‌|حسن شجاعی‌|
کرونا این مهمان ناخوانده این روزهای ما با سرسختی در مقابل تمام  برنامه‌هایی که برای مقابله با آن تدبیر شده ایستاده و قصد ندارد کوتاه بیاید.
از نخستین روزهایی که خبر فراگیر شدن آن در کشور پیچید، تمام دستگاه‌های کشور دست‌به‌دست هم دادند تا در برابر شیوع آن ایستادگی کرده و اجازه انتشار آن را در کشور ندهند. اطلاع‌رسانی بموقع مسئولان و ارائه گزارش‌های روزانه متولیان وزارت بهداشت در جهت تنویر افکار عمومی و اطلاع‌رسانی از میزان مخاطرات این بیماری در نوع خود در کشور بی‌سابقه بود و این روزها همین موضوع سبب شده تا مردم با حساسیت بیشتری روند پیشگیری و درمان را دنبال نمایند.
اما از سوی دیگر برخی از افراد و نهادها نیز با بی‌خیالی و نبود حساسیت لازم از کنار این اتفاق مهم گذر کرده و موجب شده‌اند تا اثرات مخرب این بیماری بیش‌ازپیش کشور و متولیان امر را درگیر نماید.
در این زمینه ذکر چند نمونه کافی است تا دریابیم برای مقابله با کرونا نیازمند همت و عزم ملی و یکپارچگی در سطح کشور هستیم تا بتوانیم این زنجیره خطرناک را گسسته و آن را مهار نماییم.
رسانه ملی که خود درزمینه پیشگیری و اطلاع‌رسانی در این زمینه در خط مقدم قرار دارد در اقدامی چالش‌برانگیز برخی برنامه‌های تولیدی که با حضور مردم و مهمانان برگزار می‌شود را همچون سنوات قبل دنبال می‌کند و با پخش تیتراژی از ضدعفونی کردن استودیو تلاش دارد تا خیال مخاطبان را از بی‌خطر بودن برگزاری برنامه مطمئن سازد. شاید حامیان مالی این برنامه‌ها اجازه لغو آن را نمی‌دهند اما اجرای بدون مهمان که به کسی برنمی‌خورد و می‌توان در استودیویی بدون مخاطب به اجرای برنامه پرداخت و با تغییر در محتوا و روند اجرا، آن را برای مردم و بینندگان تلویزیونی لذت‌بخش ساخت.
اما قصه مسافرت‌های شب عید در این ایام، از آن دسته اتفاقاتی است که توصیف و تحلیل آن در پی تکرارهای بیشمار مسئولان برای خانه‌نشینی و پرهیز از سفرهای برون‌شهری و درون‌شهری کار سخت و دشواری است. خیلی دوست دارم استدلال و دلایل افرادی که در این روزهای پرخطر بار سفر را بسته و برای گردش و تفریح راهی پرخطرترین استان کشور از منظر فراگیری کرونا می‌شوند را بشنوم. باوجود ارائه آمارهای روزانه وزارت بهداشت در خصوص فوت جمعی از هموطنانمان و درگیری بسیار دیگری با این بیماری و کمبودهایی که در این حوزه مشاهده می‌شود تفریح و تفرج در این زمان تنها استقبال از مرگ تلقی می‌شود و هیچ اسم دیگری نمی‌توان بر آن گذاشت. این اتفاق زمانی غمناک‌تر می‌شود که متولیان امر مجبور به استفاده از قوه قهریه برای جلوگیری از سفرهای برخی افراد شده و در ورودی‌های مراکز استان‌ها با مأمور و نیروی انتظامی با این مسافران بی‌خیال برخورد می‌کنند.
به گفته برخی از مسئولان حوزه بهداشت و درمان، خیلی از مردم کرونا را شوخی گرفته و با انتشار فیلم و کلیپ‌هایی در فضای مجازی میزان حساسیت نسبت به آن را کاهش داده‌اند، اما اگر سری به بیمارستان‌های محل بستری بیماران کرونا بزنید خواهید دید که کرونا ویروسی اهل شوخی نیست و در فرصتی اندک سلامتی هموطنانمان را به خطر می‌اندازد.
در این میان ذکر این نکته حائز اهمیت است که در روزهایی که توصیه به خانه‌نشینی شده می‌توان ضمن این‌که رعایت الزامات وزارت بهداشت مبنی بر قرنطینه خانگی و عدم خروج از منزل صورت گیرد، فرصت مناسبی است برای کارهای برزمین مانده که با اندکی حوصله می‌توان به آن‌ها پرداخت. از تربیت فرزندان تا آموزش‌های مجازی در حوزه‌های مختلف و از همه مهم‌تر استفاده از فرصت کنار هم بودن خانواده که این سال‌ها به دلیل وجود شبکه‌های اجتماعی دچار گسست شده و می‌تواند در این ایام ترمیم شود.
ضمن این‌که رعایت برخی آداب مقابله با کرونا در این روزها نه‌تنها بی‌ادبی محسوب نمی‌شود بلکه خود عین ادب و نزاکت است. پرهیز از روبوسی و دست دادن و سایر الزامات معاشرت درزمانی که این بیماری از کوچک‌ترین رخنه برای گسترش حلقه بیماری استفاده می‌کند نشان از تعهد هموطنان به  مسئولیت اجتماعی خود و مقابله با این بحران است که اگر این رعایت شود، آفت کرونا به عافیت بدل خواهد شد. توجه به توصیه‌های مقام معظم در این برهه می‌تواند فصل الخطاب مهمی برای آحاد مردم باشد که در این شرایط فرمودند: « از این دستورها نباید تخطی شود، چراکه خداوند ما را موظف کرده است در قبال سلامت خود و دیگران احساس مسئولیت کنیم.»
در این میان نگاهی به پیام جوانان دانشجویانی که از چین به ایران بازگشتند و مدتی را در قرنطینه گذراندند قابل‌تأمل است.«بعضی‌ها تحت تأثیر مطالب فضای مجازی درباره ویروس کرونا،وحشت کرده بودند و فکر می‌کردند ما یک عده زامبی هستیم که آمدنمان به ایران،مردم را به خطر می‌اندازد.بعضی هم‌فکر می‌کردند ما آقازاده‌ایم و داشتیم در چین خوش می‌گذراندیم.درحالی‌که همه ما همزمان با تحصیل،کار می‌کنیم تا بتوانیم خرج خودمان را دربیاوریم.  اگر دنبال مصداق می‌گردید برای موفقیت در کم کردن روی کرونا، راه دور نروید. کافی است سر بگردانید و برگردید به دو، سه هفته قبل و ماجراهای پرفرازونشیب بازگرداندن دانشجویان ایرانی از چین را مرور کنید. دانشجویانی که از دل خطر و از کانون اصلی شیوع ویروس کرونا برگشتند و بعد از گذر از مرحله قرنطینه با خیال آسوده به خانه رفتند، علاوه بر خبر سلامتی‌شان، پیام مهمی هم برای همه مردم ایران داشتند؛ اگر با کرونا واقع‌بینانه مواجه شویم و به‌جای وحشت یا شوخی، در میانه بایستیم و مراقبت‌های لازم را به‌جا بیاوریم، کرونا بساطش را جمع می‌کند و می‌رود.»