جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با تدوین طرحی با تغییر بخش‌هایی از آیین‌‌نامه داخلی،‌ خواستار پیگیری جدی پس از ابلاغ تذکر کتبی و اعلام تذکر شفاهی نماینده یا جمعی از نمایندگان به رئیس جمهور و وزرا شدند.

متن این طرح به شرح زیر است:

مطابق قانون اسلامی «تذکر» یکی از ابزار نظارتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی است و مطابق ماده ۲۰۶ آیین‌نامه هر نماینده می‌تواند در مورد وظایف و عملکرد رئیس جمهور و وزرا تذکر کتبی یا شفاهی دهد و از تریبون مجلس قرائت شود. اما این ماده و عملی شدن نتیجه تذکر به عنوان ابزار نظارتی دارای حلقه مفقوده‌ای است یعنی اگر سؤال شود که بالاخره «تذکر» نمایندگان چه تأثیر و چه نتیجه‌ای در پی داشت؟

پاسخی برای آن وجود ندارد. در حالی که دستگاه‌های اجرایی که تذکر دریافت می‌کنند موظف به توجه و پیگیری موضوع مورد تذکر و اعلام نتیجه آن هستند. به همین جهت تبصره ۲ پیشنهاد شده تا به ماده ۲۰۶ اضافه شود و تذکر نمایندگان چه کتبی و چه شفاهی به سرانجام عملی و نتیجه‌بخش برسند.

با اضافه شدن تبصره ۲ به ماده ۲۰۶، تبصره آن ماده تبصره ۱ می‌شود.

تبصره ۲ – پس از ابلاغ تذکر کتبی و اعلام تذکر شفاهی نماینده یا جمعی از نمایندگان، معاون پارلمانی رئیس جمهور در مورد تذکر به رئیس جمهور و یکی از معاونین وزیر در مورد تذکر به وزیر موظف است ظرف مدت یک ماه جلسه‌ای را با حضور نماینده تذکر دهنده و یا نماینده نمایندگان تذکر دهند و مسئولین ذی‌ربط تشکیل و مورد تذکر را بررسی و نتیجه آن را به هیأت رئیسه، کمیسیون مربوط و نماینده تذکر دهنده اعلام نمایند. 

در صورتی که نماینده یا نمایندگان تذکر دهنده معتقد به باقی بودن مشکل باشند، تذکر در قالب سؤال در دستور کار مجلس قرار خواهد گرفت.