نويد کمالي
اخيرا مايک پومپئو وزﯾﺮ اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ آﻣﺮﯾﮑﺎ از ﺗﺼﻤﯿﻢ جدي کاخ سفيد در مورد تعيين تکليف وضعيت معافيت هاي تحريمي اين کشور عليه خريداران نفت ايران پرده برداشت و اعلام کرد که از اين پس به هيچ کشوري مجوز خريد نفت ايران را بدون نگراني از مواجهه با اعمال تحريم هاي
تنبيهي آمريکا نخواهد داد.
اين اقدام دولت آمريکا را مي توان به عنوان مهم‌ترين حربه اين کشور در راستاي اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﺸﺎر ﻣﺎﻟﯽ و درآمدي بر کشورمان ارزيابي کرد زيرا ﻫﺪف آنها وادار ﮐﺮدن کشورهايي از جمله ﭼﯿﻦ ، ﻫﻨﺪ ، ﺗﺮﮐﯿﻪ و کره براي ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﺮدن ﺧﺮﯾﺪ ﻧﻔﺖ ﺧﺎم از اﯾﺮان و ﻣﺤﺮوم شدن ﮐﺸﻮرمان از مهمترين منبع درآمد ارزي خود است.
به نظر مي رسد که اين سياست مذبوحانه آمريکايي در ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت توان ايجاد فشار اقتصادي بر کشورمان را داشته باشد اما اﺣﺘﻤﺎل به صفر رسيدن خريد نفت کشورمان تقريبا نزديک به صفر اﺳﺖ زيرا که فعلا هيچ کشوري توان ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ کردن کامل نفت کشورمان را ندارد، از اﯾﻦ رو به نظر مي رسد که کشورهاي نيازمند انرژي تلاش خواهند کرد که به هر شکل ممکن با دريافت مجوز به خريد نفت از ايران ادامه دهند.
فعلا بديهي است که دونالد ترامپ با خرسندي به روند کاهش تبادلات مالي کشورمان با ديگر کشورها مي نگرد و از تبديل کردن نظام مالي جهان به يک سلاح جديد غير اتمي عليه مخالفان نظام سلطه آمريکا به عنوان يک دستاورد ياد مي کند اما در آن سوي ديگر غرب سران کشورهاي اروپا در حال آماده کردن خود براي مواجهه با موج جديد اعتراضات ناشي افزايش قيمت سوخت هستند و بي راه نيست اگر تصور کنيم که شروع موج جديدي از اعتراضات مي تواند منجر به فروپاشي برخي دولت هاي اروپايي شود!
البته اگر قصد واکاوي نيت اصلي ترامپ از پيگيري فشار حداکثري را داشته باشيم بدون شک به اين نکته پي خواهيم برد که تيم آمريکايي-صهيونيستي حاکم بر کاخ سفيد قصد دارند تا ﺑﺎ اﻋﻤﺎل ﻓﺸﺎر شديد اﻗﺘﺼﺎدي به مردم ايران ﺟﺮﻗﻪ لازم را ﺑﺮاي اجراي پروژه ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﻈﺎم يا “Regime Change” در ﮐﺸﻮرمان اﯾﺠﺎد ﮐﻨﺪ، هر چند که تجربيات چهار دهه گذشته اثبات مي کند که اين راهبرد آمريکايي سرانجام به نتيجه نخواهد رسيد،زيرا هر چند هدف تيم ترامپ ﮐﺎﻫﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺻﺎدرات ﻧﻔﺘﯽ کشورمان است اﻣﺎ بنا بر داده ها و واقعيت هاي آماري اين ﭘﯿﺮوزي ﭘﻮﺷﺎﻟﯽ هزينه هاي سنگيني را به مجريان و حاميان آن تحميل خواهد کرد، زيرا جهان، چه آمريکا بخواهد و چه نخواهد تشنه منابع انرژي ارزان قيمت است لذا خريداران نفت ايران از جمله چين و ترکيه احتمالا بدليل مخالفت با سياست‌هاي اقتصادي يکجانبه آمريکا به هر شکل ممکن خريد خود را از طرق ممکن از جمله بهره گيري از شرکت هاي
کوچک نفتي ادامه خواهند داد که اين مسئله در نهايت منجر به شکست پروژه فشار حداکثري آمريکا مي شود که البته يکي از مهم‌ترين تبعات آن بر آمريکا نمايش چهره اي شکست خورده از يک امپراتوري رو به افول در مقابل افکار‌عمومي جهان است، زيرا دنيا شاهد است که ايالات متحده با بهره گيري از تمام ظرفيت هاي سياسي و اقتصادي خود نيز نتوانسته بر يک رقيب منطقه اي در قلب غرب‌آسيا مقابله کند!
از سوي ديگر بايد توجه داشت که بزرگ‌ترين بازندگان کمپين فشار حداکثري آمريکا ميراث داران آينده کاخ سفيد هستند زيرا با توجه به سياست هاي بي‌خردانه ترامپ در حوزه سياسي و اقتصادي، کم‌کم دنيا و خاصه اروپا تصميم به بازکردن پيوندها و جدا کردن راه خود از آمريکا گرفته است که ميراث آن براي رهبران آينده آمريکا چيزي جز افول نخواهد بود!