‌|حسن شجاعی‌|
اسفندماه همیشه حال و هوای عید و خرید ملزومات نوروز را با خود دارد و باتمام خستگی‌هایی که از بازار گردی نصیب آدم می‌کند اما دل‌خوشی شیرینی است که ما ایرانیان در پایان هرسال آن را به جان می‌خریم تا سال نو را باانگیزه و نشاط خاص خود آغاز کنیم. اسفند برای من همیشه شور و حال و قیل‌وقال کاسبانی بود که در گوشه گوشه بازارهای این مرزوبوم، دل‌مشغولی‌های فرارسیدن بهار را در خرید سنجد و سنبل به همراه می‌آوردند و با 
پرسه زدن در کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر لذت خرید لباس و کفش نو را برایم به دنبال داشتند، اما برق کفش‌های جفت شده پشت ویترین‌ها این روزها جای خود را به کم سویی کسادی بازار داده‌ و بوی تند ماهی‌دودی تو بازار و ماهی قرمز تنگ بلوری این روزها کمتر کسی را ترغیب می‌کند تا سری به بازارهای شهر بزند و ترس از کرونا سبب شده تا در هنگامه شلیک توپ سال نو نتوان خستگی یک سال سخت و دشوار را با خیال راحت از تن به در کرد.
از دیرباز کاسبان و بازاریان تمام امید خود را برای جبران کم و کاستی‌ها در آخرین ماه سال جست‌وجو می‌کردند و با حضور انبوه مردم در بازارهای مختلف تلاش داشتند تا با گرم نگه‌داشتن فضای کسب‌وکار، زمینه را برای رونق اقتصادی کشور بیش از همیشه فراهم آورند.
اما این سنت پیش از نوروز، این روزها جای خود را به رخوت و بی‌رمقی داده و کرونا، این مهمان ناخوانده این روزهای کشور، بساط کاسبان و مردم را جمع و دخل‌وخرج آن‌ها را با کسادی  روبه‌رو کرده است. در بیشتر بازارهای کشور به دلیل ترس و واهمه از ابتلا به کرونا، مردم از حضور در این مراکز خودداری کرده و سکوتی ناخوشایند در فضای کسب‌وکار کشور به گوش می‌رسد.
در سالی که به نام رونق تولید مزین شده این اتفاق، روند نامیمونی است که سبب می‌شود علاوه بر ضربات اقتصادی جبران‌ناپذیر به بدنه نحیف کسبه و بازاریان، شاهد بی‌رونقی فضای اجتماعی کشور بوده و نشاط حاصل از گردش سرمایه در بین بخش مهمی از سرمایه‌های انسانی کشور به ناامیدی تبدیل شود.    
 در این میان دولت به‌عنوان موتور پیشران فعالیت‌های اقتصادی کشور وظیفه‌ای بس سنگین و دشوار را عهده‌دار بوده و بایستی با برنامه‌ریزی و مدیریت اجازه ندهد تمیشت امور از دست خارج شود.
بااینکه تمهیدات اولیه از سوی نهادهای اجرایی، قانون‌گذاری و قضائی برای مدیریت کوتاه‌مدت این رکود صورت گرفته، اما به نظر می‌رسد نیاز است تا اقدامات اساسی و مدون‌تری برای عبور از این اتفاق صورت گیرد.
با شرح‌حالی که از کرونا به گوش می‌رسد این مهمان چموش، حداقل تا چهار ماه آینده در منزل ما جا خوش کرده و قصد رفتن ندارد و اگر تدبیری برای برون‌رفت فضای کسب‌وکار و اقتصاد کشور در این مدت اندیشیده نشود شاهد اتفاقات ناگواری در حوزه کسب‌وکار به‌ویژه کسب‌وکارهای خرد خواهیم بود. بسیاری از این کسبه و فعالان اقتصادی برای ادامه حیات اقتصادی خود که با اجاره محل کسب و انواع و اقسام تعهدات مالی درهم‌تنیده، دست‌به‌گریبان هستند و این کسادی بازار ضربات سنگینی را بر آن‌ها و خانواده‌هایشان وارد ساخته است.
باوجودی که بانک مرکزی و شورای پول و اعتبار در آخرین مصوبه خود به دنبال ارائه تسهیلات لازم برای بازگشت اقساط وام‌ها و نیز سایر تمهیدات جهت کاهش فشار بر این قشر از جامعه است اما بازهم به نظر می‌رسد این رکود و عدم استقبال مردم سبب شده تا بازار این روزها حال زاری داشته باشد و هوای ابری آن سایر بخش‌های اقتصادی را نیز شامل شود.
قفسه‌های مملو از اجناس نوروزی این روزها خریداری ندارند و کسبه با ناامیدی انتظار مشتریانی را می‌کشند که از ترس کرونا در منازلشان دوران قرنطینه را می‌گذرانند! اما به نظر می‌رسد هم در حوزه فرهنگ‌سازی نحوه حضور مردم در اجتماعات و استفاده از فضای خرید شب عید و هم در خصوص خریدوفروش‌های اینترنتی می‌توان به نحوی برنامه‌ریزی کرد که هم بازار جان تازه‌ای بگیرد و هم مردم از خرید شب عید بهره‌مند شوند. در این زمینه اطلاع‌رسانی رسانه‌ها در کنار تمهیدات فنی وزارت ارتباطات و تعامل وزارت صنعت با این دو مجموعه می‌تواند کمک کند تا از این بحران ناخواسته به‌سلامت عبور کرده و در واپسین روزهای سال ۹۸ شادی سال نو در حداقلی‌ترین شکل ممکن آن بین تمامی مردم ایران‌زمین تقسیم شود.