علقه به معناي وابستگي است. وابستگي جز به خداوند و رضاي او، مايه زحمت و عذاب خواهد بود. علقه به همسر و فرزندان، علقه به پدر و مادر، علقه به پول و ثروت، علقه به مقام و شهرت، هر كدام كه باشد، ممكن است موجب شود كه انسان به خاطر آنها، خدا و رضاي او را زير پا بگذارد؛ كه اگر به مرحله معصيت برسد، يقيناً جهنم را نيز به دنبال دارد و اگر كمتر از آن باشد، آدمي را از كمالات باز مي‌دارد. عشق و تعصب هم همين خاصيت را دارند و اگر نسبت به خداي متعال و ايمان و دين و معنويت باشند، آدمي را به كمال مي‌رساند و اگر به چيز ديگري باشند، باعث رنج و زحمت و عذاب خواهند بود.