بيش از يک دهه در دنيا ، مسئوليت اجتماعي شركتي به يك مفهوم بسيار محبوب در بين شركت‌ها، ‌سياست‌گذاران و محافل دانشگاهي تبديل شده است. اين موضوع ديگر به عنوان يك مفهوم بي‌معنا مورد بي‌اعتنايي قرار نمي‌گيرد. برعكس، به طور گسترده به يك پديده‌ پذيرفته‌شده تبديل شده است كه شركت‌ها بايد آن را مديريت و كنترل كنند و انتقال دهند. براي مثال شركت‌هاي بيشتري تعهدشان به مسئوليت اجتماعي شرکتي را علني كرده‌اند و دامنه‌ گسترده‌اي از بازيگران عمومي و خصوصي با توسعه استانداردهاي مديريتي، رهنمودهاي گزارش‌دهي، سيستم‌هاي رتبه‌دهي، طرح‌هاي برچسب‌زني و سياست‌هاي عمومي در حال حمايت از اين سازمان‌ها هستند.
اما بايد به اين نكته توجه كرد كه CSR به دليل خاصي به يك مفهوم محبوب تبديل شده است. مشكلات زيست‌محيطي جهاني ناشي از صنعت نيازمند اقدامات فوري است. شرايط بد كاري حقيقت ناراحت‌ كننده‌ زندگي ميليون‌ها كارگر در سراسر جهان است. رشوه و فساد در اكثر كشورها به يك پديده‌ روزمره تبديل شده است. تبعيض به هيچ عنوان مشكلاتي نيست كه به زمان گذشته تعلق داشته باشد. به بيان ديگر با اينكه گفتمان بسيار رفيع و شكوهمندي حول اين رويکرد وجود دارد، چالش‌هاي نهفته‌اي كه هدف مسئوليت اجتماعي شركتي مقابله با آنهاست، واقعي هستند و براي مردم، ‌سودآوري و براي كره‌ زمين اهميت زيادي دارند.
حتي اگر كسي تغييرات آب و هوايي را باور نداشته باشد، تاثيرات منفي جهاني شدن را ناديده بگيرد و نقطه ضعف‌هاي نظام سرمايه‌داري را درك نكند، مسئوليت اجتماعي شركتي همچنان مهم است،‌ زيرا روي چگونگي تفكر افراد درباره‌ رابطه‌ بين كسب و كار و جامعه تاثير مي‌گذارد. وقتي گفتمان مسئوليت اجتماعي شركتي به بخشي از دستور كار رسانه‌ها، جلسات هيئت مديره، كنفرانس‌هاي تحقيقاتي و غيره تبديل مي‌شود، دلايل موجه بسياري وجود دارد كه باور كنيم مسئوليت اجتماعي شركتي دير يا زود تاثيري واقعي بر سازمان‌دهي كسب و كار و جامعه خواهد داشت.
اين مسائل اغلب پيچيده، مجادله‌برانگيز و سرشار از ابهاماتي هستند كه با دامنه‌ متنوعي از چالش‌هاي مربوط به كار كودكان، زنان ، تبعيض، بهداشت و ايمني كارمندان، فساد، تغييرات آب و هوايي، تخريب محيط زيست، غرامت اجرايي، گريزگاه مالياتي شركتي و بازاريابي اخلاقي كه تنها چند مورد كوچك هستند، ارتباط دارد.
در محيط‌هاي امروزي كسب و كار، بنگاه هاي اقتصادي براي به دست آوردن “مجوز عمليات” تلاش زيادي مي‌کنند، زيرا فشارها از جانب گروه‌هاي ذينفع افزايش يافته است و از سازمان ها
انتظار مي‌رود پايدارتر شوند. بنگاه ها براي انجام اين كار بايد فعاليت‌هاي اجتماعي و
زيست محيطي‌شان و همينطور بهبود عملكردشان را به شكل شفاف و قانوني به ذينفعان اعلام كنند. يكي از روش‌هاي افزايش مشروعيت شركت‌ها ، سازماندهي فعاليت‌هاي مسئوليت اجتماعي شركتي ، ارائه گزارش اين نوع فعاليت ها طبق استانداردهاي جهاني مي باشد که در کشور ما بسيار کمرنگ مي باشد.
از سوي ديگر با وجود اينكه مسئوليت اجتماعي شركتي در دنياي كسب و كار امروزي به يك پديده‌ گسترده تبديل شده است، مفهوم آن همچنان گنگ و مبهم است و اغلب از نهادينه شدن كامل در پروسه‌هاي كسب و كار روزانه برخوردار نيست.
بنگاه هايي که مي‌خواهند رضايت از فعاليتشان را به دست آورند، ارتباطات شفافي با ذينفعان داشته باشند و در اجراي CSR خود جديت به خرج دهند
به يك روش سيستماتيك براي بررسي و اجراي فعاليت‌ها، نتايج و تاثيراتشان احتياج دارند. بنابراين توسعه مسئوليت اجتماعي شركتي لزوم مديريت، اندازه‌گيري و گزارش‌دهي درباره آن و درك تأثير آن بر بخش دولتي و خصوصي را به همراه داشته است. سيستم‌ها و ابزارهاي مختلفي توسعه يافته‌اند تا به بنگاهها در حل اين مسائل كمك كنند و درك بيشتري را درباره‌ مسئوليت اجتماعي شركتي و پروسه‌‌ها و نتايج اجراي پايداري به وجود آورند. اميدواريم در سال رونق توليد و در جهت برآورده نمودن فرمايشات مقام معظم رهبري، اين درك مضاعف اجازه‌ تصميم‌گيري‌هاي آگاهانه‌تري را در درون بنگاه‌ها بدهد تا بهبود وضعيت مالي و اجتماعي آنها محقق شود. با توجه به چالش‌هاي موجود در اجراي استانداردها و ابزارها، عدم هماهنگي مهارت‌هاي تأييدكنندگان شخص ثالث و فقدان شفافيت درباره‌ مقياس‌هايي كه بايد روي آنها تمركز كرد، نياز بارزي به درك سيستماتيك استانداردها، برچسب‌ها و مقياس‌هاي اندازه‌گيري عملكرد احساس مي‌شود تا دستور كار مسئوليت اجتماعي شركتي بتواند با نتايج بهتر و شفاف‌تري به پيش برده شود.