌جمهور در هفته نخست کار خود به وزارت راه و شهرسازی دستور کاهش اجباری قیمت مسکن یا دلار را بدهد و بگوید یارانه اقشار نیازمند را تا ۵۰۰ درصد افزایش دهید. تصمیمات صبح جمعه‌ای بلای جان و روح جامعه و کشور است. اما چرا؟ 
  دلایل اقتصادی درمورد خرابه‌های باقی مانده از دولت قبلی و سختی کار دولت جدید چیست؟
اقتصاددانان معتقد هستند دولت سیزدهم کار سختی درپیش دارد. چراکه در ۸ سال گذشته جز بدهی و استفاده از منابع و ایجاد بدهی برای دولت سیزدهم هیچ کار دیگری صورت نگرفته، هیچ منبع درآمد  جدیدی کشف نشده و حتی اوراق دولتی توسط دولت روحانی تا سال‌ها بعد فروخته‌شده‌اند. یک نمونه از خرابه‌های دولت روحانی که برای مردم ملموس است، قطعی مکرر برق در تابستان است.
کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی بارها اعلام کرده است که علت قطعی مکرر برق در فصل گرما به دلیل کمبود برق تولید شده است و معنای آن بی‌توجهی مسئولان دولت قبلی به نیاز کشور به برق و لزوم افزایش تولید برق به دلیل افزایش تصاعدی نیاز و مصرف برق درکشور است.
هادی بیگی نژاد، عضو کمیسیون انرژی مجلس در این مورد به «رسالت» گفته بود که «اگر بخواهیم میزان تولید برق را با میزان نیاز و مصرف کشور هماهنگ کنیم باید ۳ الی ۴ سال به‌صورت بی‌وقفه کارکنیم، توان نیروگاه‌ها را افزایش دهیم تا میزان تولید با میزان نیاز برابر شود.»
اما نکته دردآور این است که دولت روحانی در ۸ سال گذشته حتی یک نیروگاه برق نیز نساخته است. این مسئله بدین معناست که نه‌تنها برای ساخت نیروگاه ۸ سال عقب‌افتاده‌ایم بلکه باید ۷ سال دیگر تلاش کنیم تا بتوانیم نیروگاه جدیدی بسازیم.
با این اوصاف بهتر است کمی نگاه واقع‌بینانه‌تری به مسائل و اقدامات دولت قبلی و فعلی داشته باشیم و به دولت سیزدهم فرصت دهیم مسئولان خود را در تمام کشور تعیین، خرابه‌های دولت روحانی را شناسایی کند و سپس برای اجرای برنامه وزرای خود گام بردارد. گامی برای احیای امید و اعتماد.