سعید امینی
حزب کارگزاران سازندگی و نسل جدید اصلاح‌طلب این روزها از تشکیل پارلمان اصلاحات سخن می‌گویند تا از این طریق هم موقعیت رئیس دولت اصلاحات شکسته شود و هم انقلاب فکر و عمل‌گرایانه در این جریان راحت‌تر تحقق یابد.
مدت‌هاست که موضوع عبور از شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان مطرح شده و حزب کارگزاران از مخالفان جدی این شورا محسوب می‌شود. 
ظاهرا مخالفت حزب کارگزاران با عملکرد محمدرضا عارف، شاکله اصلی مخالفت این حزب مطرح و تأثیرگذار سیاسی در اردوگاه اصلاح‌طلبان را تشکیل می‌دهد.
 شورایی که کارکردش زیرسؤال است
تیرماه سال جاری بود که عارف و عبدالواحد موسوی‌لاری به خاطر افزایش فشارها و انتقادات احزاب اصلاح‌طلب به‌ویژه حزب کارگزاران مجبور شدند از سمت ریاست و نایب‌رئیسی شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان استعفا دهند و تاکنون این شورا در وضعیت بلاتکلیفی به سر می‌برد، هرچند احمد شریف، عضو شورای هماهنگی جبهه اصلاحات در گفت‌وگو با فارس گفته است که «راهبرد انتخاباتی اصلاح‌طلبان برای ۱۴۰۰ تا اواخر مهرماه نهایی می‌شود» و از آغاز به کار شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان با رئیس و ترکیب جدید در اواخر مهرماه امسال خبر داده است، اما کارشناسان مسائل سیاسی معتقدند این شورا کارکرد خود را ازدست‌داده و نمی‌توان به آن امید داشت.در میان جریان اصلاح‌طلب فضا به نفع شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان نیست.
 درواقع اکثریت اصلاح‌طلبان، مقصر اصلی کاهش چشم‌گیر پایگاه اجتماعی‌شان و نیز وجود انشقاق درون این جریان سیاسی را شورای عالی سیاست‌گذاری می‌دانند که به خاطر حمایت تمام‌قد از دولت و نیز عملکرد ضعیف مجلس دهم به‌ویژه فراکسیون امید روزهای سختی را سپری می‌کند.
 نارضایتی برخی اصلاح‌طلبان از رئیس دولت اصلاحات
 این روزها برخی بزرگان و تئوریسین‌های جریان اصلاحات و نیز نسل جدید بدنه اردوگاه اصلاح‌طلبان از اصلاح ساختاری، تغییر و تحول در سازوکار تصمیم‌گیری و از همه مهم‌تر رهبری این جریان سیاسی سخن می‌گویند.
 این منتقدان و دگردیسان جریان اصلاحات، نسبت به عملکرد رئیس دولت اصلاحات هم نقد دارند و برآیند مصاحبه‌های مطبوعاتی و اظهارنظرهایشان در فضای مجازی گویای نارضایتی عمیق از رفتارها و عملکرد وی است.آن‌ها از اینکه رئیس دولت اصلاحات به‌جای اصلاح‌طلبان فکر می‌کند، تصمیم‌گیری می‌کند و دستور می‌دهد ناراحت هستند و این نوع منش سیاسی را یکی از عوامل اصلی بروز مشکلات جدی در درون جریان اصلاحات می‌دانند.
 پارلمان اصلاحات؛ گزینه کارگزاران علیه رئیس دولت اصلاحات
این مشکلات سبب شده تا طی روزهای گذشته برای بار دیگر برخی از تئوریسین‌ها و افراد مطرح اصلاح‌طلب موضوع تشکیل پارلمان اصلاحات را مطرح کنند که بنابه گفته یدالله طاهرنژاد، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی «پارلمان اصلاحات نهاد بالادستی شورای عالی است و جایگزین سران اصلاح‌طلب می‌شود.»غلامحسین کرباسچی از مخالفان ریاست محمدرضا عارف بر شورای عالی و ا ز منتقدان جدی رفتار و عملکرد رئیس دولت اصلاحات است که از تشکیل پارلمان اصلاحات دفاع می‌کند. او معتقد است که نباید به خاطر جایگاه رئیس دولت اصلاحات نزد اصلاح‌طلبان از اشتباهات او چشم‌‌پوشی کرد. درواقع دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی بر این باور است که اگر در عمل شخصیتی توانایی برقرار کردن یک سازوکار فعال را ندارد باید تعارف را با او کنار بگذاریم.
تشکیل پارلمان اصلاحات به‌ظاهر شاید یک اقدام معمول سیاسی به‌حساب بیاید، اما در عمل مقدمات مخدوش‌سازی جایگاه رئیس‌جمهور دولت اصلاحات را در جریان اصلاحات فراهم می‌کند، البته چنین طرحی با مخالفت شدید اصلاح‌طلبان تندرو و از حامیان سرسخت رئیس دولت اصلاحات مواجه شده و تا به امروز اجازه نداده‌اند که چنین طرحی اجرا شود.
 احتیاط؛ چاشنی کار اصلاح‌طلبان میانه‌رو
حزب کارگزاران سازندگی به‌طور جدی پیگیر یک آلترناتیو برای رئیس دولت اصلاحات است، اما ازآنجاکه به حساسیت چنین اقدامی پی برده، احتیاط را چاشنی اقدامات بعدی خود کرده است. این حزب سیاسی اصلاح‌طلب، رادیکالیسم و تعصبات افراطی در میان اصلاح‌طلبان را آفت جدی جریان اصلاحات می‌داند.کارگزارانی‌ها معتقدند که دلیلی ندارد برای همیشه از تصمیمات وی بی‌چون‌وچرا تبعیت کنیم و این‌گونه تفسیر می‌کنند اگر فردی توان مدیریت کافی را ندارد باید از رهبری جریان اصلاحات کنار گذاشته شود و فرد دیگر یا نهادی مانند پارلمان اصلاحات هدایت این جریان سیاسی را برعهده بگیرد.
 جریان اصلاحات؛ نیازمند انقلاب فکری و عمل‌گرایانه
براساس گفته کارشناسان و تحلیلگران مسائل سیاسی؛ نواندیشان و دگردیسان خواهان تحول در جریان اصلاحات به‌خوبی به این موضوع پی برده‌اند که دوران «تَکرار می‌کنم» به پایان رسیده و از وجهه کاریزماتیک رئیس دولت اصلاحات به‌شدت کاسته شده؛ لذا جریان اصلاحات نیازمند یک انقلاب فکری و عمل‌گرایانه است؛ زیرا تا به امروز این جریان سیاسی فقط مباحث آکادمیک را وارد عرصه سیاسی کشور کرده و در عمل یک بازنده واقعی است.حزب کارگزاران و نسل جدیدی که وارد بدنه طیف اصلاحات شده‌اند، به‌شدت مخالف طرح موضوعاتی مانند عدم مشارکت در انتخابات یا تحریم انتخابات هستند؛ موضوعی که اصلاح‌طلبان رادیکال بارها در آستانه انتخابات آن را مطرح کرده‌اند و حتی رئیس دولت اصلاحات به‌صورت غیرمستقیم در انتخابات اسفندماه سال گذشته از این طرح حمایت کرد؛ اقدامی که واکنش نسل جدید اصلاح‌طلبان و کارگزارانی‌ها را در پی داشت و زمینه‌ساز حملات سنگین آن‌ها به وی شد.براساس این گزارش؛ شواهد و قرائن نشان می‌دهد که درون جریان اصلاحات دوقطبی شدیدی حاکم شده که برخی خواهان اصلاح جریان اصلاحات هستند و عده‌ای دیگر که محافظه‌کارانه با مسائل و کنش‌ها برخورد می‌کنند  هرگونه اصلاح درون این جریان را منجر به گسست فکری و سیاسی می‌دانند. هرروز که می‌گذرد این دوقطبی بیشتر نمایان می‌شود و براساس تحلیل کارشناسان مسائل سیاسی جریان اصلاحات را منزوی‌تر از گذشته خواهد ساخت.