طرح‌هایی که باید در «وین»دفن شوند!
|حنيف غفاري|
برگزاري مذاکرات ايران و اعضاي ۱+۴( اعضاي باقيمانده در توافق هسته اي ) در شهر وين، مولد دغدغه هاي تازه اي در حوزه سياست خارجي کشورمان بوده است. در اين خصوص نکاتي وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گيرد:
نخست اينکه انتشار نامه مشترک تروئيکاي اروپايي به آنتونيو گوترش دبير کل سازمان ملل متحد در خصوص فعاليت هاي موشکي ايران، آن هم در آستانه برگزاري نشست وين ، بيانگر تمايل ذاتي اتحاديه اروپا به استفاده از «اهرم هاي فشار» عليه کشورمان است.
صورت بندي «تقابل موشکي غرب با ايران» بر خلاف آنچه تصور مي شود، چندان دشوار نيست. ايالات متحده آمريکا و تروئيکاي اروپايي جهت مقابله با توان دفاعي و موشکي ايران وارد معامله شده اند. واشنگتن و پاريس دو بازيگر اصلي آن سوي معادله هستند، ضمن آن که لندن و برلين نيز از قبل در اين خصوص به کاخ سفيد و کاخ اليزه چراغ سبز نشان داده‌اند. بنابراين، در بعد ماهوي موضوع، ميان واشنگتن و تروئيکاي اروپايي اتفاق نظر وجود دارد.تحديد توان موشکي و دفاعي کشورمان ، به همراه اعمال محدوديت هاي فرازماني بر فعاليت هاي هسته‌اي ايران و فراهم ساختن امکان دسترسي بازرسان آژانس بين المللي انرژي اتمي به اماکن نظامي ، از جمله اهداف مشترکي است که ترامپ و تروئيکاي اروپايي از سال ۲۰۱۷ ميلادي نسبت به تحقق آنها اتفاق نظر داشته اند. اين هدف گذاري مشترک، پس از خروج رسمي ترامپ از توافق هسته اي با ايران نيز ادامه داشته و در آينده نيز همچنان ادامه خواهد داشت.
نکته دوم اينکه مقامات فرانسوي( به نيابت از کاخ سفيد ) در طول هفته هاي اخير رايزني هاييرا با ديگر اعضاي باقيمانده در برجام، بر سر رسيدن به يک «توافق جايگزين» صورت داده اند.
کاخ اليزه حتي در اين خصوص « توافق موقتي» را نيز پيش بيني کرده‌اند .در مهر ماه امسال، «ژان ايو لودريان» وزير امورخارجه فرانسه در مصاحبه به روزنامه «لو فيگارو» ضمن تأييد اين موضوع افزود: «در صورت همکاري ايران، تحريم‌هاي آمريکا به تدريج رفع ! مي‌شوند و ايران مي‌تواند درآمدهاي نفتي خودش را داشته باشد. اين ملاک‌ها هنوز هم پابرجا هستند اگرچه فضاي سياسي تنگ‌تر شده، چون ايران تهديد کرده که قصد دارد از ساير تعهدات برجامي خودش عقب‌نشيني کند.»
منظور لودريان از «همکاري ايران»، تن دادن کشورمان به همان درخواست هاي چهارگانه مطرح شده از سوي رئيس جمهور آمريکاست. اين خواسته لودريان، دقيقا مترادف با «ذبح برجام» به پاي «فرابرجام» و در نهايت، تحميل توافقنامه‌اي ننگين و به شدت بازدارنده به کشورمان است.
نکته سوم اينکه مطالبات وقيحانه فرانسه و ديگر طرف هاي غربي باقيمانده در برجام بر سر انعقاد يک توافق جديد و به مراتب محدودتر از توافق فعلي، همچنان به قوت خود باقي است. اين موضوع نه تنها در مذاکرات اخير وين مطرح شده ، بلکه در آينده نيز ازسوي تروئيکاي اروپايي مطرح خواهد شد. در چنين شرايطي لازم است دستگاه ديپلماسي ضمن اصرار بر خطوط قرمز راهبردي و استراتژيک کشورمان، اجازه اجراي تاکتيک «پيچيده سازي صحنه بازي» را از سوي واشنگتن و تروئيکاي اروپايي ندهد.
اين تاکتيک خطرناک، در ذيل استراتژي«مهار همه جانبه ايران قدرتمند» تعريف شده است. بديهي است که اصلي ترين وظيفه وزارت امور خارجه کشورمان، در هم شکستن «پازل استراتژيک آمريکا-اروپا» عليه ايران و مهار تاکتيک هايي است که در دل اين پازل گنجانده شده اند. در چنين شرايطي بهتر است طرح يا طرح هاي پيشنهاي فرانسوي ها به ايران در همان محل برگزاري نشست ايران و اعضاي ۱+۴ در وين دفن شود!
اعضاي باقيمانده در توافق هسته اي , توافق هسته اي , حنيف غفاري , سياست خارجي , مذاکرات ايران
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.