حنیف غفاری
قرار است نشست کمیته مشترک برجام در شهر وین برگزار شود. برگزاری این نشست، با توافق اخیر ایران-آژانس و ناکامی آمریکا در تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت و فراتر از آن، ناکامی این کشور در استناد به مکانیسم ماشه مصادف شده است. بااین‌حال آنچه این نشست را نسبت به موارد قبلی حساس‌تر جلوه می‌دهد، مواضع برخی مقامات اروپایی مانند«هایکو ماس» وزیر خارجه آلمان است. هایکو ماس در دیدار اخیر خود با «گابی اشکنازی» وزیر خارجه رژیم اشغالگر قدس مدعی شده است :
« ما نسبت به تحرکات خطرناک ایران در منطقه واقف هستیم و با لغو تحریم تسلیحاتی این کشور مخالف هستیم. بااین‌حال قصد داریم از طریق دیپلماتیک به این هدف دست پیدا کنیم.»
مقامات وزارت خارجه انگلیس و فرانسه نیز پس از شکست آمریکا در تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد ، بیانیه‌های مشابهی صادر کرده و مدعی شده بودند که باید از «طریقی دیگر» به هدف خود (مبنی بر تمدید تحریم تسلیحاتی ایران) برسند.این دغدغه زمانی پررنگ‌تر می‌شود که بدانیم «تمدید موقت تحریم تسلیحاتی ایران» طرحی بود که برای نخستین بار از سوی تروئیکای اروپایی ارائه شد و اکنون نیز طرف اروپایی در صدد پیگیری آن برآمده است! بدون شک نشست وین جایی برای تشکر از سه کشور اروپایی بابت «رأی ممتنع» آن‌ها به «تمدید تحریم تسلیحاتی ایران» یا مخالفت آن‌ها با «فعال‌سازی مکانیسم ماشه توسط آمریکا»نیست.  آن‌ها تنها  به‌صورت کاملا محدود و حداقلی به بخشی اندک از توافق هسته‌ای عمل کرده‌اند. اما قطعا مسئولین وزارت محترم خارجه کشورمان باید پشت میز مذاکره در وین، از طرف اروپایی بابت «تلاش برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران» سؤال کند! طرف اروپایی باید متوجه این حقیقت محض شود که «تلاش برای تمدید محدودیت‌های تسلیحاتی» علیه ایران،تفاوتی با «نقض صریح قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت» نخواهد داشت، حال این اقدام در شورای امنیت و با «اخم آمریکا» صورت گیرد یا در کمیته مشترک برجام و با «لبخند اروپا»!فراتر از آن، اگر تروئیکای اروپایی  قرار است طرح  پیشنهاد یا معامله‌ای را بر روی میز و بر سر این موضوع قرار دهند، باید نسبت آن به «منافع ملی کشورمان» مشخص شود.ضمن آنکه قطعا ایران حق دارد به‌واسطه «بی تعهدی‌های دوساله اخیر اروپائیان» در حفظ حداقلی برجام، این پیشنهاد را در همان لحظه رد کند!زمانی که دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا در اردیبهشت‌ماه۱۳۹۷ رسما از توافق هسته‌ای با ایران خارج شد، مقامات اروپایی به کشورمان وعده دادند که هزینه‌های ناشی از خروج یک‌جانبه واشنگتن از برجام را جبران خواهند کرد. کاربه‌جایی رسید که فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در بیانیه موسوم به «بیانیه بروکسل»  ۱۱ تعهد این مجموعه در قبال برجام  ازجمله عادی‌سازی روابط بانکی – اعتباری و تضمین خرید نفت ایران را مورد تأکید قرار داد. امروز، درحالی‌که بیش از دو سال از خروج آمریکا از برجام می‌گذرد، نه‌تنها اتحادیه اروپا کمترین اقدامی در راستای جبران تبعات اقتصادی این مسئله انجام نمی‌دهد، بلکه به نیابت از کاخ سفید وظیفه صدور پیش‌نویس قطعنامه ضد ایرانی در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را بر عهد می‌گیرد! درهرحال، دیپلمات‌های کشورمان باید مراقب «لبخند هدفمند اروپائیان» پشت میز مذاکره در «وین»باشند!